Nou....

[Alice]

Transitie duurt zeker 7 jaar voordat je 'geland' bent.

even off topic, maar waar is die 'zeven jaar' eigenlijk op gebaseerd en wanneer start die periode? Is dit je eigen ervaring of mogelijk gebaseerd op de theorie van de '(levens)ontwikkelingsfasen van de mens ingedeeld in telkens zeven jaar (gedachtegoed van Prof. Lievegoed)' Ben wel nieuwsgierig.

Mijn gedachten er over.
Ik denk niet dat je die 7 jaar letterlijk moet nemen (seven years itch) maar meer een indicatie dat het een tijd kan duren voordat je gesetteld bent in je nieuwe levensvorm. Dit is geheel individueel.

Wanneer start die periode, bij de een wanneer hij/zij bevestiging krijgt van het anders zijn en besluit er wat mee te doen, ander bij groen licht, bij begin hormonen, ieder kan een eigen beginpunt hebben.
Wanneer is het einde van de transitie? Ook dat zal voor iedereen anders zijn. Bij de een gaat dit gemakkelijk bij een ander komt het nooit.
Einde van de transitieperiode –lijkt mij- dat je beseft, accepteert dat de verwachtingen die je had bij het begin van je transitie anders geworden, kunnen, zijn. En er mee kan leven (letterlijk).

Zelf beschouw ik mijn nieuwe leven als Alice in Wonderland. Waarbij ik niet wakker kan worden en mijn eigen Wit Konijn ben. Wel geslaagd maar ik verwonder mij nog steeds.

Alice

[Fay]

Soms zie je het gewoon allemaal niet

Nu heb ik afgelopen tijd veel shit meegemaakt en dat kom ik elke dag nog tegen,mijn hoofd doet niet wat ik zou willen, verwerken kost me veel meer tijd dan voorheen, k heb ook het id dat de depressie er al heel lang zit, misschien wel vanaf het moment dat ik me realiseerde hoe het zat, als kind, toen al over en uit, besloot ik toen

Goed, je kan gewoon niet in je eigen ellende blijven hangen,je kan altijd iets doen, bewegen, wandelen, muziek, alles beter dan in dat gevoel blijven ook al wil je dolgraag toegeven aan je vermoeidheid , want het put je uit ,al die negativiteit
Iets doen beter dan niets, maar niet meteen vol gas willen, nee, met mate, kijken hoe het gaat, zonder verwachting van jezelf,gewoon zijn

Ander negativiteit, vrienden, so called, kan vandaag naar hen, vieren ene 2de kerstag feestje, nee, ik kies ervoor thuis te blijven, het kost me alleen maar energie, geen oog voor mij als persoon en mijn proces, sowieso hard to find, op 2 vingers te tellen, koesteren, en als ik eerlijk ben naar hen, hoeveel interesse heb ik werkelijk nog in hen? weinig

Verder blijft het gewoon een behoorlijk eenzaam proces,en alleen jezelf kan je daarin helpen

Zometeen weer opkrabbelen,ben gisteren even naar mijn zus geweest, maar tranen met tuiten, totdat ik weer thuis was, zette nog even door, je wordt er zo moe van maar het moet er blijkbaar uit

Opkrabbelen maar weer, en komt - niet voor de eerste keer, de wens naar boven gewoon alles achter te late en ergens opnieuw te beginnen

thx all

Fay

[Fay]

Volgens mij is er nooit een einde transitie en het heeft ook geen enkele zin daar een tijd aan te koppelen,ik heb mezelf iig de ruimte gegeven door me voor te nemen, ik kijk hoelang ik nodig heb en die tijd heb ik dan nodig, het is nooit af, nooit over, het is je leven

al doe ik er 15 jaar over, en ik denk dat velen dat tijdbestek dan koppelen aan, de srs, en die is natuurlijk erg belangrijk mits je van je aparaat af wil, want pas dan zal je je pas echt vrij kunnen voelen met je eigen lichaam, lijkt mij, maar dat is dan slechts het lichamelijke aspect van een traject als dit, geestelijk, duurt het je hele leven, net als ieder ander leven

Fay

[Anon20180730]

veel sterkte Fay, je maakt een stevige 'transitie' door.. met al die vragen, onduidelijkheden, pijn, eenzaamheid en rouw. In die zin is het ook positief, ondanks alles

[Fay]

Dankje

Idd, tis heftig en heftiger dan ik had verwacht, al viel er niet veel te verwachten je weet gewoon niet waar je instapt

Ik moet wederom mijn eigen verwachtingen bijstellen, blijkbaar moet ik nog veel meer rust nemen en nog minder doen/willen. Alleen, hoe haal je 40 jaar vluchten voor jezelf en wegdrukken van gevoelens uit je systeem, dat kost tijd, het komt er iig nu met bakken uit, en dat vreet energie, mag weel gedoseerder maar heb van de 7 dagen in de week er zeker 5 met een flinke diepe dip

Goed, dus zit ik op de bank voor me uit te kijken en dat is dan weer ff genoeg blijkbaar, in de stilte, want dat werkt, in de stilte kom je enorm veel tegen heb ik gemerkt, some good some bad, het maalt toch wel, maar dan in rust
movin on, in het nu, er zit niks anders op, wachten, energie opbouwen,ipv verbruiken, en sterker worden, kheb het vechten tegen mezelf nog niet om kunnen zetten in voor mezelf, eens, op een dag

Fay