Brownie schreef: ↑06 okt 2021, 08:53
Goede analyses Annabel en Ryn! Dit is interessant icm het NRC (?) interview met het hoofd van de afdeling, dat elders in dit forum is genoemd. Daaruit bleek dat zij vind dat protocollen niet nodig zijn. Als de bottleneck idd bij de psychologen zit, en veel patienten willen graag op basis van informed consent aan de hormonen: dan lijkt het mij dat die wachtlijsten als sneeuw voor de zon kunnen verdwijnen. Niet?
Dank je, het hekelt mij dat in het algemeen (zeker in overheidsanalyses) er altijd wordt gesproken over wachttijden korter dan 2 jaar (ik meen dat 86 weken de langste was die gerapporteerd werd), maar dat is raar als je kijkt naar de werkelijkheid (en zoals de eigen cijfers ook zeggen). Er zijn idd manieren om sneller door het process te gaan, maar de meerderheid gaat via het VUmc (en ging via Stepwork). Ik heb wel eens het idee dat ze de wachttijden niet gewichtsmiddellen, maar gewoon het gemiddelde nemen van de gegeven tijden. (?)
Het interview waar je naar refereert is deze denk ik:
https://www.nrc.nl/nieuws/2021/06/28/wi ... s-a4049078. Ik ben ook een groot voorstander van "informed consent" in ieder geval een sneller proces voor diegene die geen of weinig comorbiditeit hebben. Alleen wat mevr Wensing-Kruger zegt is dat er zogenaamd geen protocol is, maar een zorgstandaard ... is dat niet gewoon hetzelfde! ...
Maar fair enough, zonder een "set of rules" kom je niet ver idd. Wat het zo moeilijk maakt in de transgenderzorg is dat niet iedereen -precies- hetzelfde probleem heeft, zoals b.v. een zere plek of probleem met een orgaan, dat maakt het huidige systeem zooo slooooom. Er zijn bijna geen spijtoptanten te vinden en toch willen ze nog steeds 200% zeker zijn.