Fargesia schreef: ↑08 aug 2022, 20:51
het is niet helpend voor iemand op het Drentse platteland.
Ik begrijp niet zo goed wat je hiermee bedoelt.
Bedoel je dat er geen LHBTI+ mensen uit Drenthe naar Pride gaan? Het hele fenomeen daar in Amsterdam is zo groot omdat mensen vanuit het hele land komen. Of bedoel je meer dat mensen in Drenthe vooral acceptatie op hun locatie willen, en dus meer lokale activiteiten zouden moeten organiseren? Of nog iets anders?
Fargesia schreef: ↑08 aug 2022, 20:51
Te commercieel, te Amsetrdams en te stigmatiserend naar mijn mening.
Heb je het dan over het kleine stukje dat de brede media-aandacht krijgt (mijn opmerking was een steekje naar de media die ervoor kiest om het zo plat te framen), of over het hele fenomeen an sich? Want Assen had bijvoorbeeld verleden jaar een foto-tentoonstelling voor Pride, en volgens mij heeft Meppel ook al eens een eigen viering gehouden. Groningen stad heeft volgens mij ook een eigen serie Pride evenementen en Roze Zaterdag is al in Groningen (1985 / 2011), Leeuwarden (2021) en Zwolle (1990) geweest (maar gek genoeg idd nog niet in Drenthe). In die zin vind ik het idee van pride dus niet uitgesproken Amsterdams.
Het is de perceptie gecreëerd door de reportages. Zelfs mijn kinderen vroegen vorig jaar of ik alsjeblieft niet zo gek wilde gaan doen. Het helpt gewoon niet.
Hal schreef: ↑08 aug 2022, 21:17
Bedoel je dat er geen LHBTI+ mensen uit Drenthe naar Pride gaan? Het hele fenomeen daar in Amsterdam is zo groot omdat mensen vanuit het hele land komen. Of bedoel je meer dat mensen in Drenthe vooral acceptatie op hun locatie willen, en dus meer lokale activiteiten zouden moeten organiseren? Of nog iets anders?
Eigenlijk bedoel ik er mee, dat de Canal Pride contra productief werkt in sommige delen van het land.
Denk even terug aan de nogal botte tweet van die politica van de boerenpartij - helaas verwoorde ze daar wel de mening van velen in de provincies.
Hal schreef: ↑08 aug 2022, 21:17
Heb je het dan over het kleine stukje dat de brede media-aandacht krijgt (mijn opmerking was een steekje naar de media die ervoor kiest om het zo plat te framen), of over het hele fenomeen an sich? Want Assen had bijvoorbeeld verleden jaar een foto-tentoonstelling voor Pride, en volgens mij heeft Meppel ook al eens een eigen viering gehouden. Groningen stad heeft volgens mij ook een eigen serie Pride evenementen en Roze Zaterdag is al in Groningen (1985 / 2011), Leeuwarden (2021) en Zwolle (1990) geweest (maar gek genoeg idd nog niet in Drenthe). In die zin vind ik het idee van pride dus niet uitgesproken Amsterdams.
Dat kleine stukje wat helaas wel het gehele beeld bepaalt - de rest is leuk en positief, maar niet beeld bepalend voor de grote massa waar we de acceptatie bij willen bereiken.
Weet je wat het probleem is van “doe maar normaal dan doe je al gek genoeg”? Degenen die bepalen wat “normaal” is. En wat er moet gebeuren met mensen die “gek” doen/zijn.
Laten we niet vergeten dat sinds de Pride gewoon Pride heet en geen Gay Pride, en er overeenkomstige verbreding in het deelnemersveld is, de uitersten wel steeds meer echt uitersten worden en er een heel groot middenveld van 'gewone' LHBTI'ers de Pride heeft kunnen omarmen. En dat natuurlijk weer tot groot chagrijn van de regenboogvlagclaimende LBTI-uitsluitende conservatieve homomannen die het gendergedoe nu juist allemaal doorgeslagen vinden en terugverlangen naar de dagen van de leren glitterstrings.
Nothing you can do, but you can learn how to be you in time.
It's easy
SanneCW schreef: ↑08 aug 2022, 23:00
Weet je wat het probleem is van “doe maar normaal dan doe je al gek genoeg”? Degenen die bepalen wat “normaal” is. En wat er moet gebeuren met mensen die “gek” doen/zijn.
Er zit een breed gebied tussen "doe maar normaal" en "overdrijf het zo ver dat we de weerstand voeden"...
Beiden zijn 2 niet productieve uitersten van een breder spectrum.
Weet je wat het is: de cishet mensen die de pride maar raar vinden en roepen dat het allemaal contraproductief werkt, die staan als puntje bij paaltje komt ook niet op voor je rechten als je wel "normaal" doet in hun ogen. Ze praten vriendelijk tegen je in de supermarkt als ze jou, een trans persoon (of gay, of whatever) tegenkomen. En misschien hebben jullie het dan wel gemoedelijk over wat een gek gedoe die Pride in het verre Amsterdam is. Lekker bonden met elkaar over een stukje minachtig van je eigen community.
Maar deze mensen denken geen seconde na over de rechten van LHBTIQ+ mensen op het moment dat ze in het stemhokje staan. Of, als er een bepaalde wet afgeschaft moet worden die ons schaadt (bijvoorbeeld het gedoe nu met de deskundigenverklaring, of de eerdere wet waarbij je eerst steriel gemaakt moest worden, voordat je je gender marker kon wijzigen): dan zijn zij niet degenen die hier mee bezig zijn, of ook maar enige verandering teweeg gaan brengen. Deze mensen die graag willen dat wij "normaal doen" zijn NIET je bondgenoten. Die bondgenoten zijn nog eerder degenen die in een leren stringetje op de boot staan. Ik sta ook niet in een leren stringetje op een boot, maar ik schaam mij ook niet om er mee geassocieerd te worden. Ik ben eerder bang voor bijvoorbeeld hoormoontherapie, omdat ik dan straks gezien wordt als cishetero, witte man. Dáár ben ik pas bang voor om mee geassocieerd te worden. Die hele heteronormatieve zooi, dat vind ik vreselijk. Die culturele druk wie normaal is en wie niet.
