Voor het eerst naar buiten

[Dawn]

Ik kan mij voorstellen dat de “bevrijding” die vele van ons doormaken ervoor zorgen dat je, de ene tijdelijk de andere langer, wat uitbundiger omgaat met kleding en make-up. Hoe mooi ook alle nieuwe mogelijkheden zijn kan je wel met enig gezond verstand nadenken wat je wanneer en waarheen aandoet of hoe je je opmaakt en er verzorgt bijloopt. Als je wilt krijgen wat je hebben wil moet je er ook wat voor doen.
In de loop der tijd vindt je dan vaak wat echt jou is, zowel voor dagelijks gebruik als voor werk, feesten en andere situaties. Dan nog is de ene dag de andere niet, net als ook de ene afspraak is de andere niet. Doe vooral wat je fijn vindt en wat bij je past waarbij je in het oog kan houden wat je gaat doen, welke gelegenheid je heen gaat, in welke stemming je bent etc. Eigenlijk net als iedereen

[Emma]

Dat dus. Heb je net je hele leven tot dan toe je geschikt naar hoe anderen vinden dat je je moet gedragen en kleden, krijg je alsnog te horen dat je geen goed visitekaartje bent.

Natuurlijk denk ik ook wel eens "doe dat nou niet, je ziet er uit alsof je /uit de kledingkast van je oma/van de wallen/uit een shōjo manga boekje/uit de finale vn een dragshow/ komt" als ik weet dat iemand niet heel bewust voor die stijl gekozen heeft maar als eerste stappen teveel tegelijk wil proberen. Maar dat trekt vanzelf bij, of het wordt een bewuste keuze. En dat is allemaal OK, van die nieuwe puberteit moet je een beetje kunnen genieten. En het moment dat je je gaat schamen voor wat je allemaal aangehad hebt wat eigenlijk niet door de beugel kon, dat komt vanzelf wel.

Hetzelfde speelt trouwens bijvoorbeeld onder homomannen, er zijn homomannen die zich groen en geel ergeren aan 'nichterig' gedrag van anderen, en menen dat dat ook op hen afstraalt. Jammer dan joh.

[Emma]

Vergeten te zeggen:

Meerdere meningen is volgens mij niets mis mee.

Absoluut. Weet dat het niet aan jou persoonlijk ligt dat ik vrij fel reageer, maar dat het echt inhoudelijk is.

[Eveliene]

Ik zie mezelf nog schuchter in de winkel staan om zogenaamd een rok voor mijn zusje te kopen, kleine stapjes zijn ook een grote stap. Als ik nu foto's uit de begintijd van mezelf zie dan denk ik met een smile op mijn gezicht daar heb je Pipo de Clown en dat hoort er allemaal bij als je jezelf nog aan het vinden bent. Maakt allemaal niet uit want het gaat snel genoeg en het belangrijkste is dat je jezelf daar goed bij voelt en lief voor jezelf durft te zijn.

Verstuurd vanaf mijn SM-T720 met Tapatalk

[Wim]

Hoi,met eerste keren de deur uit met meer vrouwelijke kleding je kan rustig beginnen met een leuke spijkerbroek en als je rond deze tijd buiten komt in je jas kun je er een leuk topje onder dragen zonder dat het erg opvalt zelfde met make up en andere zaken gewoon een beetje neutrale kleur nemen zodat het niet erg opvalt.
Ik vind het ook belangrijk dat het in je hoofd goed voelt als dat goed zit straal je dat uit.
En je moet zo maar bedenken dat het 95% van de bevolking totaal niet boeit wat je doet of draagt.
En als je een rok of jurk wil dragen doe je een wat dikkere panty aan en een wat langere jas en dan valt het ook niet op.
Dat is in ieder geval mijn ervaring,ik draag nu meestal flared jeans in mijn ogen erg vrouwelijk en ze zitten helemaal fantastisch.
En dat ik uiterlijk technisch niet op een vrouw lijk dat is lekker boeiend zolang je maar gelukkig met jezelf kan zijn.
Shopping technisch ik ga naar een aantal dames winkels voor mijn kleding en met de eerste keren legde ik gewoon mijn situatie uit en wat ik wilde en daar staat 99% van de winkeliers positief tegenover en die enkele negatieve die neem je maar op de koop toe.

[Gerda1965]

Allemaal heel herkenbaar wat ik hier lees ik ben begonnen met het dragen van blouses(liefst van satijn of zijde) en vrouwenondergoed maar onder een jas valt dat niet zo op, sinds een jaar draag ik ook rokken en jurken en hoge hakken om een beetje vrouwelijk te lopen, ik ben in het begin enorm geholpen door een vriendin die me mee nam en het hielp heel erg dat ik geen negatieve reacties kreeg. Eigenlijk krijg ik alleen maar positieve reacties, van de week nog een man die zei dat hij het leuk vond dat ik ondanks de kou me toch leuk aankleed, ik vind nou eenmaal heerlijk om een rok te dragen!
Ik kan dus niet voor een ander spreken maar trek aan wat je leuk vind en wees niet bang voor de mening van een ander!

[Marica]

Ik kan dus niet voor een ander spreken maar trek aan wat je leuk vind en wees niet bang voor de mening van een ander!

Daar ben ik het helemaal mee eens, en zo zat ik ook in elkaar. Lichaamsbouw van een bouwvakker, maar ik trok een denimrokje aan, bandshirtje en klaar was Marica. Zo ben ik vaak over straat gegaan en ook over de markt gelopen in Rotterdam, en langs bierdrinkende mannen bij de Cruijf arena.

Afgevallen, geopereerd en met een borstvergroting van 90B naar 90D klopt mijn lijf beter dan toen. Misgenderen gebeurt niet meer, ik ben een vrouw van 59 jaar, en zo kleed mij ook. Gebreide jurken zitten lekker en zien er ook goed uit. IMHO dan

Maar alles begint met een eerste stap. Zelfs de kleinste stap is van grote betekenis, want het is het accepteren van jezelf.

[Maartje-nb]

Ja zo herkenbaar. Jaren geleden begon ik ooit met 1 armband. Nou! Die deed ik nog onder mijn trui als ik naar buiten ging. Nu draag ik gewoon wat ik wil. Waar ik blij van wordt. Hou erg van mode en kijk altijd wat nu hip/modern is. Gebeurt regelmatig dat mensen twijfelen. “Dag mevrouw… euhm… meneer? Of jongeman?”
Leeftijd kunnen ze ook regelmatig lastig inschatten. Vind ik alleen maar leuk.
Ik reageer altijd met: ik luister naar alles. Ik vind t allemaal prima.
Het moment dat je jezelf accepteert, gaat je uiterlijk daarin mee. Voor mij een totale bevrijding. Vroeger stond ik uren voor de spiegel : kan dit wel? Is dit niet te gek? Te raar? Te vrouwelijk? Te mannelijk? Etc…echt om gierend gek van te worden.
Nu zijn het gewoon MIJN kleren.
Laatst moest ik een nieuwe bril en ging naar de opticien en wees een bril aan op de dames afdeling (serieus een DAMES afdeling bij een brillenwinkel!!) dus die man zei: dat is voor vrouwen ! Ik: ja, dat zie ik. Mag ik m passen?
Hij: eummm ja hoor tuurlijk. Tegenwoordig kan alles hè.
Hahahahahahaha.