omgeving, gedrag

[Fay]

Zit ik zo eens mijn omgeving te observeren de laatste tijd, hoe gedragen mannen en vrouwen zich nu eigenlijk en hoeveel verschil zit daarin

Van vriendinnen en andere vrienden krijg ik zogenaamde adviezen over hoe ik moet zitten, bewegen, lopen etc

En ik denk, ho, stop

Ik zie gisteravond op tv een programma waarin een vrij grote vrouw met lange armen erbij zit als een boer die zijn liter bier naar binnen werkt, het stoort me niet, ik zie vriendinnen van mij op de bank ploffen met hun hand in de broek, benen wijd, onderuitgezakt,stoort niet, ik zie vrouwen in de stad lopen met o-benen die open alsof ze 2 zware tassen appie van 30 kilo in elke hand hebben, ik zie mannen met hun benen over elkaar en handen in de schoot op het terras, ik zie mannen een sigaretje roken met hun ene arm onder de elleboog, de sigaret omhoog, ik signaleer maar vindt het op geen enkele manier storend, het valt me op, omdat ik er op let, meer niet

Enfin, ik heb het mijn omgeving al uitgelegd, ik ga me niet ineens 'vrouwelijker' gedragen,wat dat ook is, ik ga niet in op hun adviezen, ik ga vooral af op mijn eigen gevoel , hoe ik mijn vrouwelijkheid beleef en merk daarbij dat ik dan vanzelf in mijn lijf kom, mijn bewegingen en handeling natuurlijker worden, of dat vrouwelijker is, dont know, dont care, ik ben ik

Wat dat betreft fijn te realiseren dat alles mogelijk is en je moet doen waar je je het beste bij voelt, jezelf zijn:)

Voortbordurend hierop, ben ik naar het vu gegaan in spijkerbroek en adidas trainingsjasje ,sneakers, lichte make up en dat was het

Of ik de volgende keer wel in vrouwenkleren zou verschijnen, uitgelegd dat mijn vrouwenkleren niet zo heel wezenlijk verschillen van mannenkleding, ik draag zon beetje al mijn hele leven kleren die zowel mannen en vrouwen dragen,zie vrouwen lopen die hetzelfde dragen als ik, alleen, omdat ik nu eenmaal een mannelijf heb, zal ik iets meer mijn best moeten doen het vrouwelijke te bendadrukken, wil ik best doen, maar niet te, met in mijn achterhoofd het schrikbeeld van man in jurk, meegroeien met mijn eigen proces werkt voor mij het beste

enfin, just some thoughds

Joyy

[Eva]

Kort geleden was ik bij T-Amersfoort.
Er kwam iemand aanlopen en die zag er absoluut vrouwelijk uit. Toch zei iemand aan de bar "zoals die loopt is het een T". Dat deed me wel een beetje pijn, moet ik zeggen, maar er ontstaat over velen van ons een vorm van twijfel in het dagelijks verkeer.
Als je bent geboren als het andere geslacht heb je sommige dingen, gedragingen, houding en wat al niet pas later moeten leren. Sommigen gaat dat van nature heel goed af; anderen moeten er aandacht aan besteden.
En inderdaad; er zijn nogal wat vrouwen die als vrouw geboren zijn (en aan wie ik niet de geringste twijfel heb) die zich behoorlijk lomp gedragen. Ik kijk ze in de supermarkt wel eens heel verwijtend aan.

[Arike]

Belachelijke reactie van de VU.... Alsof je in jeans en gympen geen vrouw zou kunnen zijn....

[Aster]

Kort geleden was ik bij T-Amersfoort.
Er kwam iemand aanlopen en die zag er absoluut vrouwelijk uit. Toch zei iemand aan de bar "zoals die loopt is het een T".

Was dat een cis of een T? Eigenlijk?

die als vrouw geboren zijn (en aan wie ik niet de geringste twijfel heb) die zich behoorlijk lomp gedragen. Ik kijk ze in de supermarkt wel eens heel verwijtend aan.

'Verwijtend aankijken'....mwoah....dat ook weer niet. Ieder moet maar voor zich bepalen hoe hij/zij zich gedraagt, al dan niet naturel.
Maar waar ik me mateloos aan kan storen is dat ik van aardappelzakken/worstelaarsters/molenpaarden/kogelstootsters... (hetero)vrouwelijke collega's dus..... af en toe het 'verwijt' krijg dat ik in hun aardappelogen 'te vrouwelijk ben' en/of een 'modepopje'...alsof uit ik een 'vorm van solidariteit' me ook maar zou moeten kleden als een aardappelzak en me zou moeten bewegen als een molenpaard.

Want een hoorbaar compliment over mijn looks/manier van kleden/elegantie aan mijn adres van een mannelijke collega......roept narrigheid op bij de dames molenpaarden....alsof ik opzettelijk 'competitie' met ze aan ga, wat beslist niet het geval is.

Want ik kleed me leuk om mezelf te plezieren en me prettig te voelen en niet om een ander te behagen....en elegant ben ik van nature.
Is een 'erfenis' van mijn Indische moeder.

[Barbarella]

Wat hierboven beschreven wordt is ook zo iets waar je als transvrouw, die niet helemaal passabel is tegen aanloopt. Je doet het nooit voor iedereen goed en er wordt tot in de kleinste details op je gelet. Omdat er wat geslachtskenmerken anders zitten dan de bedoeling is moet je ineens aan het beeld dat mensen van een vrouw hebben voldoen.

