Familie

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Stefan.Zon
Berichten: 8
Lid geworden op: 15 mar 2018, 20:29
Gender: Trans FtM

Familie

Bericht door Stefan.Zon »

Heey heey,

Ik loop een beetje met me ziel onder me arm.
Ik ben uit de kast als transman, maar mijn familie wil daar niks van weten.
Ze accepteren enigszins dat ik zo ben maar ze willen me geen Stefan noemen.
Elke keer als ze me bij me geboorte naam noemen dan krijg ik koude rillingen over me heen.
Ik wil dat hoofdstuk graag afsluiten maar merk dat me familie er nog niet klaar voor is.

Hoop trouwens dat ik een deze dagen bericht krijg van stepwork.
Dat zal nu ook wel niet zo lang meer duren.

Want wat ik vreemd vind, me familie wil me steunen door het traject heen alleen mij Stefan noemen dat gaat voor hun een stap te ver.
Wat kan ik hier aan doen?
Met vriendelijke groeten,
Stefan ;)
anon20181206
Berichten: 421
Lid geworden op: 30 dec 2017, 19:21
Gender: Trans MtF

Re: Familie

Bericht door anon20181206 »

Mensen die elkaar niet begrijpen leggen de basis voor een ruzie.
Dat is te voorkomen door met elkaar te praten, en zo elkaar leren te begrijpen.
Jij bent met iets bezig wat niet in een "normale" levenshouding past, je zult begrip moeten tonen naar de buitenwereld die de voor jou logische stap niet meteen begrijpt.
Wees degene die met open hart en armen het gesprek aangaat, je zult zien dat je daarmee al een eind bent.
Simon
Berichten: 579
Lid geworden op: 04 jan 2018, 19:59
Gender: Genderqueer
Locatie: Twente

Re: Familie

Bericht door Simon »

Ik ben bang dat je bereid moet zijn om het wat tijd te geven.
Arlina schreef: 23 jun 2018, 20:50 [...]
Jij bent met iets bezig wat niet in een "normale" levenshouding past, je zult begrip moeten tonen naar de buitenwereld die de voor jou logische stap niet meteen begrijpt.
[...]
Zoals Arlina heel mooi zegt; voor jou is dit een stap die je moet nemen en je hebt daar volkomen het recht toe. Maar voor je familie is het ook een grote stap om van je deadname af te moeten en het zal waarschijnlijk een tijdje duren voor die stap niet meer zo groot en eng voor ze voelt. Ik snap dat het ontzettend vervelend is, maar durf de volwassene in deze discussie te zijn en laat hen lekker moeilijk doen. Laat het lekker langs je heen gaan. Het komt vanzelf. Of niet. Maar dan ben jij in ieder geval degene die voor zichzelf heeft besloten om hetgeen te doen waardoor jij de juiste richting in slaat (want dat is het allerbelangrijkste).
Groetjes,

Simon
Dean
Berichten: 184
Lid geworden op: 17 jun 2018, 20:24
Gender: Trans FtM

Re: Familie

Bericht door Dean »

Waarschijnlijk moeten zij hier ook even aan wennen. Per slot van rekening heeft het voor jou vermoed ik ook wel even geduurd om het voor jezelf te accepteren en stappen te zetten om je wens uit te laten komen. Voor hun komt dit wellicht vanuit het niets en ze moeten misschien wennen aan het idee. Je geeft wel aan dat ze je willen steunen, dat is op zich al heel fijn en ze wijzen je wat dat aangaat dus ook niet af. Ik kan me voorstellen dat jij nu graag zou zien dat ze je bij je nieuwe naam gaan noemen, maar geef het even tijd. Ze zullen jou de komende tijd waarschijnlijk ook zien veranderen en dan groeien ze er waarschijnlijk vanzelf in mee.
Well, here I am! What are your other two wishes?
Ender
Transgender
Berichten: 2163
Lid geworden op: 20 aug 2016, 19:28
Gender: Trans FtM

Re: Familie

Bericht door Ender »

mijn ouders hebben mijn naam en mijn "zijn" door de jaren heen als 1 ervaren. voor hun ben ik "<mijnoudenaam>" en dus mij. zij hebben mij laten ontstaan, opgevoed, alle emoties en ontwikkelingen waren ik en mijn naam. en doordat die naam en ik "1" zijn (waren), is het voor hun ontzettend moeilijk om mij bij m'n nieuwe naam te noemen en hetzelfde gevoel te krijgen. maar dat kan niet zomaar want ik heb die oude naam niet meer. ze proberen het wel, en ze proberen het te begrijpen. maar door de naamsverandering zijn ze "mij" kwijt, en dezelfde verbintenis met mijn nieuwe naam zullen ze denk ik nooit krijgen.
misschien is het voor jouw ouders hetzelfde of vergelijkbaar? dat het niet onwil is, maar dat ze jouw oude "jij" niet kwijt willen?
Marica
Berichten: 2917
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Woubrugge
Contacteer:

Re: Familie

Bericht door Marica »

Stefan.Zon schreef: 23 jun 2018, 20:21 Heey heey,

Ik loop een beetje met me ziel onder me arm.
Ik ben uit de kast als transman, maar mijn familie wil daar niks van weten.
Ze accepteren enigszins dat ik zo ben maar ze willen me geen Stefan noemen.
Elke keer als ze me bij me geboorte naam noemen dan krijg ik koude rillingen over me heen.
Ik wil dat hoofdstuk graag afsluiten maar merk dat me familie er nog niet klaar voor is.

Hoop trouwens dat ik een deze dagen bericht krijg van stepwork.
Dat zal nu ook wel niet zo lang meer duren.

