Trans en alleenstaand 50 +

[Fay Ola di jee]

Besef me eens te meer hoe slecht ik drukte en veel mensen trek.

Ik ben nog het beste alleen, minste last van klachten, maar toch vreet dat

1 op 1 lukt wel, maar dan inde natuur, wandelen.

De avonden sla ik dus over

[Wim]

Ik ben 57 ook nooit geen kinderen gehad of willen hebben.
Ik ben vrij lang vrij negatief over mijzelf geweest vond altijd dat ik niet helemaal normaal was en dat wilde ik een nakomeling van mij niet aandoen.

Ik heb wel op latere leeftijd een relatie gekregen(39) maar ik ben nu weer alleenstaand en ik vind het wel best zo.

[Evy1946]

Een relatie beginnen, zou ik dat willen?
De kans om iemand te treffen die precies bij mij past is niet zo groot. Ik zou het meer zoeken in een lat relatie, vriendschap met een transvrouw.
De kans om nog een keer verliefd te worden zou de hoofdprijs zijn.
Maar wie weet?

[Alexandra11]

46, en voel mij alleen. Ik heb na mijn transities een aantal dates gehad, maar tot een relatie is het nooit gekomen. Op zich vind ik mijn vrijheid wel belangrijk, maar er is soms wel een gemis van een maatje die me begrijpt, zodat ik de wereld niet alleen hoef aan te gaan. Dat doet soms pijn. Of ik ooit een relatie krijg, tja, dat weet ik niet, de hoop blijft.

[Evy1946]

Gisteren vrouwen dag, feestje bij coc Den Haag,
Heel gezellig, dan merk je dat je niet alleen bent.
Maar je moet het wel opzoeken.
En ja, ik zou ook graag een vriendin hebben.
De boot gemist? Of is er nog een reddingboot?

[DominiqueB]

Ben nog geen 50+ maar nog nooit een relatie gehad omdat ik in het begin niet wist wat ik met mijn gevoel aan moest en de periode erna toen ik me innerlijk uit bescherming had afgeschermd heb ik het nooit aan gedurfd.
Maar wie weet straks als alles weer in balans is wat er dan gebeurt. hoor al wel dat ik behoorlijke veranderingen door maak van mijn omgeving en ik juist veel opener en vrolijker wordt.

[Jeste]

Inmiddels ben ik alweer bijna 50. Mijn leven leid ik alleen, maar met genoeg anderen om mij heen. Helemaal geen eenzaamheid. Eigenlijk vind ik het ook wel fijn om vaak alleen te zijn. Het is best wel gecompliceerd in mijn leven. De tijd is een groot probleem voor mij, omdat alles bij mij ontzettend langzaam gaat. Een dag heeft daardoor te weinig uren. Daardoor doe ik maar weinig dingen, zodat het rustig genoeg blijft voor mij. Omdat mijn dagen vaak langer zijn dan 24 uur heeft een week vaak maar 6 dagen, of soms zelfs maar 5. Door de verschoven tijden ben ik 's veel in de nacht wakker en begint mijn avond vaak in de ochtend (het is wel heerlijk rustig wanneer ik in de uren tussen 7 en 9 boodschappen ga doen ). Dat maakt het moeilijk om met anderen af te spreken. Slapen is immers ook belangrijk. Maar als ik slaap zijn andere mensen vaak wakker
Met andere mensen in de buurt heb ik evengoed wel contact. Tijdens het (vrijwillige) werk dat ik doe ook. Daarnaast ben ik dol op 's nachts uitgaan. Regelmatig ga ik tot heel laat dansen in clubs, waarbij er dan natuurlijk ook weer veel contact is met andere mensen. Andere mensen ontmoeten en leuke gesprekken hebben is ontzettend leuk. Het gezinsleven met een vaste relatie en een kind of kinderen stond mij al niet aan toen ik zelf nog behoorlijk jong was. Dat is ondertussen alleen maar sterker geworden. Liever een beetje seks drugs & rock'n'roll, al valt het met die eerste twee zaken wel mee. Om 6 uur 's morgens zit ik nog braaf aan de 0.0. Wat seks vind ik wel eens leuk (Maar er gebeurd nooit wat. Het is ook best wel gecompliceerd voor mij als gendercreatief / gendervrij queer-persoon. Een vaste relatie, wat voor velen samengaat met seks, wordt alleen al te beknellend.).
Maar over het algemeen heb ik het momenteel best wel goed voor elkaar in het leven. Er zijn wel wat problemen, maar met wat moeite is het wel beheersbaar.