Mensen snappen niet dat het beeld dat ze hebben van een vrouw alleen maar hun beeld is. Ik probeer altijd geduldig te zijn en wat trans zijn voor mij betekend maar de laatste tijd raakt mijn geduld wel op. Zeker als het gaat over wat ECHTE VROUWEN wel niet allemaal doen en laten.

Ik ken potjandorie een ECHTE VROUW die er jaren heeft bijgelopen als een overdreven travestiet omdat ze nou eenmaal dol is op glitter, glim en dieren prints.

Levendula

Trans mannen lopen natuurlijk tegen het zelfde probleem aan.

[Eva]

Het was een T, Aster. Een heel lieve T
Misschien was ik niet helemaal duidelijk, maar als T hebben we soms een achterstand, in die zin dat er bij veel mensen een soort vraagteken in de ogen verschijnt als je door een winkelcentrum loopt. Zelf weet ik dat inmiddels op mijn manier wel redelijk te compenseren (vind ik). Velen van ons moeten echter hun vrouwelijkheid zo min mogelijk onderdrukken, als je begrijpt wat ik bedoel.
Dat is ook een vorm van compensatie, tenzij het overdreven wordt.

[Fay]

Iedereen heeft dan ook zhaar eigen norm, en alles is wat mij betreft mogelijk

Het vu zal bedoelt hebben,het mag wel wat vrouwelijker, ok, zoals gezegd wil ik best doen, maar heb weinig met make up, less is more, weinig met erg vrouwelijke kleding, mijn kleding is vooral sportief en casual, en dat is mijn kleding, en als ik eenmaal wat verder in het proces ben en mijn vormen vrouwlijker beginnen te worden zal ik mijn kleding daar op aanpassen maar ik ga het niet forceren en niet overdrijven

Joyy

[Arike]

Ik kleed me ook vooral voor mezelf

(en ben trouwens vaak zat met jeans en gympen op de vu geweest omdat mijn gevoel daar die dag zin in had...)

[Jake]

Ik heb me wat gedrag betreft nog nooit wat aangetrokken van anderen. Ik heb me nooit vrouwelijke maniertjes aangeleerd. Ik werd wel 'ns manwijf genoemd, maar sinds m'n 18e ga ik op straat als jongen door het leven en grappig genoeg ga ik nu compleet op in de menigte en heb ik geen vrouwelijke trekjes hoeven af te leren.

Idioot trouwens dat je als transvrouw ook meteen "meisjes-meisje" moet zijn. Alsof cisgenders allemaal in een jurk rondlopen. Mijn ma zou voor geen goud in een jurk met hoge hakken de straat opgaan, maar zij is toch ook nog steeds een vrouw? :/ Eigenlijk zou je bij het VU een vrouwelijke psycholoog moeten opzoeken met een broek aan, en haar erop wijzen dat ze zich vrouwelijk moet kleden

[Gwendolyn]

Ik denk dat je wel kunt stellen, ( voor de M>V ) dat wanneer bepaald gedrag van ons door anderen gezien wordt als mannelijk, waarbij andere kenmerken die velen van ons helaas nog hebben en houden van onze vorige leven, opeens allemaal er toe leiden dat de persoon in kwestie / wij, min of meer gezien worden als een verklede man. In ieder geval niet als een vrouw, hoe die er ook bij lopen of zich gedragen. Men wil nu eenmaal weten met wie ze te maken hebben.

Als dat voorkomt, is het m.i. voor die persoon aan te raden daar wat aan te doen. Niet om zich te gaan conformeren met wat een willekeurige ander wil of denkt, maar in je eigen belang, om zelf nog beter in je vel te gaan zitten, en nog beter als medemens op te gaan in de menigte.

Zie het misschien als een handreiking, dat een ander je er op attendeert dat een of andere automatische typische mannelijk gedrag, geheel passend bij de fysiek en leven van voor de transitie, maar opvallend en niet passend bij de mooie dame die je nu bent. Met die handreiking kun je wellicht die bepaalde gedrag waarvan je zelf niet van bewust was dat het zo uit de toom bij jou valt, dat het anderen opvalt, er wat aan te doen. Vind je echter dat het goed is zoals je bent, laat het zo, maar beklaag anderen dan niet als je weer eens opvalt.

Niemand kan zeggen dat de transitie en daarna gemakkelijk is, zal worden of blijft. Hoogstens een enkeling die het één en ander mee heeft, dat het geheel een plaatje is waar andere mensen mee om kunnen gaan, dat het klopt, niet perse volgens hun ideeën, nee, maar dat jij als geheel, qua uiterlijk en gedrag één geheel vormt en eruit ziet dat het zo hoort, altijd zo is geweest, en er geen verwarrende signalen van jou uit gaan.

In dit alles mag je jezelf nooit verliezen. Maar word één geheel, in geest, uiterlijk, en gedrag. Zoals wij vaak zeggen, wees je ware zelf, je hebt lang genoeg toneel gespeeld.

Gwendolyn
Die de wijsheid niet in pacht heeft, maar er graag over zaken na denkt en er over wil discussiëren. Goed voor mij, en ik hoop dat anderen stof tot na denken hebben, en daar hun voordeel mee kunnen doen.