Toen ik me in 2001 wou uitschrijven uit de RK Kerk werd mij verteld dat ik dat moest doen in de parochie waar ik was gedoopt (wat in mijn geval Tacoma, Washington zou zijn) - in NL konden ze me niet uitschrijven. Dat maakte in Nijmegen niet zoveel uit, je kreeg eens wat spam van de buurtparochie, maar als je jezelf daar niet liet zien hield dat na verloop wel op. De enige keer dat ik die ooit van binnen heb gezien was toen we de pastorie kraakten voor een groepje jonge krakers.Emma schreef: ↑01 sep 2018, 12:10 Ik heb nooit zin gehad in al het papierwerk dat het uitschrijven uit de kerkregisters met zich meebrengt. Misschien is het ook wel geweest omdat ik er me er nooit verbonden mee heb gevoeld en ik het altijd als een soort van 'fact of life' heb beschouwd dat die inschrijving ergens op de achtergrond nog bestond. Ik ben na mijn doop in de katholieke kerk niet kerkelijk opgevoed, het belangrijkste aspect in mijn opvoeding ten opzichte van religie was toch wel het tonen van respect ten opzichte van mensen die geloven, wederzijds respect welteverstaan.
De afgelopen jaren zaten al die misbruikzaken me al niet lekker. Ergens was mijn naam er toch mee verbonden. Maar die papierwinkel....
Het interview met Antoine Bodar in De Volkskrant van gisteren kan dus nauwelijks een aanleiding genoemd worden. Maar mijn maat was nu toch meer dan vol.
https://www.volkskrant.nl/mensen/-west- ... ~b120e96a/
Noot: dit is geen aanval op het geloof op zich. Dat respect wil ik volhouden. Maar ik kan geen respect opbrengen voor een instituut dat misdaden tegen mensen, vaak jong en weerloos, goed praat en de schuld zelfs legt bij mensen die er part noch deel aan hebben.
Graag dus geen reacties in de trant van 'geloven is achterlijk' en zo. Die hebben we nu wel gehoord.
Tot ik in Tubbergen ging wonen. Binnen een week had ik de pastoor op de koffie. Na Tubbergen heb ik me uitgeschreven naar Duitsland, en daar heb ik toen gemeld dat ik atheist was (sowieso zeer belangrijk in verband met de kirchesteuer) - en dat werd verder geaccepteerd. In 2010 heb ik me naar Polen uitgeschreven, en die hebben de gegevens van mijn laatste adres in Rosrath bij Keulen opgevraagd, dus hier sta ik gelukkig ook als atheist te boek.
Echter, ergens in de RK Kerk staat mijn geboortenaam nog vermeld als lid van die club. En onlangs heb ik begrepen dat de RK Kerk ook niet meer aan uitschrijven doet, enkel aan een asteriskje achter je naam zetten dat je "inactief" bent - dit schijnt door de nazipaus te zijn ingevoerd, maar dat is ook alweer iets van tien jaar geleden. Daarom verbaast jouw brief mij met veel blijdschap
Weet jij dit toevallig, Emma? Kun je A) daadwerkelijk worden uitgeschreven, en B) gewoon bij iedere parochie in Nederland hiervoor terecht?
Ik wil namelijk nog steeds van die smet op mijn achtergrond af, ook al heb er er op dit moment geen directe last van, en ik wil er in principe ook niet meer moeite voor hoeven te doen dan een brief te schrijven