Want wat ik vreemd vind, me familie wil me steunen door het traject heen alleen mij Stefan noemen dat gaat voor hun een stap te ver.
Wat kan ik hier aan doen?
Niets maar gewoon doorgaan, de tijd zal het leren.

Ik maak hetzelfde mee. Ze accepteren mijn vrouw zijn, maar die naam wil nog niet lekker landen bij ze. Absoluut niet gek want zij hebben 53 jaar lang mijn mannennaam kunnen roepen, dat is niet in een paar weken anders.
Gewoon vol houden, en verbeter ze gewoon. Uiteindelijk komt het goed, maar blijf vriendelijk, en open naar hun toe.
ImageJeg er Marica, jeg er en Lastebilsjåfør og Norge gal :)
janine2363
Berichten: 1034
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Familie

Bericht door janine2363 »

Stefan.Zon schreef: 23 jun 2018, 20:21 Ze accepteren enigszins dat ik zo ben maar ze willen me geen Stefan noemen.
Elke keer als ze me bij me geboorte naam noemen dan krijg ik koude rillingen over me heen.
Wat nodig is, is dat ze echt "geloven" dat je bent wie je bent en dat is niet gemakkelijk, want al hun
herinneringen en het, uhm, fysieke bewijs zegt het tegenovergestelde. Ze weten natuurlijk wel dat er
zoiets is als "transgender", maar dat is voor anderen
Stefan.Zon schreef: 23 jun 2018, 20:21 Want wat ik vreemd vind, me familie wil me steunen door het traject heen alleen mij Stefan noemen dat gaat voor hun een stap te ver.
Misschien omdat ze ook voor een deel geloven (hopen) dat het traject zegt: "Stefan heeft zich vergist" (het komt overigens best vaak
voor dat een persoon die denkt transgender te zijn, toch anders over zichzelf gaat denken)
Stefan.Zon schreef: 23 jun 2018, 20:21 Wat kan ik hier aan doen?
Geen idee, als je het gevonden heb, vertel met mij, ik ben ouder, volwassen etc etc en mijn familie reageert
niet anders. Vrienden zijn gemakkelijker, die "geloven" het vaak ook niet echt, maar denken: "ook goed",
misschien verstandig om te wennen aan het idee dat niemand om je heen je zomaar zal zien zoals je bent
mensen die om je geven zullen het wel merken, daar hoef je eigenlijk geen moeite voor te doen, gewoon
jezelf zijn.

Ik was een tijdje geleden voor het eerst sinds lang bij vrienden, een koppel, beiden waren ooit collega dus kenden
mij goed van voor mijn transitie

Begin van de avond: "M... Janine, je bent echt niets veranderd" (en dat klopt, want ik ben nog steeds dezelfde mens)
Eind van de avond: "Janine, je bent echt anders" (en dat klopt ook, want nu ik mijzelf ben, kan ik zoveel meer)
anon20181206
Berichten: 421
Lid geworden op: 30 dec 2017, 19:21
Gender: Trans MtF

Re: Familie

Bericht door anon20181206 »

Mijn eigen broer en een vriend die ik al 30 jaar heb, hebben mij het vuur aan de schenen gelegd dat mijn hoofdhaar verbrandde.
Stefan, op deze manier vrees ik voor je.
Jouw transitie stelt niets voor, vergeleken bij de grote boze wereld.
Wat jij MOET gaan beseffen, is dat anderen er niets van begrijpen. Maar besef wel dat noch jij, ik, of iemand anders, kan uitleggen wat de transitie voor je betekent. Het is als proberen uit te leggen wat de geur is van de kleur blauw.
Dus alle begrip moet niet van buiten komen, maar van jou uit.
Neem dat in acht, denk daar over na, eventueel met je groepsleiders.

Dit is om jou te helpen.
Ik heb veel meegemaakt, op het moment dat je dit leest ben ik net 49 geworden, met kennis en bagage op mijn rug.
Ik wil niet dat jij instort omdat anderen jou niet begrijpen, maar wil ook niet dat jij instort omdat jij anderen niet begrijpt.

Verwacht dat niemand jou begrijpt, dan kan het alleen maar meevallen.
De mensen om je heen, die jou wel begrijpen, koester die, en wees altijd eerlijk.
anon20181206
Berichten: 421
Lid geworden op: 30 dec 2017, 19:21
Gender: Trans MtF

Re: Familie

Bericht door anon20181206 »

Tot zover Arlina na een wilde rit op de motor wat een EMG en EMV kost en een fles wijn in de nek :D
Anon20190516
Berichten: 1463
Lid geworden op: 17 nov 2014, 21:33
Gender: Vrouw

Re: Familie

Bericht door Anon20190516 »

Tja,als ik naar mezelf kijk ...
Ik ben heel lang boos en verdrietig geweest.
Tot kort geleden nog. Maarrrr...ik realiseer mezelf steeds meer dat ik...alle emoties,mijn manier van in het leven staan,gedragingen enzovoort enorm veranderd zijn en ik denk zelf ook af en toe....WoW !! Wat ben ik anders nu!!
Ik bedoel,zodra je dat gaat inzien,dat het niet alleen draait om een andere naam en kleding,maar je omgeving zien een persoon die ze al lang kennen en van houden enorm veranderen ,dat kost tijd. Heb geduld,geef liefde en begrip en zet niet je hakken in het zand. Ik heb dat wel gedaan en mijn wereld is een stuk kleiner geworden daardoor.geef mensen een kans en probeer niet voor een ander te denken. Sommigen zullen niet meer terugkeren in je leven,herinner ze met liefde en niet met wrok. Ook hun hebben zichzelf niet gemaakt.
Heel veel liefs
Rikki
Offline
Plaats reactie