T-Nederland

Robin90 schreef: ↑26 dec 2021, 18:18
Evy1946 schreef: ↑26 dec 2021, 18:13 De kleine stapjes worden steeds groter, angst is de slechtste raadgever. Val niet op, deze tijd van lange winterjassen, daar kan best een jurkje onder met een broek. Ik geniet er dagelijks van.
Experimenteren ook eens met mascara, subtiel dat is de boodschap.
Bij mij is het juist het tegenovergestelde ben in een vrouwelijk lichaam geboren mannenkleding durf ik wel in te lopen alleen die binder en vooral prothese maken me bang. Maar ik wil ook niet zonder. Het is zo dubbel allemaal

Mensen kijken vaak "globaal" en mijn ervaring is dat mensen de binder niet snel zien. Als in, ze zien wel dat je plat(ter) bent, maar reageren er niet op omdat het ook gewoon normaal kan zijn/lijken.
Protheses heb ik nog geen (buiten)ervaring mee opgedaan dus dat durf ik zo niet te benoemen.

DennisH schreef: ↑26 dec 2021, 18:23
Robin90 schreef: ↑26 dec 2021, 18:18
Evy1946 schreef: ↑26 dec 2021, 18:13 De kleine stapjes worden steeds groter, angst is de slechtste raadgever. Val niet op, deze tijd van lange winterjassen, daar kan best een jurkje onder met een broek. Ik geniet er dagelijks van.
Experimenteren ook eens met mascara, subtiel dat is de boodschap.
Bij mij is het juist het tegenovergestelde ben in een vrouwelijk lichaam geboren mannenkleding durf ik wel in te lopen alleen die binder en vooral prothese maken me bang. Maar ik wil ook niet zonder. Het is zo dubbel allemaal
Mensen kijken vaak "globaal" en mijn ervaring is dat mensen de binder niet snel zien. Als in, ze zien wel dat je plat(ter) bent, maar reageren er niet op omdat het ook gewoon normaal kan zijn/lijken.
Protheses heb ik nog geen (buiten)ervaring mee opgedaan dus dat durf ik zo niet te benoemen.

Oké dank je wel. Ik denk dat je wat betreft binders inderdaad wel gelijk hebt behalve bij bekende natuurlijk, die zien het wel. Maar de rest van de wereld weet niet hoe het anders zou zijn

Ik ging pre-covid met een voogevormde bh (en n D-cup) naar de zaak en toen ik na 2 maanden lockdownthuiswerken weer naar de zaak ging, had ik een binder aan. Heeft werkelijk niemand ooit wat over gezegd, en maar 1 iemand gaf later aan dat het was opgevallen. Mensen letten veel minder op anderen dan je wel zou denken, zeker als ze ons al even kennen.

Laatst een piercing uit m'n gezicht verwijderd. Heeft ook welgeteld 1 iemand wat van gezegd en die dacht eerst dat ik 'n nieuwe bril had.

Als 'n packer (ik denk dat jhe dat bedoelt met 'n prothese) opvalt, draag je de verkeerde. Bij cis mannen wordt ook niemand een oog uitgestoken door de bobbel in hun broek, dus als de jouwe dat wel doet, zou ik ff een maatje kleiner nemen

Hal schreef: ↑26 dec 2021, 18:38 Ik ging pre-covid met een voogevormde bh (en n D-cup) naar de zaak en toen ik na 2 maanden lockdownthuiswerken weer naar de zaak ging, had ik een binder aan. Heeft werkelijk niemand ooit wat over gezegd, en maar 1 iemand gaf later aan dat het was opgevallen. Mensen letten veel minder op anderen dan je wel zou denken, zeker als ze ons al even kennen.

Laatst een piercing uit m'n gezicht verwijderd. Heeft ook welgeteld 1 iemand wat van gezegd en die dacht eerst dat ik 'n nieuwe bril had.

Als 'n packer (ik denk dat jhe dat bedoelt met 'n prothese) opvalt, draag je de verkeerde. Bij cis mannen wordt ook niemand een oog uitgestoken door de bobbel in hun broek, dus als de jouwe dat wel doet, zou ik ff een maatje kleiner nemen

Haha daar heb je (over het algemeen) gelijk in. Ja is 2 in 1 ook stp. Dank je voor je reactie dat maakt het toch weer iets makkelijker!

