Nieuwe chat! Zie dit topic.

Steun van familie

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Gebruikersavatar
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth

Steun van familie

Bericht door EmmaJJ »

Zelfzorg is de steun zoeken waar je hem vinden kunt.

Vandaag zocht en kreeg ik het van mijn psychologe in het transgendertraject.

Ik heb enorm veel geluk met mijn transitie. Mijn omgeving reageert heel goed, steunt me. Mijn dierbare facebook vriendinnen en vrienden steunen me ook.

En toch.. het kan eenzaam zijn.

Want er zijn ook mensen in mijn omgeving die er moeite mee hebben.
Ik snap dat.
Ik moet die mensen mee nemen, ik moet het snappen dat ze niet mijn tempo kunnen volgen.
Ik snap dat ik ze opzadel met mijn keuze.

En daar zit het eenzame.

Het is namelijk geen keuze. Ik ben zo geboren. Dat je het niet eerder kon zien doet daar niets aan af.
En ook het ingaan van mijn transitie voelt niet echt als keuze.
Technisch gezien wel, maar terugkijkend, is het de keuze geweest om te gaan leven.

En ondanks alle steun, is het soms zwaar om die ‘keuze’te moeten verdedigen.
Om mijn omgeving de tijd te gunnen om er aan te wennen.
Logisch, maar zwaar.

Die zwaarte kon ik nergens kwijt.
Ik heb namelijk al zo veel geluk dat ik fantastische mensen om me heen heb die me steunen, dus wat doe ik moeilijk?

Ik kon de zwaarte kwijt mijn mijn psycholoog. Die het snapte.
Ze zei zelfs: “Wij worden ons nu pas bewust van deze extra last. De taak van elke transgender om zijn/haar omgeving mee te nemen. We hebben in het verleden zelfs benadrukt hoe belangrijk het was om je omgeving tijd te geven, zonder dat we doorhadden dat we ze daar een extra last mee gaven.”

Bij haar kon ik het kwijt.
Ik draag de ‘last’ graag. Ik kan het ook. Maar soms wil de last neer kunnen leggen. En even bij iemand uit kunnen huilen.

Wij hebben allemaal van dit soort taken/laten die we met liefde dragen. Waar we niet over willen zeuren. Maar soms hebben we iemand nodig die ons ziet in het dragen.

Zorg voor zo iemand.

Je hebt er recht op.
Gebruikersavatar
Marica
Berichten: 2917
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Woubrugge

Re: Steun van familie

Bericht door Marica »

Lieve J.J. ik lees dit en het doet mij denken aan mijn ervaring met mijn psychologe begin dit jaar. Zij behandelde mij voor depressieve klachten en genderdysforie, maar hield het bij depressieve klachten die binnen haar vakgebied vielen maar ze wil wel haar vakgebied uitbreiden met genderdysforie en transgenders zaken.
Bij mijn behandeling liet ze wel weten dat ze in mij wel een vrouw zag onstaan in spraak en handelen. Mijn stem natuurlijk nog niet, maar dat is niet gek want die klonk zeker nog naar 33 jaar zware shag rokend. Ik ben trouwens al 7 jaar bevrijd van die drug.

Marijke, want zo heet ze, viel mij op het laatst om mijn nek en knuffelde mij en wenstte mij succes in mijn vrouw zijn. Zelden was ik zo blij als toen.
ImageJeg er Marica, jeg er en Lastebilsjåfør og Norge gal :)
Gebruikersavatar
Wolfy_girl
Berichten: 361
Lid geworden op: 10 sep 2018, 17:54
Gender: Trans MtF
Locatie: Twente

Re: Steun van familie

Bericht door Wolfy_girl »

Als iemand die verstoten is door haar familie vanwege haar gender identiteit kan ik dit helaas niet beamen. Toch fijn dat jij wel de juiste steun hebt gehad van je familie / naasten. Voor mij was het een constant verbaal gevecht met familie waarvan ik na al die jaren had verwacht dat ze er voor mij zouden zijn. Niks is minder waar, en geluk speelt er ook wel in mee; immers heb je familie niet voor het kiezen.
Gebruikersavatar
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth

Re: Steun van familie

Bericht door EmmaJJ »

Marica schreef: 01 nov 2018, 17:15 Lieve J.J. ik lees dit en het doet mij denken aan mijn ervaring met mijn psychologe begin dit jaar. Zij behandelde mij voor depressieve klachten en genderdysforie, maar hield het bij depressieve klachten die binnen haar vakgebied vielen maar ze wil wel haar vakgebied uitbreiden met genderdysforie en transgenders zaken.
Bij mijn behandeling liet ze wel weten dat ze in mij wel een vrouw zag onstaan in spraak en handelen. Mijn stem natuurlijk nog niet, maar dat is niet gek want die klonk zeker nog naar 33 jaar zware shag rokend. Ik ben trouwens al 7 jaar bevrijd van die drug.



Wat mooi!

Marijke, want zo heet ze, viel mij op het laatst om mijn nek en knuffelde mij en wenstte mij succes in mijn vrouw zijn. Zelden was ik zo blij als toen.
Gebruikersavatar
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth

Re: Steun van familie

Bericht door EmmaJJ »

Wat mooi
Gebruikersavatar
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth

Re: Steun van familie

Bericht door EmmaJJ »

Wolfy_girl schreef: 01 nov 2018, 22:05 Als iemand die verstoten is door haar familie vanwege haar gender identiteit kan ik dit helaas niet beamen. Toch fijn dat jij wel de juiste steun hebt gehad van je familie / naasten. Voor mij was het een constant verbaal gevecht met familie waarvan ik na al die jaren had verwacht dat ze er voor mij zouden zijn. Niks is minder waar, en geluk speelt er ook wel in mee; immers heb je familie niet voor het kiezen.
Ik heb het een stuk beter gehad dan jij. En toch niet de juiste steun ontvangen, daar ging het stuk over.
In vergelijking met jou en vele anderen heb ik niks te klagen. Dat is ook waarom ik het hier niet kwijt kon. Toch was er verdriet, en het was fijn dat ik daarmee bij mijn osychokoge terecht kon
Gebruikersavatar
Wolfy_girl
Berichten: 361
Lid geworden op: 10 sep 2018, 17:54
Gender: Trans MtF
Locatie: Twente

Re: Steun van familie

Bericht door Wolfy_girl »

Oh! Dan heb ik je openingspost verkeerd begrepen denk ik. Ik dacht dat je schreef dat je wel geaccepteert was door je naasten. Sorry!
Gebruikersavatar
EmmaJJ
Berichten: 487
Lid geworden op: 08 jan 2017, 15:44
Gender: Vrouw
Locatie: Doorwerth

Re: Steun van familie

Bericht door EmmaJJ »

Wolfy_girl schreef: 01 nov 2018, 23:00 Oh! Dan heb ik je openingspost verkeerd begrepen denk ik. Ik dacht dat je schreef dat je wel geaccepteert was door je naasten. Sorry!
Naasten wel. Maar dat zijn mijn vriendinnen, niet mijn familie. Dat is de vergissing denk ik
AJpoekie
Berichten: 480
Lid geworden op: 25 mar 2018, 20:54
Gender: Trans FtM

Re: Steun van familie

Bericht door AJpoekie »

J.J. schreef: 01 nov 2018, 22:30
Wolfy_girl schreef: 01 nov 2018, 22:05 Als iemand die verstoten is door haar familie vanwege haar gender identiteit kan ik dit helaas niet beamen. Toch fijn dat jij wel de juiste steun hebt gehad van je familie / naasten. Voor mij was het een constant verbaal gevecht met familie waarvan ik na al die jaren had verwacht dat ze er voor mij zouden zijn. Niks is minder waar, en geluk speelt er ook wel in mee; immers heb je familie niet voor het kiezen.
Ik heb het een stuk beter gehad dan jij. En toch niet de juiste steun ontvangen, daar ging het stuk over.
In vergelijking met jou en vele anderen heb ik niks te klagen. Dat is ook waarom ik het hier niet kwijt kon. Toch was er verdriet, en het was fijn dat ik daarmee bij mijn osychokoge terecht kon
Ik snap wel wat je schrijft denk ik..

