Vanaf wanneer gebruik je je nieuwe naam?

[mariannevanh]

Ben eigenlijk wel benieuwd vanaf wanneer jullie je nieuwe naam gebruik(t)en. Viel/valt dat samen met bijvoorbeeld aanpassing geboorteakte of start hormonen of zomaar een vrij moment?

[MichelleB]

Ik op de dag van publieke coming out

[KeepzD]

Hetzelfde als bij Michelle, vanaf het moment dat ik m'n coming out had op de verschillende plaatsen, daar gelijk het verzoek gedaan om me voorzichtig aan te gaan aanspreken met m'n nieuwe naam.

[Alice]

Ik had voor tijden een paar namen in gedachte en op de dag dat ik zeker wist welke naam mijn voorkeur kreeg die ik voor de rest van mijn leven wilde gebruiken.Ik maakte benkend (notice hereby given) hoe ik mijn nieuwe naam is en dit was gelijk mijn coming out.

[Irene_de_Vreede]

Bij mij is dat in fase gegaan. Ik noemde me al jaren voor de start van mijn transitie in vriendengroepen Irene (noem mezelf al Irene vanaf mijn twaalfde zo ongeveer) Dat heeft zich stapsgewijs uitgebreid naar familie en omgeving.

[Annabel]

Ik zit zelf in die overgangsfase; ik sta op de wachtlijst, maar ben al lekker begonnen met de sociale transitie. Ik zit dus ook soms met dit dilemma. Gelukkig vragen vrienden of nieuwe mensen die ik nu ontmoet -zelf- al hoe ik nu genoemd wil worden, wat dan mijn nieuwe naam is uiteraard. Voor echt officiële dingen gebruik ik nog mijn oude naam, gezien mijn paspoort nog niet is aangepast. Maar als ik er mee weg kan komen, hebben in dat geval de initialen (die hetzelfde zijn gebleven) de voorkeur. De "lastige" gevallen zijn met mensen waarmee je b.v. alleen email contact heb gehad (b.v. werk gerelateerd) en niet echt belangrijk zijn voor mijn directe sociale leven. Ook hier gebruik ik mijn initialen als het kan, maar als het echt moet mijn oude naam gezien het feit dat je het anders telkens weer moet uitleggen. Maar je moet dan wel oppassen dat je je toch niet "verspreekt".

Dus eigenlijk iets van de laatste tijd is dat ik toch meer dezelfde attitude krijg als Alice: dit is mijn naam nu, deal with it!

[DelicateFlower]

Ik heb makkelijk praten, want de eerste letterlijk greep van mijn nieuwe naam zijn de eerste drie letters van mijn huidige paspoortnaam. Ik verander mijn paspoortnaam dus naar de vrouwelijke, verbasterde variant ervan. Simpelweg omdat ik nooit een hekel heb gehad aan mijn paspoortnaam en ik ook niet de behoefte voel om deze heel ver van me vandaan te gooien.

Volgende maand begin ik met een nieuwe opleiding en ik heb besloten dat ik me dan voorstel met mijn nieuwe genderneutrale roepnaam. Mijn transitie moet nog beginnen, ik zie er ‘gewoon’ nog uit als man. Niemand die aan mij kan zien dat ik aan het begin sta van mijn transitie, maar toch wil ik alvast experimenteren met mijn naam. Dit wordt mijn eerstvolgende stap in het proces.

Ik verwacht niet dat er vragen gaan komen, hooguit wat mijn volledige voornaam is. En dat vind ik niet vervelend. Ik weet namelijk al wat ik ga antwoorden: “Niemand heeft me ooit bij mijn paspoortnaam genoemd, dus noem me maar gewoon bij mijn roepnaam.”

Mocht je benieuwd zijn naar mijn namen, zodat je mijn gebrabbel beter snapt (haha), dan mag je me zeker een privé-bericht sturen. Ik heb nog niet de ballen om mijn namen op het forum te delen.

[Esther78]

Bij mij was het ook sinds mijn coming out. Als ik als meisje geboren zou zijn, zouden mijn ouders mij Esther hebben genoemd. Dat vind ik zo'n mooie naam en mooi gebaar naar mijn ouders om daarmee nu door het even te gaan.
Voor mijn coming out heb ik tijden lang nagedacht over mijn nieuwe voornaam, maar sinds mijn coming out dus steeds meer gevraagd om mij Esther te noemen.

[Marica]

Direct vanaf mijn coming out.

Ook ik was op de hoogte van de naam als ik als meisje geboren was. Alleen heb ik niets met die naam (Brigitte).

[Nomey]

Ik heb t voor mijzelf nog niet bepaald.
Ook omdat ik steeds meer mensen ben gaan kennen met mooie namen. Im
En dat is dan een beetje gek. Mijn jongensnnaam zat ik ooit met 3 naamgenoten in de klas.
Was ik al zo blij met mijzelf, dan hielp dat niet mee

Ik denk er nog lekker over na tot ik zeg "yes".
Al heb ik al een idee waar ik wel achter sta, ik doe het lekker rustig aan.