Re: Non-binair, maar alleen aan de binnenkant
Geplaatst: 20 apr 2021, 16:31
Ha, nee, als iemand die 'een beetje van dit en iets meer van dat' is, waarbij dat 'meer' ook nog bij het andere lichaamstype hoort, ben ik juist de laatste die een binair systeem aanhangt! Ik zie eerder één grote glijdende schaal die losstaat van de huls waar je toevallig in zit, maar we hebben beperkte middelen om onze plek op die schaal te duiden. Kortom, ik onderschrijf de stereotypen niet, maar het kan bijna niet anders om ze te gebruiken als je je plek wilt bepalen.
In die zin vind ik het dan makkelijker/fraaier om helemaal van de binaire begrippen af te stappen, want ik blijf 't anders een cirkelredenering vinden. Om jouw citaat nog eens aan te halen: ik kan prima overweg met het laatste deel, maar 'Ik ben een man, that's it' haalt het (voor mij dan) weer onderuit. Want ook jij grijpt (voor mijn gevoel dan) terug op het binaire systeem. Als 'een man' alleen een maatschappelijk construct is, waarom zou je dan nog willen zeggen dat je een man bént? Wel dat je je meer thuisvoelt bij wat als 'mannelijk' wordt gezien, dat kan ik me voorstellen. Want wat is dat dan, een man *zijn*? Dat veronderstelt iets wezenlijks. En dat is precies waar ik op vastliep en waarom ik zocht naar iets dat 'wezenlijk vrouwelijk' is, als de basis die mij van binnenuit zo vrouwelijk laat voelen. Als er niets wezenlijks vrouwelijks is en als vrouwelijkheid en mannelijkheid als zodanig voor 100% culturele uitvindingen zijn, dan zijn vrouwen en mannen (los van de verpakkingen wellicht) toch niet meer dan lege hulzen die bij geboorte worden gevuld?
Misschien maak ik me daarom ook niet zo druk over het lijf waarin ik zit. Of je nu de ene lege huls bent of de andere, toch? Voor mijn gevoel van eigenwaarde maakt het in ieder geval niet uit en dat is het belangrijkste. Ik voel me wel ongemakkelijk als anderen mij als 'man' aanspreken en 'mannelijk' gedrag van mij verwachten, en daarnaast bij typisch 'mannelijk' gedrag van anderen (ook als het een vrouw is die zulk gedrag vertoont). Bij zulke mensen voel ik me niet thuis. Maar goed, die kan ik vermijden, tegen het verwachtingspatroon kan ik in het geweer komen (dat doe ik inmiddels) en met het aanspreken kan ik wel leven. Dat is voor mij geen reden om iets aan de buitenkant te willen doen, ook omdat ik me ook weer niet volledig 'vrouwelijk' voel. En als ik me vrouwelijker zou presenteren, zou ik toch juist weer toegeven aan de stereotypen? Ik voel me wel het prettigst bij vrouwen die 'vrouwelijk' gedrag vertonen en ook bij mannen die wat minder 'mannelijk' zijn. En dat zijn ook precies de mensen die het prima vinden dat ik veel meer 'vrouwelijke' kanten heb dan de gemiddelde man.
Met 'non-binair' als concept heb ik op het eerste oog dan ook meer dan met 'gender non-conformity', vanwege dat ongemak om als man te worden aangesproken, zonder dat ik meteen een vrouw wil zijn. Op het vlak van presentatie blijf ik juist redelijk conformistisch: ik zie eruit als een vent, punt. Dat lange haar betekent voor mij iets anders, maar anderen vatten dat alleen maar als 'stoer' op. Mijn gedrag wordt eigenlijk ook nooit als 'gay' of 'verwijfd' gezien. Dat ik veel vrouwen om me heen heb, is er volgens anderen eerder een teken van dat ik een womanizer ben - wat nog eens wordt versterkt doordat ik op vrouwen val. Het echt afwijkende vindt pas in bed plaats, maar dat ziet natuurlijk verder niemand...
In die zin vind ik het dan makkelijker/fraaier om helemaal van de binaire begrippen af te stappen, want ik blijf 't anders een cirkelredenering vinden. Om jouw citaat nog eens aan te halen: ik kan prima overweg met het laatste deel, maar 'Ik ben een man, that's it' haalt het (voor mij dan) weer onderuit. Want ook jij grijpt (voor mijn gevoel dan) terug op het binaire systeem. Als 'een man' alleen een maatschappelijk construct is, waarom zou je dan nog willen zeggen dat je een man bént? Wel dat je je meer thuisvoelt bij wat als 'mannelijk' wordt gezien, dat kan ik me voorstellen. Want wat is dat dan, een man *zijn*? Dat veronderstelt iets wezenlijks. En dat is precies waar ik op vastliep en waarom ik zocht naar iets dat 'wezenlijk vrouwelijk' is, als de basis die mij van binnenuit zo vrouwelijk laat voelen. Als er niets wezenlijks vrouwelijks is en als vrouwelijkheid en mannelijkheid als zodanig voor 100% culturele uitvindingen zijn, dan zijn vrouwen en mannen (los van de verpakkingen wellicht) toch niet meer dan lege hulzen die bij geboorte worden gevuld?
Misschien maak ik me daarom ook niet zo druk over het lijf waarin ik zit. Of je nu de ene lege huls bent of de andere, toch? Voor mijn gevoel van eigenwaarde maakt het in ieder geval niet uit en dat is het belangrijkste. Ik voel me wel ongemakkelijk als anderen mij als 'man' aanspreken en 'mannelijk' gedrag van mij verwachten, en daarnaast bij typisch 'mannelijk' gedrag van anderen (ook als het een vrouw is die zulk gedrag vertoont). Bij zulke mensen voel ik me niet thuis. Maar goed, die kan ik vermijden, tegen het verwachtingspatroon kan ik in het geweer komen (dat doe ik inmiddels) en met het aanspreken kan ik wel leven. Dat is voor mij geen reden om iets aan de buitenkant te willen doen, ook omdat ik me ook weer niet volledig 'vrouwelijk' voel. En als ik me vrouwelijker zou presenteren, zou ik toch juist weer toegeven aan de stereotypen? Ik voel me wel het prettigst bij vrouwen die 'vrouwelijk' gedrag vertonen en ook bij mannen die wat minder 'mannelijk' zijn. En dat zijn ook precies de mensen die het prima vinden dat ik veel meer 'vrouwelijke' kanten heb dan de gemiddelde man.
Met 'non-binair' als concept heb ik op het eerste oog dan ook meer dan met 'gender non-conformity', vanwege dat ongemak om als man te worden aangesproken, zonder dat ik meteen een vrouw wil zijn. Op het vlak van presentatie blijf ik juist redelijk conformistisch: ik zie eruit als een vent, punt. Dat lange haar betekent voor mij iets anders, maar anderen vatten dat alleen maar als 'stoer' op. Mijn gedrag wordt eigenlijk ook nooit als 'gay' of 'verwijfd' gezien. Dat ik veel vrouwen om me heen heb, is er volgens anderen eerder een teken van dat ik een womanizer ben - wat nog eens wordt versterkt doordat ik op vrouwen val. Het echt afwijkende vindt pas in bed plaats, maar dat ziet natuurlijk verder niemand...