De afsluiter van de Pride doet mij enkel en alleen al goed omdat het zo extravagant en zo niet-heteronormatief is: ik hoop dat een hoop kneuterige lui (die lui die puntje-bij-paaltje dus niet voor ons gaan opkomen hè) zich kapot ergeren aan "die mensen in leren stringetjes in Amsterdam". Want in wat voor tuigjes mensen zich ook hijsen op een boot in Amsterdam: zij zijn niet degenen die bekneld zitten in het keurslijf van de heteronormativiteit.
Ik denk dat dit antwoord een beetje verklaart waarom jij en ik er zo anders tegenaan kijken, @Fargesia.
Ik denk dat Pride er niet is als buurtfeestje om cishetmensen te vragen of ze ons allllsjeblieft willen accepteren. De origine van Pride is een vervolg op de rellen rondom Stonewall (gay bar, New York waar politiegeweld gebruikt werd tegen homoseksuele, lesbische, biseksuele, crossdressende en transgender mensen). Het was de LHBTI-beweging die zei 'we pikken het niet meer, ga weg met je vervolging en je politiegeweld en je vooroordelen'. Een van de meest gebruikte slogans was 'we're here, we're queer, get used to it'.
Ik zie in de hedendaagse Pride dus ook nog steeds niet een soort smeekbede om acceptatie aan die mensen die nog altijd problemen hebben met LHBTI-ers. Het is een protest tegen onze marginalisering, een viering van ons bestaansrecht en onze gelijkwaardigheid, een herdenkling van gebrachte offers en verliezen, en een demonstratie van saamhorigheid en solidariteit tussen mensen die als minderwaardig bestempeld worden omdat ze niet voldoen aan de heteroseksistische norm die ooit door kerk en grootgrondbezitters aan ons is opgelegd. Dat de media dat complexe geheel dan per se als een soort plat seksfeestje wil wegzetten, is een bewuste keuze (en een die aangeeft dat de vooroordelen over ons nog steeds bestaan, en gretig ingezet worden om kliks te krijgen en krantjes te verkopen).
Verder heeft er nog nooit iemand gelijke rechten gekregen door er lief en nederig om te vragen en zich vooral maar te voegen naar de mensen die de grootste hekel aan ons hebben. Dat is met het vrouwenkiesrecht ook niet zo gegaan, met de emancipatiestrijd van zwarte Amerikanen ook niet, en de rechten die we als LHBTI-ers nu hebben, komen ook niet uit een soort kontjekussen richtign de mensen die toch al problemen met ons hebben.
"Respectability politics" is nu eenmaal niet zo effectief als je einddoel collectieve bevrijding en gelijkwaardigheid is.
In het huidige politieke klimaat zorgt juist die polarisatie ervoor dat de wetsvoorstellen er maar niet doorheen komen. Door ons fantastische coalitie systeem kunnen kleine partijen belangrijke dingen blokkeren. Misschien moeten we toch stoppen met polariseren en iets minder ikke ikke en meer wij samen.
Hal schreef: ↑09 aug 2022, 09:36
Ik denk dat dit antwoord een beetje verklaart waarom jij en ik er zo anders tegenaan kijken, @Fargesia.
Ik denk dat Pride er niet is als buurtfeestje om cishetmensen te vragen of ze ons allllsjeblieft willen accepteren. De origine van Pride is een vervolg op de rellen rondom Stonewall (gay bar, New York waar politiegeweld gebruikt werd tegen homoseksuele, lesbische, biseksuele, crossdressende en transgender mensen). Het was de LHBTI-beweging die zei 'we pikken het niet meer, ga weg met je vervolging en je politiegeweld en je vooroordelen'. Een van de meest gebruikte slogans was 'we're here, we're queer, get used to it'.
Ik zie in de hedendaagse Pride dus ook nog steeds niet een soort smeekbede om acceptatie aan die mensen die nog altijd problemen hebben met LHBTI-ers. Het is een protest tegen onze marginalisering, een viering van ons bestaansrecht en onze gelijkwaardigheid, een herdenkling van gebrachte offers en verliezen, en een demonstratie van saamhorigheid en solidariteit tussen mensen die als minderwaardig bestempeld worden omdat ze niet voldoen aan de heteroseksistische norm die ooit door kerk en grootgrondbezitters aan ons is opgelegd. Dat de media dat complexe geheel dan per se als een soort plat seksfeestje wil wegzetten, is een bewuste keuze (en een die aangeeft dat de vooroordelen over ons nog steeds bestaan, en gretig ingezet worden om kliks te krijgen en krantjes te verkopen).
Verder heeft er nog nooit iemand gelijke rechten gekregen door er lief en nederig om te vragen en zich vooral maar te voegen naar de mensen die de grootste hekel aan ons hebben. Dat is met het vrouwenkiesrecht ook niet zo gegaan, met de emancipatiestrijd van zwarte Amerikanen ook niet, en de rechten die we als LHBTI-ers nu hebben, komen ook niet uit een soort kontjekussen richtign de mensen die toch al problemen met ons hebben.
"Respectability politics" is nu eenmaal niet zo effectief als je einddoel collectieve bevrijding en gelijkwaardigheid is.