Voor mij lijkt het soms makkelijker als mijn familie wel zou breken met me.. Andersom durf/kan ik die stap niet zetten..
Mijn therapeut adviseert me niks, maar hij noemt het wel psychologische mishandeling en zegt dat ik ze hun doelwit moet ontnemen.. Maar als ik dat doe, dan voel ik mij de bad guy. Hij vroeg: "maar objectief gezien, ben jij schuldig?" Ik zei: "nee, want dit is wie ik ben. En het is geen keuze. Maar ik VOEL me dan wel schuldig. En dan kan ik niet leven met mezelf". Gek, die strijd tussen weten wat beter voor je eerst (ratio), maar dat niet kunnen. "Waarom ga je nog naar een plek waar je niet geaccepteerd wordt?".. Weet ik veel, omdat ik het WÉL WIL beste therapeut.. Pas als ik dat verlangen los kan laten, dan ben ik vrij.

Ik wou dat ik de kracht had om tijdelijk te kunnen breken.
Het zou beter zijn, dan steeds teruggaan naar een situatie waarin je niet wordt geaccepteerd en moet vechten om jezelf te zijn.
Word nog regelmatig gekwetst na een bezoek bij hun, ben dan helemaal down en somber en moet daar echt minstens vier dagen van bijkomen..

Natuurlijk, er zijn altijd anderen die je wel steunen.. In mijn geval ook.

Maar dat doet niks af aan het gemis dat mijn bloedverwanten dit niet doen..
Ik moet die hoop/dat verlangen loslaten, maar zo ver ben ik nog niet.

En ik denk trouwens zeker dat je je verhaal hier ook wel kwijt kan.. Dat mag altijd. Er is immers geen criterium dat als je wél steun ontvangt, dat je dan helemaal niet mag huilen, boos, gekwetst, gefrustreerd of teleurgesteld mag zijn.. Want zelfs, ondanks de steun van vrienden, kan dit traject eenzaam voelen..

Is dit wat jij ook bedoelt J.J?

En mooie voorbeelden geven jullie van jullie psychologen, Marica en J.J. Dan raken ze echt een kern, een essentie en wordt je begrepen.
Eindelijk een plekje waar je helemaal jezelf kan zijn en iemand dat oké vindt.
-Julian-

I don't want to be anything
Other than what I've been trying to be lately
[..]
I'm tired of looking around rooms wondering what I gotta do
Or who I'm supposed to be
I don't want to be anything other than me
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1035
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Hasselt

Re: Steun van familie

Bericht door janine2363 »

AJpoekie schreef: 04 nov 2018, 18:28 Voor mij lijkt het soms makkelijker als mijn familie wel zou breken met me.. Andersom durf/kan ik die stap niet zetten..

Word nog regelmatig gekwetst na een bezoek bij hun, ben dan helemaal down en somber en moet daar echt minstens vier dagen van bijkomen..
Om door te kunnen heb je positieve energie nodig, en familie kan veel negatieve energie geven. Als je merkt dat een groot gedeelte van je aandacht en gesprekken met vrienden gaan naar "wat je familie niet goed voor je doet", nou dat is een goed teken om wat los te laten en je energie en gesprekken te richten op wat je wel wilt.
AJpoekie schreef: 04 nov 2018, 18:28 Ik wou dat ik de kracht had om tijdelijk te kunnen breken.
Dit heet: "Afstand nemen" komt veel voor en is vaak nodig, je kunt altijd weer naderen.