Gender Fluid zijn?

[Anon20210401]

Ik weet niet of het hier of elders of helemaal niet op dit forum thuis hoort (ik mocht mezelf gender fluid noemen, dus dat laatste denk ik wel), zo niet dan verneem ik het wel.

Helaas lees ik nergens echt iets over het zijn van Gender Fluid.
Dat vind ik wel jammer, want ik betitel mezelf zo omdat het voor mij betekend dat ik zowel mijn mannelijke leven, uitstraling en lichaam net zo kan omarmen als mijn vrouwelijke kant. Wanneer ik als man door het leven ga ben ik het "stereotype"; ik luister rock muziek, drink een biertje, kijk voetbal en heb lol met mannelijke hetero vrienden die opscheppen over hun wilde seksleven (waar ik altijd weer een beetje ongemakkelijk van word).

Omgetoverd tot A drink ik wijn, kijk ik zwijmelfilms waarbij ik tranen in mijn ogen kan krijgen, drink ik gerust een lekker wijntje, terwijl ik daar als 'man' helemaal niet van houd. Als Marcella haat ik elk klein stoppeltje, waar ik als man zijnde, vlak voor ik ga voetballen, er geen bal (no pun intended) om geef.

Ik ben vooral benieuwd naar mensen die allebei de kanten kunnen omarmen.
Wat is jullie verhaal? Wat zijn jullie ervaringen? Hoe gaan jullie ermee om?

dit overigens niets afdoende van hoeveel bewondering ik heb voor de mensen die echt voor volledige transitie gaan en al lang(er) het gevoel hebben in een verkeerd lichaam te zitten. Ik vind jullie geweldige mensen en bewonder de kracht die jullie hebben en uitstralen. Dat mag volgens mij best wel gezegd worden, toch?

[Jannet V]

Niet te veel veren graag want hoe stellig ik 10 jaar geleden ook werd, daarvoor was ik zo vloeibaar als kwik. Ronduit en zeker overtuigt dat het allemaal nog eens over zou gaan. Hoe vaak ik wel niet kleding heb weggegooid en telkens weer opnieuw aangeschaft. Als een balletje in een flipperkast, heen en weer geslingerd tussen gevoel, twijfel en realiteit, menigmaal dreigde ik volledig op tilt te gaan. Iets wat na de laatste keer de oorzaak was dat ik uiteindelijk als een rivier één kant op stroomde en daar uitkwam waar ik nu ben. Had ik in het verleden beseft dat er zoiets bestond als van elk een beetje, had me dat ongetwijfeld heel veel rust gegeven. En nog meer kunnen genieten van al die jaren waarin ik halverwege stond.

[Anon20210401]

@Jannet V

Er is altijd ruimte om te doen wat je zelf wilt, in mijn ogen. Daar ga ik je straks, onderstaande aan dit bericht, een klein voorbeeld van geven. Het vervelende aan het zijn van ... wat dan ook ... wat afwijkt van het 'wat de samenleving over het algemeen als normaal betiteld' is het feit dat het beide kanten op werkt, als je het mij vraagt. (Lastige zin, ga ik even uitleggen.)

Aan de ene kant hebben we er allemaal de mond vol van dat we niet kunnen zijn wie we willen zijn, dat we niet kunnen zijn wie we eigenlijk zijn. Misschien louter in de veilige omgeving van wat er tussen de vier muren van ons eigen huis bevindt, daar moet je dan nog mazzel bij hebben, want niet elke echtgenoot snapt het. We willen allemaal geaccepteerd worden, gewoon gevonden worden. En we willen die veroordelende blikken niet, de blikken vol verbazing of vragen niet. Het is zelfs zo erg dat ik me af vroeg of ik hier wel een compliment mocht maken aangaande de vlogs van één van onze leden. Want het is toch normaal? Waarom moet ik dan aangeven dat ik het knap vind? Waarom? En waarom niet?

Aan de andere kant denk ik dat wij als TG, TS, TV, CD & GF heel erg oplettend zijn op de mensen om ons heen. We zijn zelf ook een beetje aan het zoeken naar mensen om ons heen die ons veroordelen op wie we (willen) zijn. Om een voorbeeld te mogen geven, ik weet niet of dat daadwerkelijk mag, maar @mystory.nicky heeft hele mooie Vlogs op YouTube en in één daarvan kwam ter sprake hoe zij om gaat met de verbaasde of vragende blikken van willekeurige voorbijgangers. Niets dan respect voor hoe zij dat aanpakt. Maar zelf ervaar ik ook wel dat TG, TS, TV, CD, & GF graag op zoek gaan naar die veroordelende blik, de verwijtende blik, de verbaasde blik. Een beetje onder het motto "Ik ben anders, dat kan je toch wel zien hè?". Vreemd, want aan dezelfde kant willen we allemaal als 'gewoon en normaal' worden gezien.

