Nate_0 schreef: 01 mar 2020, 13:43
Uiteindelijk dus lijsten met namen doorgenomen die populair waren in mijn geboortejaar
O, dat is een goeie, ja!
Nate_0 schreef: 01 mar 2020, 13:43
Ik overweeg dus om voor "in het Nederlands" gewoon Nathan te gaan gebruiken, aangezien dat duidelijker is.
Mooie naam, hoor! Je kunt altijd tegen bepaalde mensen zeggen dat ze ook gewoon Nate mogen zeggen. Mijn geboortenaam heb ik nooit gebruikt als roepnaam, mijn ouders besloten meteen een roepnaam erbij te verzinnen (of beter gezegd, die verzon mijn opa, omdat hij niet wilde dat ik ook met dezelfde 'rare' ouderwetse naam als hij door het leven zou gaan). Zelfs mijn roepnaam roept vragen op. Hoe vaak ik wel niet de vraag gekregen heb waar het een afkorting van is en als dat dan vertel, zijn mensen altijd in de war, haha. Dat wil ik dus voorkomen met mijn nieuwe namen.
Marijn schreef: 01 mar 2020, 16:21
Mijn eerste voornaam is namelijk best neutraal en wordt in Nederland zelfs vaak als mannelijk gezien. Ik identificeerde me als genderqueer toen ik die koos, inmiddels als vrouw.
Verstandig om dan voor een bepaalde constructie te zorgen, om jezelf te behoeden voor het leed dat 'foute' namen roepen heet.
@DelicateFlower Het was inderdaad wel een belangrijke factor. Ik geloof verder niet in het bestaan van een god, maar ik heb wel een katholieke achtergrond. Mijn broers hebben bijvoorbeeld ook Bijbelse namen.
Op zich is een naam met een Bijbelse achtergrond niet zo uniek (we hebben in dit onderwerp al een Anna, Michelle en Nate), maar het was voor mij in ieder geval een bewuste keuze.
Sara schreef: 02 mar 2020, 07:59
Het was inderdaad wel een belangrijke factor. Ik geloof verder niet in het bestaan van een god, maar ik heb wel een katholieke achtergrond. Mijn broers hebben bijvoorbeeld ook Bijbelse namen.
Da's inderdaad mooi.
Sara schreef: 02 mar 2020, 07:59
Op zich is een naam met een Bijbelse achtergrond niet zo uniek (we hebben in dit onderwerp al een Anna, Michelle en Nate), maar het was voor mij in ieder geval een bewuste keuze.
O, dat zeker. Maar het ging mij inderdaad om bewust zoeken.
Naamstatistieken hebben bij mij best veel invloed gehad (dus welke naam wanneer populair was - ik wilde geen naam van babies van nu) . Ook heeft bruikbaarheid in verschillende talen wel meegewogen. Mijn oude roepnaam was lastig te spellen en uit te spreken in het Nederland, en onmogelijk te gebruiken in het Engels en daar wilde ik vanaf.
Ik heb ook bijbelse namen overwogen, Joseph en Joshua bijv., wat puur toeval is omdat veel namen een bijbelse oorsprong hebben. De laatste paste niet bij mij en te eerste is te ingewikkeld in het Nederlands (en Jozef wel HEEL bijbels, zeker voor iemand die atheist is, en bovendien weer moeilijk in andere talen). Mijn huidige naam is per toeval een heilige (in Engels, in NL is het Hieronymus), wat eigenlijk vreemder is dan een bijbelse naam omdat de kerk waarin/waarrond ik ben opgegroeid niets met heiligen heeft.
Overigens, als ik Spaanstalig was geweest van origine, had ik mezelf sowieso Jesus (met accent op de u) genoemd. Geen enkele twijfel. Te mooi om niet te doen.
EDIT: Complimenten over namen zijn extra mooi als je trans bent en je eigen naam hebt gekozen
Mijn naam, Sunny, is gedeeltelijk gebaseerd op de naam van mijn Chinese grootvader (die 'Hsun' in zijn naam had), en het antieke liedje 'Sonny Boy' dat mijn extreem oubollige vader destijds enthousiast stande.
Vooral tijdens mijn transitie kwam ik er langzaamaan achter dat, afgezien van verwesterde versies van Chinese namen, 'Sunny' hier in het Westen bijna uitsluitend een vrouwennaam is (maar niet genoeg dat ik er voor mijn transitie gek door werd aangekeken).
Mijn tweede naam is wel erg mannelijk, maar dat doe ik altijd af als een soort quasi-katholiek iets; zoals 'Bert Maria Boersma' of zo, maar dan andersom, op de een of andere manier. Nog geen vragen over gehad xD
mijn naam keuze is denk ik een beetje ingewikkeld.
een aantal jaren gebruikte ik de naam Lianne, dat vond ik gewoon een hele leuke naam.
maar ik had niet het gevoel dat het helemaal bij mij paste.
ariël is nu mijn naam naast mijn oude naam die ook nog steeds vol wordt gebruikt.
Ariël is een Hebreeuwse naam voor jongens en meisjes. De betekenis is `leeuw van God`
maar tegenwoordig vooral aan meisjes gegeven in amerika.
de naam Ariël zou een afkorting kunnen zijn van Alatàriël, dat zou mijn geboorte naam moeten zijn in het elven, en wat ik lange tijd gebruikte in rollenspellen.
de Naam Ariël zelf zou je kunnen afkorten naar Ari, een wat meer directe, leuk klinkende afkorting dat zowel een jongen als meisje refereert.
(voorlopig) omschrijf ik mijzelf als Androgyne, meer richting vrouw dan man.
waarbij mijn oude naam direct veel grote ogen en zichtbare verbazing vertoont bij kennismaking, is dat met Ariël (of Ari) bijna niet.
ik werk in de tourisme, dus ik maak (normaal zonder covid) met ontzettend veel mensen kennis.
Mijn geboortenaam heb ik nooit gebruikt als roepnaam, mijn ouders besloten meteen een roepnaam erbij te verzinnen (of beter gezegd, die verzon mijn opa, omdat hij niet wilde dat ik ook met dezelfde 'rare' ouderwetse naam als hij door het leven zou gaan). Zelfs mijn roepnaam roept vragen op. Hoe vaak ik wel niet de vraag gekregen heb waar het een afkorting van is en als dat dan vertel, zijn mensen altijd in de war, haha. 
Dat wil ik dus voorkomen met mijn nieuwe namen.