Als ik even mag reageren: Inderdaad angst is een slechte raadgever. In je schulp kruipen op straat maakt je kwetsbaar.
Zelf heb ik echt gemerkt dat wat je uitstraalt ook terugkrijgt.
Voorheen, als man, liep ik bijna altijd met mijn hoofd naar beneden op straat. Een beetje soort van bangig. Liever een blokje om als ik een groep jongeren moest passeren.
Als vrouw loop ik rechtop, straal zelfvertrouwen en zekerheid uit. Rug recht. Kop omhoog. Vriendelijke glimlach om de lippen. En wat gebeurd er? Mensen glimlachen terug. Een vriendelijk knikje, soms een praatje. Of het nu in mijn dorp is of in een vreemde stad. Maakt niet uit. En... dat streelt weer mijn zelfvertrouwen. Dat blokje om doe ik niet meer.

Uit ervaring kan ik beamen dat wat Lidi zegt klopt. Hoe onopvallender je wilt hoe meer je opvalt, aan de andere kant zul je toch een keer die angst moeten overwinnen en dat gaat nou eenmaal niet zonder kleine stapjes en dat betekent in de praktijk vaak dat je een poosje onzeker over straat gaat, met gevolg dat je meer opvalt.

In het kort komt het er op neer: "Fake it until you make it"

de eerste keren liep het bijkans dun door mijn broek maar zoals eerder gezegd, de rug recht, hoofd omhoog en de tieten vooruit. Mensen kijken wel maar zien niks.

Ik heb regelmatig gehad dat mensen mij nakeken, gewoon terug kijken totdat de ander zijn hoofd wegdraait. Het geeft je zelfvertrouwen en uiteindelijk gaat het vanzelf. En ik heb gerust momenten dat ik me wat ongemakkelijk voel maar met bovenstaande sla ik me er wel weer doorheen.

Thanks allemaal. Geeft een boel hoop

Voor wat het waard is herken ik eigenlijk alle reacties wel. Voor mij als geboren man is het zeker geen uitgemaakte zaak dat ik als vrouw over straat ga. Het heeft ook heel wat tijd gekost voordat ik dat ging doen en dat ging in heel kleine stapjes. In eerste instantie buiten mijn woonplaats en ook nog als het donker was. Daarna steeds iets meer maar spannend blijft het en de eerste minuten zijn eigenlijk altijd nog wel eng. Daarna kunnen er twee dingen gebeuren, ofwel ik blijf me ongemakkelijk voelen en zoek dan weer een beschermde omgeving, ofwel ik voel me er juist bevrijd onder en wordt steeds zelfverzekerder. En ik herken wat anderen aangaven, hoe zelfverzekerder je bent des te beter de acceptatie. Dat wordt zo een soort zelf versterkend effect (of wanneer je je erg onzeker of angstig gedraagt juist richting de negatieve kant).
Vorige week ging ik voor het eerst als vrouw gekleed in mijn eigen woonomgeving overdag over straat. Net buiten de deur kwam ik mijn vriendin tegen die even weg was en ik zei iets in de trant van 'tot vanavond'. Haar eerste groet was een algemeen hoi, en pas toen ik al voorbij was hoorde ik haar zeggen dat ze me niet eens herkend had. Dat was wel even een boost voor het zelfvertrouwen

Linda67 schreef: ↑29 dec 2021, 13:46 Voor wat het waard is herken ik eigenlijk alle reacties wel. Voor mij als geboren man is het zeker geen uitgemaakte zaak dat ik als vrouw over straat ga. Het heeft ook heel wat tijd gekost voordat ik dat ging doen en dat ging in heel kleine stapjes. In eerste instantie buiten mijn woonplaats en ook nog als het donker was. Daarna steeds iets meer maar spannend blijft het en de eerste minuten zijn eigenlijk altijd nog wel eng. Daarna kunnen er twee dingen gebeuren, ofwel ik blijf me ongemakkelijk voelen en zoek dan weer een beschermde omgeving, ofwel ik voel me er juist bevrijd onder en wordt steeds zelfverzekerder. En ik herken wat anderen aangaven, hoe zelfverzekerder je bent des te beter de acceptatie. Dat wordt zo een soort zelf versterkend effect (of wanneer je je erg onzeker of angstig gedraagt juist richting de negatieve kant).
Vorige week ging ik voor het eerst als vrouw gekleed in mijn eigen woonomgeving overdag over straat. Net buiten de deur kwam ik mijn vriendin tegen die even weg was en ik zei iets in de trant van 'tot vanavond'. Haar eerste groet was een algemeen hoi, en pas toen ik al voorbij was hoorde ik haar zeggen dat ze me niet eens herkend had. Dat was wel even een boost voor het zelfvertrouwen

Dank je door ook nog te vertellen hoe jij het hebt aangepakt. Kan jij ook weer wat helpen. En echt super knap en gaaf van je ervaring van vorige week!

T-Nederland

Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?

Re: Gaat de angst ooit over?