Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Matijs
Berichten: 842
Lid geworden op: 05 aug 2018, 17:16
Gender: Trans FtM
Locatie: België (Limburg)

Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Matijs »

Inmiddels ga ik steeds vaker in herenkleding naar buiten. Soms helemaal (met binder en al), soms gedeeltelijk (bijvoorbeeld alleen het T-shirt). Nieuwe kleding (die mannelijker is dan mijn oudere herenkleding) voelt soms nog onwennig, maar na een paar keer de kledingstukken gedragen te hebben, verdwijnt dat gevoel en voel ik me prettig erin.

Ik merk dat ik nog moeite heb met bepaalde kledingstukken. Zo heb ik een pet gekocht die ik op zet als ik alleen ben (mijn lange haren stop ik eronder). Met pet op voel ik me mannelijker. Hoewel mijn ouders, broers en zus weten dat ik bezig ben met mezelf te worden, durf ik toch (nog) niet de stap te zetten om die pet bij hen op te doen, al zou ik dat graag willen.. Naar buiten gaan met pet op doe ik dan weer wel. Ook bij andere familieleden en bekenden (die het nog niet van me weten) voel ik me (nog) niet gemakkelijk in mijn nieuwe stijl kleding. Ik weet niet precies wat me tegenhoudt. Bij onbekenden vind ik het makkelijker.

Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie ermee om? Hoe doorstaan jullie dit?
###
Irene_de_Vreede
Moderator
Berichten: 3639
Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
Gender: Transgender
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Breda

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Irene_de_Vreede »

Heel herkenbaar, hoe dichterbij hoe lastiger.
Irene
Marijn
Berichten: 764
Lid geworden op: 29 jun 2017, 13:23
Gender: Vrouw
Locatie: Twente

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Marijn »

Hmm, dit gevoel herken ik niet direct. Ik heb ook vrij snel iedereen op de hoogte gesteld. Met mijn moeder heb ik me eerst nog ingehouden omdat zij er veel moeite mee heeft. Later niet meer zo (en nu voorlopig alleen contact per mail, dus niet meer zo actueel).

Mijn situatie is omgekeerd, maar ik droeg in eerste instantie kleding die voor mij prettiger voelde, maar waarbij het nog niet gelijk opviel dat het vrouwenkleding was.

Als je moeite hebt met je lange haar, heb je dan al overwogen om naar de kapper te gaan en een kort kapsel te nemen?
"The reward for conformity is that everyone likes you but yourself." - Rita Mae Brown
Matijs
Berichten: 842
Lid geworden op: 05 aug 2018, 17:16
Gender: Trans FtM
Locatie: België (Limburg)

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Matijs »

Marijn schreef: 13 sep 2018, 16:46 Hmm, dit gevoel herken ik niet direct. Ik heb ook vrij snel iedereen op de hoogte gesteld. Met mijn moeder heb ik me eerst nog ingehouden omdat zij er veel moeite mee heeft. Later niet meer zo (en nu voorlopig alleen contact per mail, dus niet meer zo actueel).

Mijn situatie is omgekeerd, maar ik droeg in eerste instantie kleding die voor mij prettiger voelde, maar waarbij het nog niet gelijk opviel dat het vrouwenkleding was.

Als je moeite hebt met je lange haar, heb je dan al overwogen om naar de kapper te gaan en een kort kapsel te nemen?
Ja, sinds ik besloten heb dat het tijd is om door te gaan als mezelf, wil ik al te graag een ander kapsel. Maar ik wil daar nog even mee wachten. Sowieso omdat ik binnenkort meedoe aan theatervoorstellingen en daarvoor heb ik het lange haar nog nodig haha.
###
Marijn
Berichten: 764
Lid geworden op: 29 jun 2017, 13:23
Gender: Vrouw
Locatie: Twente

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Marijn »

Ja, dat is zeker een goed argument. Zouden ze raar staan te kijken als je ineens met een kort kapsel aankomt. :-)
"The reward for conformity is that everyone likes you but yourself." - Rita Mae Brown
KeepzD
Berichten: 1304
Lid geworden op: 05 mei 2015, 21:45
Gender: Trans FtM
Voornaamwoorden: Hij/hem
Locatie: Ede, GLD

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door KeepzD »

Ha Ciem ;)
Ik merk aan mezelf dat ik het makkelijker vind om bij vrienden en verdere mensen mezelf te zijn dan bij m'n ouders bijv. Klein voorbeeld, ik heb de afgelopen dagen met m'n vader opgetrokken en dan ga ik nog naar het vrouwentoilet, maar als ik met een vriend/vriendin op pad ben, ben ik meer geneigd om naar de heren te gaan.
Het is echt zoeken naar hetgeen waar jij je op het moment prettig bij voelt, en dat dat bij de ene makkelijker gaat dan bij de ander is niet vreemd :)
Forever myself
Nate_0
Berichten: 2923
Lid geworden op: 04 aug 2016, 20:16
Gender: Man

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Nate_0 »

Ik ben het mee met Dennis, doe waar je je gemakkelijk bij voelt.

Ik heb een heleboel dingen ook niet van de een op andere dag omgegooid. Aan het begin, ook toen een aantal vrienden het al wisten, voelde ik me nog gemakkelijker in bepaalde broeken die ik als "vrouw" droeg. Nu heb ik daar geen behoefte meer aan, onder andere ook omdat ik meer mijn eigen stijl heb gevonden--die had ik in het begin niet, omdat ik daarvoor geen mannenkleding droeg. Ik zie het ook als een soort "rol" (gender is performatief, Judith Butler), je bent toch sociaal binnen een vrouwenrol opgegroeid, ongeacht hoe je je voelt. Dat betekent dat de mannenrol, en daarmee ook sommige bijbehorende functies, ongemakkelijk kunnen voelen. Omdat je ouders gewend zijn aan jou in díe rol, ben je allicht meer geneigd je daar naar te voegen, terwijl het bij een onbekende niet uitmaakt omdat die je niet anders kent. Dat is in ieder geval hoe ik het voor mezelf altijd heb gezien.

