Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Gevoelens die je met de wereld deelt
Lauren79
Berichten: 96
Lid geworden op: 14 jun 2020, 08:04
Gender: Non-binair

Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Lauren79 »

Ik merk dat ik zo nu en dan terug denk aan: hoe het anders had kunnen zijn. Hoe had het er uit gezien, mijn leven, als ik als meisje was geboren. Dat kan me dan best verdrietig maken. Laatst had ik het toen ik in een winkel stond en twee jonge meiden samen kleding zag passen. Ze hadden het super naar hun zin samen. Ik merkte dat ik gewoon jaloers werd en ook een beetje verdrietig. Zo van: had ik dat vroeger maar kunnen doen. Ook als vb meiden klagen over hun gewicht of over hoe ze eruit zien, dan kan ik van binnen boos worden en denken: wees trots op jezelf! Ik wou dat ik een dag met je mocht ruilen.
Mijn vraag aan jullie is: hoe gaan jullie om met rouw? Dus het gevoel dat je nooit ECHT een vrouw zult worden of dat je nooit ECHT als meisje geboren bent? De laatste tijd word ik steeds meer op bepaalde punten in mijn leven daaraan herinnert en ik ben benieuwd hoe jullie daar mee omgaan? Liefs, lauren
Irene_de_Vreede
Moderator
Berichten: 3639
Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
Gender: Transgender
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Breda

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Irene_de_Vreede »

Ik herken dat gevoel wel, maar ik probeer me daar zo weinig mogelijk aan te storen. Ik kan het niet tergdraaien ik kan het niet veranderen, dus kan ik er maar beter mee leren leven.
Irene
Lauren79
Berichten: 96
Lid geworden op: 14 jun 2020, 08:04
Gender: Non-binair

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Lauren79 »

Dank je wel voor je lieve antwoord, maar precies DAAR over gaat mijn vraag.😀HOE doe je dat dus? Daarmee leren leven…
Irene_de_Vreede
Moderator
Berichten: 3639
Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
Gender: Transgender
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Breda

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Irene_de_Vreede »

Ik denk dat het een proces is, mij is dat ook niet van de ene op de andere dag gelukt. Ik heb mezelf toegesproken dat ik me er niet druk over moet maken, omdat ik het toch niet kan veranderen; ik gebruik datzelfde systeem ook voor andere dingen en daar is mijn leven een stuk makkelijker van geworden. Ik beweer ook niet dat het altijd lukt hoor.
Irene
Alice
Berichten: 1426
Lid geworden op: 07 sep 2012, 21:42
Gender: Vrouw
Locatie: omg. Delft

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Alice »

Een tijdje heb ik ook die gevoelens gehad maar ik begreep al spoedig dat er je niets aan het verleden kunt veranderen. Een Engels gezegde geeft het goed weer, 'don't cry over spilled milk' .
Dat je wel van geslacht kunt veranderen maar dat er punten zijn die je onmogelijk mee kunt veranderen, je kunt er veel over nadenken missen maar je kunt ook na je transitie uitzien naar dingen die je wel kunt doen leven zoals jij het gewenst had.
Alice;
"Computer Says No"
Ik heb een buik, een onderbuik met gevoel en naar die luister ik.
San(ne)
Berichten: 331
Lid geworden op: 24 jun 2021, 12:17
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: Die/diens
Locatie: Utrecht

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door San(ne) »

Ik herken dit ook wel. Vooral als ik films of docu's kijk over kinderen/jongeren op het platteland. Dan krijg ik een soort van nostalgisch gevoel over iets dat ik eigenlijk nooit heb meegemaakt, omdat ik in dat kinderspel de outsider was.

Het zijn dan hele stomme dingen zoals jongens die skelteren, hooibalen stapelen of zelfs met elkaar in een of andere zuipkeet zitten. Al deze dingen heb ik gedaan, maar eigenlijk mocht ik dan niet echt meedoen of werd ik gepest door de jongens waar ik dit mee deed. Ik was altijd het onwelkome kind, op basis van die vreselijk domme gender bias die er bij kinderen met de paplepel in gegoten wordt. Dus enerzijds krijg ik een warm gevoel van nostalgie als ik aan die kindertijd denk, anderzijds doet het pijn dat deze ervaringen nooit echt van mij geweest zijn of zullen zijn.

