Wat is voor mij het beste?

Gevoelens die je met de wereld deelt
stella
Berichten: 172
Lid geworden op: 17 jul 2017, 09:50
Gender: Vrouw
Locatie: Tilburg

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door stella »

Phlox schreef: 29 jun 2018, 07:51 Is er een alternatief waar ik niet voor de rest van mijn leven mee bezig ben?
Eigenlijk niet
Een laser haalt relatief snel een grote hoeveelheid vaak donkere haren weg, maar ga er met laseren ook vanuit dat je 1-2 jaar bezig bent. Een laser onthaart niet permanent, ook al wordt dat in Nederland vaak gezegd, maar bij een laser groeien er altijd wel een deel van de haren na verloop van tijd terug. Laseren wordt als het klaar is ook geadviseerd om elke 1-4 jaar te herhalen.

Elektrisch epileren is de enige bewezen manier van permanent ontharen, dat kan in feite ook snel, maar elektrisch epileren is een vaak trager en pijnlijker proces. Al kan elektrisch epileren sneller, aangezien hierbij een plek na 4-5 keer behandelen echt weg is, maar dan moet je wel voor het gelaat rekenen op elke 6 weken 1-2 dagen lang laten epileren. Op sommige plekken kan dit met ondersteuning van pijnstillers dmv een pijnpomp. Volgens 2pass in Antwerpen kunnen ze hiermee je gelaat in 6 maanden haarvrij hebben, maar dat kost je al gauw tussen de 8.000 en 10.000 euro.
Elektrisch epileren is doordat het voor de behandelaar veel meer tijd kost, vaak een stuk duurder.

Maar welke methode je ook kiest, je hebt altijd nog te maken met slapende haarzakjes die later pas wakker worden en opnieuw zorgen voor haargroei. Als je aan de HRT zit is de kans wel groter dat deze haren sneller blond en dun zullen zijn dan zwart en dik.
Gebruikersavatar
Eveliene
Berichten: 612
Lid geworden op: 10 jul 2013, 15:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Almere

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Eveliene »

Gewoon bij de huisarts emla crème vragen en daar een uur voor de behandeling je gezicht rijkelijk mee insmeren en verpakken in plastic zodat het goed kan inwerken en dan valt de pijn reuze mee.

Zoals mijn buurvrouw zegt, "als een cis vrouw de pijn van een bevalling kan dragen, dan kan jij als vrouw ook wel dat halve uurtje epileren aan". Helaas vergeet ze dan te melden dat cis vrouwen op dat moment een hormoon aanmaken die de pijngrens wat opschuift.
Gebruikersavatar
Ylse
Berichten: 765
Lid geworden op: 30 aug 2015, 20:39
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Oosterstreek (Friesland)

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Ylse »

Eveliene schreef: 29 jun 2018, 11:30 Gewoon bij de huisarts emla crème vragen en daar een uur voor de behandeling je gezicht rijkelijk mee insmeren en verpakken in plastic zodat het goed kan inwerken en dan valt de pijn reuze mee.

Zoals mijn buurvrouw zegt, "als een cis vrouw de pijn van een bevalling kan dragen, dan kan jij als vrouw ook wel dat halve uurtje epileren aan". Helaas vergeet ze dan te melden dat cis vrouwen op dat moment een hormoon aanmaken die de pijngrens wat opschuift.
Als je de pijn langzaam opvoert dan verschuift bij iedereen de pijngrens. Ik heb alle laserbehandelingen en elektrische epilatie behandelingen nog zonder verdoving gedaan, de ene keer gaat het beter dan de andere.
All changes;
even the most longed for,
have their melancholy;
for what we leave behind us is a part of ourselves;
we must die to one life before we can enter another.

Anatole France
Phlox
Berichten: 115
Lid geworden op: 11 jun 2018, 02:33
Gender: Trans MtF
Locatie: Flevoland

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Phlox »

Ik ben niet zo van de crèmepjes, maar pijn opzich verdoofd ook weer. Ga het jullie laten weten wat het geworden is en of ik flauw gevallen ben 😃
Gebruikersavatar
Eveliene
Berichten: 612
Lid geworden op: 10 jul 2013, 15:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Almere

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Eveliene »

Ylse schreef: 29 jun 2018, 14:22
Als je de pijn langzaam opvoert dan verschuift bij iedereen de pijngrens. Ik heb alle laserbehandelingen en elektrische epilatie behandelingen nog zonder verdoving gedaan, de ene keer gaat het beter dan de andere.
Het randje langs de onder en bovenlip elektrisch epileren was mij te heftig, de rest is gewoon zonder gedaan. Voor laseren heb je geen verdoving nodig.
Phlox
Berichten: 115
Lid geworden op: 11 jun 2018, 02:33
Gender: Trans MtF
Locatie: Flevoland

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Phlox »

Eveline.