Sinds mijn coming-out bij vrienden (rond deze tijd in 2016) ben ik gewoon langzaam door gegaan met waar ik me goed/niet goed bij voel. Soms push ik een béétje langs wat ik dénk fijn te vinden omdat dat me beter helpt met grenzen stellen (en dingen als naar een herentoilet gaan waren eng in het begin) maar in het algemeen is mijn eigen comfort de leidraad geweest. Inmiddels heb ik ook geen last meer met mezelf zijn, gewoon omdat ik in deze rol gegroeid ben en mensen me nu zo kennen/zien en mijn coming-out al een tijdje geleden is (zelfs in het geval van mijn ouders nu langer dan een jaar). In andere woorden: het is een soort natuurlijk verloop geweest, zonder teveel stress omdat ik het mezelf heb toegestaan niet iets te doen waar ik me niet prettig bij voelde.
meerdere zakken met zaagsel
Alatàriël
Berichten: 285
Lid geworden op: 27 feb 2017, 20:19
Gender: Androgyne
Contacteer:

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Alatàriël »

ik vind het grotendeels herkenbaar.
ik heb zelf ook zeker niet de boel ineens omgegooid voor mijn directe omgeveing, collega's, vrienden en Familie.
alles stapje voor stapje.
eerst vooral veel uitproberen, informatie verzameld en mensen opgezocht die hier een beetje in thuis waren.
uiteindelijk, op het mmoment dat ik mijn eigen ik had gevonden, ben ik pas begonnen aan de stapjes richting familie, vrienden etc.
inmiddels 3 jaar ben ik aan het klimmen, en iedereen kan het op deze manier goed volgen.
welliswaar ben ik er zelf nog niet uit of ik ook hormonen en/of operatie's ga laten doen.
maar ik ben zeker van mijzelf dat het pad wat ik nu bewandel, ondanks ik af en toe een valkuil of een berg tegenkom, het goede pad voor mij is.

ik ben altijd ongemakkelijk en misschien bang geweest voor de reactie's en misschien negatieve gevolgen.
en dat ben ik nu soms nog steeds. maar ik denk tegelijk ook, dat dat eigenlijk heel natuurlijk is en waarschijnlijk ook zelfs gezond.
en de kleine stapjes maken het zeker voor mij en iedereen om mij heen makkelijker.
alle bevestigende reacties zijn ook zeker heel veel waard wat betreft het zelf vertrouwen.
als ik nu bijvoorbeeld met een groep op pad ben (buitensport instructeur {~_-} ) en ik heb enkel mascara en eyeliner onder de wimper, dan word ik vaak al als vrouw aangesproken. dat is wat waard natuurlijk.


nu, op dit moment kan ik volledig opgemaakt en gekleed naar buiten.

maar dat heeft tijd gekost, en het kost nog steeds tijd, omdat ik bang ben te snel te gaan, en daarmee deuren bij mensen dichtgooi die ik liever open wil houden.
Liefs ,
Ariël :hbeat:


check ook www.arielwassenaar.com en mijn instagram Arielwassenaar

Wherever you go,
No matter the wheather,
always bring your own

Sunshine
Marianna
Berichten: 6
Lid geworden op: 18 sep 2018, 18:39
Gender: Trans MtF

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Marianna »

Wel een beetje herkenbaar. Ik ben zelf MtF, en ik heb (gelukkig!) een heel accepterende omgeving. Maar toch vind ik het soms moeilijk om mij te kleden zoals ik wil als mijn familie erbij is. Deels komt dat omdat mijn familie nogal kritisch kan zijn naar mij toe (zeker over dit, hoewel ze het wel accepteren), maar het komt vooral doordat ik mij zelf gewoon heel ongemakkelijk voel. Ik heb het vooral bij mannelijke familieleden. Ik denk dat het vooral gewoon heel erg wennen is en dat je het gewoon op je eigen tempo moet doen. Verder weet ik het niet zo goed, ik denk dat je soms toch een beetje uit je comfortzone moet komen uiteindelijk, maar je moet het ook weer niet te veel forceren.
~ The most important thing in life is being happy :hbeat: ~
Tess S.
Berichten: 14
Lid geworden op: 04 jan 2019, 13:00
Gender: Genderfluid

Re: Moeite om mezelf te zijn bij (naaste) bekenden

Bericht door Tess S. »

Oh, dat is best herkenbaar hoor! Wees gerust @Ciem :)

Op een gegeven moment minder moeite had om als dame naar kantoor te gaan, dan naar een familiefeestje! Ik voelde me duidelijk veiliger bij bekende collega's, dan bij de extended family van mijn vrouw. Tegenwoordig is dat gelukkig anders, dat heeft gewoon tijd gekost.

Het is waarschijnlijk normaal, maar het enige dat ik nu nog niet aandurf is om in rok of jurk over straat te gaan of te shoppen. High-rise jeans, laarsjes en duidelijke borsten in een shirtje? Geen probleem! Maar een rok?! :D Tja, nooit gezegd dat ik logisch ben :p

De enige familie waar ik nu nog op moet passen, zijn mijn schoonouders. Zij zijn de enigen die echt moeite hebben met mijn verandering. Uit respect voor hen houd ik me dus een beetje in wanneer we bij ze op bezoek gaan.
Plaats reactie