Ik denk dat de manier waarop ik daar toch mee om kan gaan is door te kijken naar hoe veel bewuster ik deze periode heb beleefd dan de "echte jongens". Ik denk dat de meeste trans mensen echt een bewuster (en misschien zelfs een minder bevooroordeeld) mens zijn doordat zij ook de andere kant van het gender spectrum hebben meegekregen.

Dus kortgezegd, hoe ik met deze soort van rouw om ga: mijn ervaringen "als meisje" zijn een belangrijk onderdeel van mijn identiteit en dragen er aan bij dat ik een bewuster en kritischer mens ben op het gebied van gender dan zij die niet beter weten (uitzonderingen daargelaten natuurlijk). Want wees eerlijk: hoeveel cisgender mensen zou je niet een dagje in de schoenen van een ander gender wensen zodat ze ook eens weten hoe dát voelt.
Lise
Berichten: 629
Lid geworden op: 23 dec 2013, 00:25
Gender: Onzeker
Locatie: Utrecht

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Lise »

Wat mij, raar genoeg, wel een beetje helpt is mezelf niet te veel mee laten gaan in het waanidee dat als dat ene (in dit geval gender) nou maar had geklopt, mijn leven per se geweldig leuk zou zijn geweest. Ik ken het beeld dat je beschrijft uit de winkel heel erg bij mezelf. Maar met welke shit die twee meiden die kleding stonden te passen in hun dagelijks leven te maken hebben, weet je niet. Je ziet alleen maar dat ze op dat moment samen lol -lijken- te hebben, zonder enige verdere context.

Ik had er ook echt waar werkelijk alles voor gegeven om als vrouw geboren te zijn. Tegelijkertijd, mijn ratio zegt dan dat er dikke kans was dat als ik dat was geweest ik wel wat anders had gevonden om ongelukkig over te zijn. En misschien ook beseffen dat je (ik, althans, maar jij vast ook) met heel veel andere dingen in het leven juist veel mazzel heb(t) gehad. Dingen die ik zelf niet eens echt waardeer, net zoals veel mensen een geslacht dat wel past ook eigenlijk niet waarderen, maar waar een ander juist bij mij naar kijkt en denkt: ik had echt alles gegeven om dat te hebben...
Frederieke
Berichten: 828
Lid geworden op: 15 feb 2021, 12:45
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Drenthe

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Frederieke »

Ik beleef het precies als Lise, het gras aan de overkant lijkt altijd groener. En ik ga er op net zo'n manier mee om als Alice en Irene. Het heeft geen zin om je druk te maken over zaken waar je niets aan kunt veranderen, of over dingen die gebeurd zijn. Waar ik me druk om maak is de toekomst, en die probeer ik zo goed mogelijk in te vullen voor mezelf, en voor degenen om wie ik geef.

En ook dan kun je wel eens verdrietig zijn. Dat was ik vanmorgen bijvoorbeeld, omdat ik wist dat ik vandaag zou gaan bellen met de burgerlijke stand van mijn geboortegemeente om de registratie in de BRP aan te passen. En elk afscheid doet een beetje pijn, bij mij althans.
tartangirl
Berichten: 176
Lid geworden op: 02 feb 2016, 10:52
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: zeeland

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door tartangirl »

Hoi Lauren, rouw is een groot woord, net alsof er iets niet meer is....en ik ben er zeker nog wel en ik heb er hard voor gevochten om te zijn wie ik wil zijn.
Blik op vooruit...en het verleden is niets meer aan te doen.....zo zit ik er een beetje in.......ik ben intens blij voor de jongere die tegenwoordig veel eerder geholpen kunnen worden.....
Heb een verleden en daar heb ik ook mooie tijden en vaardigheden meegekregen...ik leef in het nu....rouw,jaloezie en gedachtes van had ik maar zijn nutteloze emoties waar je niets mee win.....daar kwets jezelf alleen maar mee....bye
Wim
Berichten: 60
Lid geworden op: 06 jul 2021, 18:20
Gender: Anders
Locatie: Pijnacker
Contacteer:

Re: Rouw…hoe gaan jullie hier mee om?

Bericht door Wim »

Je kan wel zeggen had ik maar als meisje geboren maar dan had je misschien ook niet blij geweest met wie je bent en had je misschien een jongen willen zijn.
Het is altijd wat,wees blij met wie je bent en wat je wil zijn in de toekomst en neem daar genoegen mee.
Volg je hart en wees gelukkig.
Plaats reactie