T-Nederland

Loop vandaag met een vreemde gewaarwording van gevoelens rond. Sinds enkele maanden heeft de drang naar een medisch, lichamelijke transitie zich naar de achtergrond begeven. De oorzaak daarvan kan ik niet vinden, kan het alleen maar accepteren en meegaan met deze beweging en het niet forceren. Het komt zoals het komt.
En vandaag kwam het! Opeens nestelde de urgentie van liever in een jongenslichaam te willen leven zich weer in me, sterker nog het wilde eruit vliegen.
Meteen vroeg ik me ook af of de weersomstandigheden hier van invloed zijn? Laat bij hogere temperaturen of het voorjaar in zicht, de testosteron meer van zich horen? Ik kan me voorstellen dat dit voor sommige klinkt als waanzin, toch houdt het me vandaag bezig. En vraag me af of er mensen hier zijn die weleens opgemerkt hebben bij zichzelf dat er variabelen zijn die je genderidentiteit / expressie (kunnen) beïnvloeden?

Ps: zal nooit beslissen op basis van bovenstaande bevindingen, ben gewoon iemand die houdt van zichzelf dingen afvragen en (zelf)onderzoek en ervaringen van anderen.

Ik kijk altijd wel weer uit naar blotebenenweer, maar of dat iets met mijn genderexpressie van doen heeft durf ik te betwijfelen.

Kleding kan wel een rol spelen bij dysforie. Sommige kleding past namelijk beter of verhult meer dan andere. Het is niet ongehoord dat dysforie sterker is in de zomer wanneer je minder kunt verbergen met lagen kleding

Wat interessant dit. Ik herken hier wel iets van. Ik voel mij androgyne en zit toevallig nu in een fase dat ik voor mijn gevoel weer flinke stappen aan het zetten ben naar veel meer vrouw zijn: haar weer lang laten groeien, baard willen weg lazeren, twijfel over gaatjes te laten prikken, en qua kleding draag ik veel meer meidenkleding nu. Ik herken dat dit sterk kan verschillen m, ook wel aan de hand hoe ik me voel. Maar meestal is het vrij constant. De lente daar geniet ik ook zo van. Qua kleding vind ik dat ook heerlijk. Lekker kort en luchtig. Dus herkenbaar. Maar even iets anders... qua seizoenen merk ik wel dat ik in de lente en zomer vaker zin heb om te vrijen. Maar of dat iets hormonaals is of gewoon aan het lekkere weer ligt??? Geen idee.

Jer158 schreef: ↑21 feb 2021, 00:26 Kleding kan wel een rol spelen bij dysforie. Sommige kleding past namelijk beter of verhult meer dan andere. Het is niet ongehoord dat dysforie sterker is in de zomer wanneer je minder kunt verbergen met lagen kleding

Of andersom; ik heb bv het gevoel dat shorts helpen bij het maskeren van mn heupen.

Maar dit dus, of wellicht seizoen gerelateerde depressies? Het zou kunnen dat je je in bepaalde seizoenen minder goed voelt en daardoor meer (of minder) dysforie ervaart.

Dank jullie wel voor de reacties. Alles hangt met alles aan elkaar inderdaad, dus heel eenduidig kun je het nooit stellen. Hormonen spetteren vaak in het rond zodra de temperaturen stijgen. Dus biologisch gezien gebeurt er dan wel iets. Het viel me van het weekend gewoon op bij mezelf.
En kleding is zoals jullie aangeven zeker een ding.

@Dante Herkenbaar. In de winter vind ik het heerlijk om te cocoonen, ik zitveel meer binnen en wordt dus door alleen gezien door de mensen die mij kennen en weten wie ik echt ben. En als ik in de winter wel naar buiten moet, ben ik goed ingepakt (tegenwoordig inclusief mondkapje) en dan verdwijnt uiterlijk geslacht ook naar de achtergrond. Na een paar maanden binnen komt de drang om weer naar buiten te gaan, en tegelijk wordt de kleding weer meer 'gendered' doordat regenjassen, mutsen, handschoenen en winterlaarzen weer in de kast kunnen blijven. En dan is de dysforie weer sterker en wordt ik weer heel blij van het zetten van kleine stapjes.

Zo had ik het nog niet bekeken; dat je letterlijk meer "cocont" doordat je dikker ingepakt bent door je kleding. Leuke invalshoek.