Ik merk: hoe normaler ik er over doe, des te normaler anderen er over doen.
Als je er een “onzekere” betekenis aan geeft, wordt het ook onzeker. Als je er een zekere betekenis aan geeft, wordt het ook zeker.
Voor mij persoonlijk helpt dit enorm. Ik doe het in kleine stapjes, voor mijn omgeving maar ook vooral voor mijzelf, die er dan aan kan wennen.
Ik weet nog goed, toen ik bijvoorbeeld de eerste keer met een skinny jeans over straat ging, dat ik me super bewust van was en ook niet de Hoofdstraat in de stad durfde te nemen bijvoorbeeld.
Maar toen ik de betekenis hiervan in mijn hoofd ging veranderen, viel alle spanning van mijn schouders af.
Eerst was de betekenis : “ik heb stiekem een strakke broek aan, die ik eigenlijk niet hoor te dragen, terwijl ik dat wel graag wil, mensen zullen me wel gay vinden.”
Later werd mijn betekenis: “ik trek mijn broek aan en loop even naar de stad”
Ik zie het gewoon als MIJN kleren… dus als mensen er iets van zeggen , dan zeg ik: “oh ja…” het valt me niet meer op.
Het zelfde geldt voor als ik mijn geslachtsdeel wegwerk en mijn transgenderondergoed aan heb.
Dan keek ik vroeger heel vaak of je ECHT niets kon zien, ook niet van de achterkant. Maar nu loop ik gewoon vol zelfvertrouwen door de stad. Voel me helemaal fantastisch op en top vrouw dan.
Dus kleine stappen maken, en dit steeds accepteren als een deel van jezelf. Net als je arm en je neus ook bij je hoort. Die packer en binder hoort bij jou. Het maakt dat je jezelf mooier vindt op dat moment. Tof toch?
Liefs. Xxx lauren
Gaat de angst ooit over?
-
- Berichten: 96
- Lid geworden op: 14 jun 2020, 08:04
- Gender: Non-binair
-
- Berichten: 120
- Lid geworden op: 25 nov 2021, 20:46
- Gender: Non-binair
Re: Gaat de angst ooit over?
Dank je wel lauren! Ook dit bericht maakt naar de toekomst kijken een stuk minder beangstigend! Ik ben blij te horen dat jij jezelf al zo zelfverzekerd en goed kan voelen. Dat gun ik iedereen hier zo erg! En door je ervaring te delen help je mij (en een hoop anderen hier) echt enorm, dus nogmaals thanks! LiefsLauren79 schreef: 31 dec 2021, 18:18 Ik merk: hoe normaler ik er over doe, des te normaler anderen er over doen.
Als je er een “onzekere” betekenis aan geeft, wordt het ook onzeker. Als je er een zekere betekenis aan geeft, wordt het ook zeker.
Voor mij persoonlijk helpt dit enorm. Ik doe het in kleine stapjes, voor mijn omgeving maar ook vooral voor mijzelf, die er dan aan kan wennen.
Ik weet nog goed, toen ik bijvoorbeeld de eerste keer met een skinny jeans over straat ging, dat ik me super bewust van was en ook niet de Hoofdstraat in de stad durfde te nemen bijvoorbeeld.
Maar toen ik de betekenis hiervan in mijn hoofd ging veranderen, viel alle spanning van mijn schouders af.
Eerst was de betekenis : “ik heb stiekem een strakke broek aan, die ik eigenlijk niet hoor te dragen, terwijl ik dat wel graag wil, mensen zullen me wel gay vinden.”
Later werd mijn betekenis: “ik trek mijn broek aan en loop even naar de stad”
Ik zie het gewoon als MIJN kleren… dus als mensen er iets van zeggen , dan zeg ik: “oh ja…” het valt me niet meer op.
Het zelfde geldt voor als ik mijn geslachtsdeel wegwerk en mijn transgenderondergoed aan heb.
Dan keek ik vroeger heel vaak of je ECHT niets kon zien, ook niet van de achterkant. Maar nu loop ik gewoon vol zelfvertrouwen door de stad. Voel me helemaal fantastisch op en top vrouw dan.
Dus kleine stappen maken, en dit steeds accepteren als een deel van jezelf. Net als je arm en je neus ook bij je hoort. Die packer en binder hoort bij jou. Het maakt dat je jezelf mooier vindt op dat moment. Tof toch?
Liefs. Xxx lauren
How can you be normal, when normal is subjective? Everbody’s normal is different
-
- Berichten: 96
- Lid geworden op: 14 jun 2020, 08:04
- Gender: Non-binair
Re: Gaat de angst ooit over?