Ik ben wel van mening dat anno 2021 er meer geaccpeteerd is. We mogen zijn wie we zijn.
Dat hangt echter ook wel een beetje samen met hoe je zelf in het leven staat. Zo heb ik vrienden verloren die niet om konden gaan met hoe ik in het leven sta als gender fluid. Er kwamen vragen; "Dus, je bent man en vrouw in één?" was er eentje van. Het antwoord was simpel; "JA! Maar als ik me omkleed ben ik ook echt een ander mens, het is meer als kleding dragen en me vrouwelijk gedragen, ik VOEL me ook echt vrouw." Waarna direct een opmerking kwam die niet door de beugel kon, voor mij. En ja, als man kan ook ik hele foute schuine grappen maken, maar nooit ten koste van één ander persoon.

Mijn houding in het leven nu is; Als je mij veroordeelt omdat ik ben wie ik ben, omdat ik durf te zijn wie ik ben, dan ben je geen echte vriend, dan ben je het nooit geweest en/of zal je het nooit worden. Dit leven is te kort om me te verstoppen en mijn eigen vrije wil en mijn vrije leven af te laten nemen. Ik ga er niet eens voor knokken, ik ga doen wat ik leuk vind!

[Vethrvolnir]

amen

als in: goed gesproken

[mystory.nicky]

Nogmaals Welkom, wat ben je een prachtige aanvullen op het Forum.

Als aanvulling op je bericht (omdat je mij benoemde hihi).
Ik merkte in het begin dat mensen mij naar aan zaten te kijken, nare opmerkingen maakte en met een vieze blik keken. Dit deed mij enorm veel pijn. Nou sta ik super positief in het leven en heb ik er voor me zelf iets in gevonden om er op een positieve manier mee om te gaan. Om namelijk terug te kijken en vriendelijk te glimlachen, en zolang mogelijk aan blijven kijken. Ik merkte dat wanneer ik dit deed, dat mensen zelf heel ongemakkelijk werden met het gevoel, oooh shit wat doe ik, ze ziet het...

Nu na mijn FFS operaties kijkt niemand meer, en dat voelt zoooo fijn. Ik ben er zo blij mee. Ik merk zooo veel verschil.

Het zou toch super zijn, als de hele FFS daarvoor niet nodig was geweest. Het zou toch geweldig zijn als we allemaal gewoon geaccepteerd worden en dat het niet uitmaakt, hoe je kleed, wie je bent of wat je afkomst is. Maar helaas zijn we daar nog niet. En daardoor zijn er helaas nog hokjes...

Ik denk en geloof, hoe meer wij ons zelf zijn, hoe meer andere zich zelf zijn en dit durven te zijn hoe meer acceptatie er uiteindelijk gaat komen. Laten we terug denken waar we vroeger stonden en waar we nu zijn. Elke stap is er weer 1. Hou vol met ze alle en geniet.

[Jannet V]

@ Anon20210401

Je reageert op mijn reactie waarin ik heel eerlijk vertel hoe het voor mij was? Waarin ik werkelijk helemaal niemand aanval maar enkel mijn stukje weergeef? Reageer je daarop?

[Jannet V]

Daar zal ik dus geen antwoord meer op krijgen, een Baudetje dus, heel jammer. Want ik begrijp werkelijk niet wat die reactie met mijn ervaring te maken heeft.

[Jannet V]

Of ik daar van wakker lig? Ja, want ik heb de pest aan mensen die hun hielen lichten voordat alles is afgehandeld.
Klaar! Ik ben m'n ei kwijt en laat het achter me. Het ga je goed anoniempje nummer weet ik veel, doei!

[Emma]

Lig er maar niet wakker van hoor. Deze persoon dreigde meerdere keren te vertrekken en deed dat steeds maar niet, en viel daarentegen gewoon maar anderen aan. We hebben dus een handje geholpen.

[mystory.nicky]

Bizar hoe dit liep... Kreeg ook niet zo leuke berichten..... Jammer....