Hoe vaak heb jij je moeten laten epileren voordat het was zoals je wouw?
Gebruikersavatar
Eveliene
Berichten: 612
Lid geworden op: 10 jul 2013, 15:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Almere

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Eveliene »

8 laser behandelingen en 34 keer een half uur. Nu om de 2 maanden een kwartiertje om restjes te verwijderen en 1 keer per jaar laseren in hartje winter.
Phlox
Berichten: 115
Lid geworden op: 11 jun 2018, 02:33
Gender: Trans MtF
Locatie: Flevoland

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Phlox »

Verspreid over welke periode (hoeveel jaar)
Phlox
Berichten: 115
Lid geworden op: 11 jun 2018, 02:33
Gender: Trans MtF
Locatie: Flevoland

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Phlox »

Vanmorgen sinds jaren weer eens bij mijn huisarts geweest. Aardige dokter en ik zei nog tegen haar dat ik haar zo weinig zag. “Nou, goed toch?” zei ze. Ik zei: “ja maar ik merk dat er daardoor ook wel een klein drempeltje is ontstaan”. Er moet ook echt wel wat zijn eer je een afspraak maakt. Dat begreep ze, maar voegde eraan toe als je echts iets heb, kun je me altijd bellen. Dat had ik bij deze dus ook gedaan. Sinds een aantal maanden heb ik een stekende pijn in mijn schouder en vermoed dat er een ontsteking zit. Nu hangt er bij binnenkomst boven haar deur 1 patiënt = 1 klacht en ik dacht ik gebruik mijn klacht van mijn schouder, om een opening te maken naar mijn gender discrepantie.

Geheel volgens de lijn van haar bordje boven haar deur vroeg ze wat er met mijn schouder aan de hand was. Klinisch en zakelijk wikkelde ze mijn klacht recht dor zee af en gaf me uiteindelijk een ontstekingsremmer (per injectie) in mijn schouder. “Het doet even pijn hoor” zei ze en inderdaad, dat deed het ook. Ze maakte een dolletje door te zeggen: “Het voelt net alsof ik in je bot zit hè? En voegde eraan toe “Klopt, dat zit ik ook!” Ik zei, zo voelt het ook. Auw!.

Na het zetten van deze spuit zat ze achter haar computer er terwijl ze een mutatie over deze ingreep verwerkte, begon ze over mijn geslacht. Even hiervoor had ik bij de assistente aangegeven dat ik uit eigen vrije beweging een meer vrouwelijke naam had aangenomen en het liefst (genderneutraal) bij mijn nieuwe voornaam binnengeroepen zou willen worden. De dokter vroeg “Je bent nog steeds een man toch?” Ik zei, ja nog steeds. Ik weet dat mijn verschijning voor enige verwarring zorgt, maar zolang dit niet veranderd is, moet ik ook maar gewoon man blijven staan. Ze zei: “Als hier iets in wijzigt dan zeg je het maar hoor!”.

Geheel tegen haar eigen lijn in vroeg ze vervolgens door en welke invloed dit op mijn leven had. Ik legde haar uit dat sinds mijn comming-out ik het idee heb in een soort van niemandsland te zijn terechtgekomen. Ik hoor niet bij het ene en ook niet bij het andere geslacht. Dat maakt me best onzeker. De dokter vroeg of ik behoefte had om hier eens met een professional over van gedachte te kunne wisellen. Ik zei dat ik dat heel graag zou willen, mede omdat een grote wens van mij is om meer te willen vervrouwelijken.

De dokter begreep dit, maar zei daar heb je niet echt het postuur voor? Ik vroeg waarom zij dit dacht, waarop ze zei dat ik voor een vrouw wel tamelijk brede schouders heb, maar je hebt wel een mooi gezicht. Ik zei dat ik mijn schouders wel proportioneel in verhouding vind tot de rest van mijn lichaam en het een groot compliment te vinden over haar opmerking over mijn gezicht. In de praktijk blijkt dat men toch het eerst naar iemand gezicht kijkt. Als de eerste indruk daarover positief is, zijn die bredere schouders ook wel acceptabel.

Gaandeweg hadden we een heel fijn gesprek over mijn genderidentiteit en doorverwijzingen naar een psycholoog. Mijn huisarts zei dat ze in haar praktijk nog een MTF had en daardoor iets meer dan haar collega’s wist van genderdysforie en gender psychologen. Ze wist ook van de genderpoli van het VU en stepwork. Ze vroeg “wat zou je ervan vinden als ik je doorverwijs naar het VU?” Ik zei dat ik dat heel graag zou willen, maar dat de wachtlijst mij er vooralsnog van weerhouden heeft om daar een afspraak te maken. “Dat valt toch wel mee?” zei ze, wacht ik zoek het er even bij. Via haar systeem maakte ze contact met het VU en zei “Jeetje, je hebt gelijk! 780 dagen pfff” Weet je wat ik doe, ik geef je een doorverwijzing naar het VU omdat ik van mening ben dat je genderidentiteit bij je tot een depressie lijdt. Geen idee of het iets uitmaakt, maar in haar omschrijving heeft ze aangegeven dat de lengte van de wachtlijst, mij er ook van weerhouden heeft om überhaupt een afspraak te willen maken.

Bel ze op en maak een afspraak was haar advies. Zo sta je in ieder geval op de wachtlijst en heb je uitzicht op iets. Niets doen is niet verstandig zei ze. Aan het einde van het gesprek bedankte ik haar uit het diepst van mijn hart, wat ook zichtbaar werd door de tranen die spontaan in mijn ogen sprongen. “Hou me maar een beetje op de hoogte van je vorderingen en goed dat je even voor je schouder bent langsgekomen he!” Ik moest lachen en huilen tegelijk en zei “U ook bedankt dok, zal ik zeker doen!”

Wordt vervolgd…..
Gebruikersavatar
Eveliene
Berichten: 612
Lid geworden op: 10 jul 2013, 15:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Almere

Re: Wat is voor mij het beste?

Bericht door Eveliene »

Phlox schreef: 01 jul 2018, 07:30 Verspreid over welke periode (hoeveel jaar)
4 jaar.