Hi lieve Robin,
Nou, dat zelfverzekerd zijn gaat in stappen hoor . Soms vind ik het ook gewoon weer even lastig als ik weer « iets nieuws » tegen kom. Maar over het algemeen heb ik het laatste jaar zeker zo iets van: fuck it. Ik doe het gewoon en mensen nemen me maar zoals ik ben. Liefs en voor jou ook een heel goed en gezond nieuw jaar hè. Lauren
Nou, dat zelfverzekerd zijn gaat in stappen hoor . Soms vind ik het ook gewoon weer even lastig als ik weer « iets nieuws » tegen kom. Maar over het algemeen heb ik het laatste jaar zeker zo iets van: fuck it. Ik doe het gewoon en mensen nemen me maar zoals ik ben. Liefs en voor jou ook een heel goed en gezond nieuw jaar hè. Lauren
-
- Berichten: 120
- Lid geworden op: 25 nov 2021, 20:46
- Gender: Non-binair
Re: Gaat de angst ooit over?
Ik denk dat dat met zelfverzekerdheid altijd wel het geval is. Ongeacht genderidentiteit -en expressie. Er zijn altijd situaties die je toch weer wat onzekerder maken en dat is menselijk. Maar zolang het over het algemeen goed gaat, vind ik dat super om te horen. Jij ook een gezond en gelukkig nieuwjaar! LiefsLauren79 schreef: 01 jan 2022, 11:46 Hi lieve Robin,
Nou, dat zelfverzekerd zijn gaat in stappen hoor . Soms vind ik het ook gewoon weer even lastig als ik weer « iets nieuws » tegen kom. Maar over het algemeen heb ik het laatste jaar zeker zo iets van: fuck it. Ik doe het gewoon en mensen nemen me maar zoals ik ben. Liefs en voor jou ook een heel goed en gezond nieuw jaar hè. Lauren
How can you be normal, when normal is subjective? Everbody’s normal is different
-
- Berichten: 543
- Lid geworden op: 02 nov 2021, 20:20
- Gender: Trans MtF
- Voornaamwoorden: Zij/haar
- Locatie: Zuid-Holland
Re: Gaat de angst ooit over?
Hey Robin!
Ik ervaar de afgelopen maand sinds ik in lichte make-up, op hakken en in o.a. skinny jeans naar buiten ben gestapt als eerst onzeker, veel te bewust van mijzelf, naar beneden kijkende en te denken wat anderen denken over of zien in mij.
Totdat die ene man in zijn tuintje beste wensen naar mij riep en ik breed glimlachend hem dat, en een fijne dag, terug zei.
Daarna keek ik vooruit en liep rechtop.
Sindsdien kijk ik ook andere aan, soms volgt een glimlach, soms niets en vaak ben ik daar niet mee bezig.
Nu ben ik privé steeds vaker in vrouwelijke kleding en lichte make-up en het voelt elke keer weer meer vertrouwender dat ik zelfs afgelopen weekend in vrouwenkleding winkels ben gaan shoppen. Dit na aanleiding van een kleding stijlsessie eerder vorige week. En werd super geholpen, veel gepast en zelfs een tip van een klant.
Ik merk dat het steeds meer vanzelf gaat, meer gewoon doen dan er over denken. Zo werkt het dus blijkbaar bij en voor mij.
Gr. Geke
Ik ervaar de afgelopen maand sinds ik in lichte make-up, op hakken en in o.a. skinny jeans naar buiten ben gestapt als eerst onzeker, veel te bewust van mijzelf, naar beneden kijkende en te denken wat anderen denken over of zien in mij.
Totdat die ene man in zijn tuintje beste wensen naar mij riep en ik breed glimlachend hem dat, en een fijne dag, terug zei.
Daarna keek ik vooruit en liep rechtop.
Sindsdien kijk ik ook andere aan, soms volgt een glimlach, soms niets en vaak ben ik daar niet mee bezig.
Nu ben ik privé steeds vaker in vrouwelijke kleding en lichte make-up en het voelt elke keer weer meer vertrouwender dat ik zelfs afgelopen weekend in vrouwenkleding winkels ben gaan shoppen. Dit na aanleiding van een kleding stijlsessie eerder vorige week. En werd super geholpen, veel gepast en zelfs een tip van een klant.
Ik merk dat het steeds meer vanzelf gaat, meer gewoon doen dan er over denken. Zo werkt het dus blijkbaar bij en voor mij.
Gr. Geke
Als trans wordt je niet iemand anders, je stopt met het zijn van iemand anders.