T-Nederland

*ik bedoelde natuurlijk omstandiger die er GEEN radar voor hebben.

Ik word standaard misgenderd, ik vind het inmiddels komisch worden, ik ben in het afgelopen half jaar veel in het ziekenhuis geweest vanwege een krakkemikkige duim. Ik sta in het systeem als meneer dus zo word ik ook netjes opgeroepen, als ik dan opsta is het meteen 'sorry mevrouw', moet ik ze corrigeren en kijken ze wat vreemd. Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren als ik een baard heb, wordt pas echt komisch als ze daar overheen kijken. Het lijkt ook alsof mensen een soort snelle scanfunctie hebben die alleen lichaamsbouw, houding etc ziet en details overslaat.

@Irisaperture ik heb dat ook eens meegemaakt bij Douglas. Vrouwelijk gekleed en nagels laten lakken daar bij een dame die superaardig was en haar ook verteld dat ik trans ben(was vóór mijn ffs).. dus ik afrekenen bij de kassa bij een andere dame,krijg ik een monstertje mee..terwijl ik richting de uitgang liep gekeken wat ik meekreeg... en ja hoor...herengeur! Ergens daar in een bak gesmeten en boos de deur uit.paar dagen later opnieuw binnen gelopen en de dame aangesproken die mijn nagels had gedaan ,mijn ongenoegen ge-uit en van haar een monstertje mee gekregen met een dames geurtje ....

Hrafn schreef: ↑17 mar 2019, 14:38 Ik word standaard misgenderd, ik vind het inmiddels komisch worden, ik ben in het afgelopen half jaar veel in het ziekenhuis geweest vanwege een krakkemikkige duim. Ik sta in het systeem als meneer dus zo word ik ook netjes opgeroepen, als ik dan opsta is het meteen 'sorry mevrouw', moet ik ze corrigeren en kijken ze wat vreemd. Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren als ik een baard heb, wordt pas echt komisch als ze daar overheen kijken. Het lijkt ook alsof mensen een soort snelle scanfunctie hebben die alleen lichaamsbouw, houding etc ziet en details overslaat.

Oh dit, ik ben nu twee keer in het ziekenhuis geweest, 1 keer op de afdeling spoedeisende hulp en 1 keer bij de huisartsenpost, beide met een niet-gecorrigeerd identiteitsbewijs.

En voor wat betreft het laatste van het "scannen", ik heb een identieke tweelingbroer en we worden nog áltijd door elkaar gehaald, waardoor het gebeurd dat mijn broer dinsdag boodschappen doet en dezelfde kassière treft die ik maandag had, die verschrikt uitroept "Wat hij met dat prachtige haar gedaan heeft!"
De dag erop tref ik met het doen van de boodschappen dezelfde kassière en staat die mij (ondanks dat mijn broer het dan uitgelegd heeft) aan te kijken alsof ze water ziet branden en gaat het van "Hey....ehm, zeg, hoe doe je dat nou? Gisteren was al je haar eraf en nu zit het er weer aan?"
En dat terwijl mijn broer en ik nu echt wezenlijk andere kleding dragen en ik veeeeel langer haar heb dan hij.

(Overigens vond ik het 't allerergste dat het in het VU bij de afdeling Maag- Darm- Leverziekten fout ging, terwijl die om de hoek zitten van de genderpoli (zeker tegenwoordig).
Ik had de receptioniste gevraagd of ik kon worden opgeroepen met mijn voor en achternaam, maar het werd toch Meneer [mijn achternaam].

Ik ben, zeker nu ik al die rotsituaties bij ziekenhuizen voorbij hoor komen, erg blij dat het eerste wat ik deed na de diagnose, mijn naam en ID wijzigen; pas daarna ben ik met het medische traject begonnen.
Liever vreemd aangekeken worden dat ik opgeroepen word als mevrouw en Laura, en ze dan een androgyn persoon tegenkomen met 5 'o clock shadow, dan als meneer of met m'n oude naam terwijl ik m'n best doe me vrouwelijk te presenteren.

LauraHeleneN schreef: ↑19 mar 2019, 17:11 Ik ben, zeker nu ik al die rotsituaties bij ziekenhuizen voorbij hoor komen, erg blij dat het eerste wat ik deed na de diagnose, mijn naam en ID wijzigen; pas daarna ben ik met het medische traject begonnen.
Liever vreemd aangekeken worden dat ik opgeroepen word als mevrouw en Laura, en ze dan een androgyn persoon tegenkomen met 5 'o clock shadow, dan als meneer of met m'n oude naam terwijl ik m'n best doe me vrouwelijk te presenteren.

Ik heb dus ook mijn naam en ID gewijzigd voordat ik aan de medische transitie begon vandaar dus steeds de verwarring, dan roepen ze me wel netjes als 'meneer' op maar dan ontstaat er kortsluiting in hun hoofd, ik ben klein (1.62) en fijn gebouwd en kleed me vrij androgyn dus raar is het niet.

Ja, zo ben ik met m'n 1.82 wel lang, maar gelukkig ook wel tenger. Tot ze zien hoe groot m'n voeten zijn
Of m'n adamsappel (maar die is vanaf as maandag als het goed is verleden tijd).

Gelukkig ben ik eigenlijk al heel lang niet meer live misgendered.
Vanmiddag was m'n verzekeringsbemiddelaar op bezoek, en die had niet door dat ik trans ben (lang verhaal, ik had alleen gerefereerd aan operatie en revalidatie als reden voor de vraag mijn kant op te komen, ipv ik hun kant, dus hadden we het over de operatie).

Ach, zat vrouwen van 1.82 denk ik. 2 meter helaas een stuk minder.

Marijn schreef: ↑20 mar 2019, 14:01 Ach, zat vrouwen van 1.82 denk ik. 2 meter helaas een stuk minder.

Tuurlijk, maar ik merk dat bepaalde lichaamskenmerken onbedoeld bij mensen "die het weten" ongelooflijk onder een vergrootglas komen te liggen.
Dan gaat het van "Oh ja, je kunt duidelijk zien dat ze als man is geboren, moet je kijken hoe lang ze is".
Dat er vrouwen zijn die net zo lang kunnen zijn (een meisje bij mij in de tweede klas was aan het eind van het jaar tegen de 2 meter terwijl ik 1 meter 46 was ofzo) waarbij niemand ook maar een tweede gedachte heeft, staat men op dat moment niet bij stil.

Ik voel me gelukkig met mijn 1.75.5 cm en schoenmaat 40/41