Gender-blijheid

[Je55e]

Vandaag bij een groepje mensen dat ik al lang ken en veel mee gedeeld heb, uit de kast gekomen. Het was echt heel bijzonder dat bijna iedereen zei dat ze al aan me hadden gemerkt dat mijn energie anders was (aanweziger, zekerder, krachtiger en zachter tegelijk, alsof ik minder me aan het 'verstoppen' was). Echt zo blij mee, maar vooral dat bijzondere gevoel van rust dat er dan over me heen komt. En ik voel echt hoe veel makkelijker het is om 'gewoon' rechtop te lopen als ik buiten ben... Voel me een geluksvogel met zulke reacties en zou willen dat ik ze kon vermenigvuldigen en met jullie delen!

[wolvster]

'Goedemiddag meneer.' Zei de pakketbezorger zojuist.
Dat zoiets kleins je al blij kan maken, mooi toch?

[Maartje-nb]

Vroeger kon ik me erg druk maken over hoe ik eruit zag. Verborg ik mezelf zelfs onder een dikke sjaal of hoodie.
Ik was altijd bang voor de reacties, voor de afkeurende blikken. Wat een groot verschil met nu.
Toevallig liep ik gisteren door een grote winkelstraat en weer zag ik de blikken, maar niet van afkeuring, maar van verwarring. Meestal gaan dit soort blikken zo: eerst kijken ze me aan, dan naar m’n kleren, weer naar m’n gezicht of vragend naar de persoon die naast me loopt (zo van: wat ZIJN jullie van elkaar??) of meer van “is het nou een man of een vrouw?
Die verwarring ben ik nu juist gaan koesteren. Ben ik gaan zien als het allergrootste compliment dat ik kan krijgen.
Dus lach ik nu vriendelijk terug. Met rechte rug van reis en liefde voor mezelf.

[Marije]

Vandaag had ik iemand "van vroeger" aan de telefoon. Ik had haar niet gesproken of gezien sinds mijn transitie.

Na een minuut of vijf in het gesprek vroeg ze heel voorzichtig... "maar jij was vroeger toch <<deadname>>?"... ik kon aan haar stem horen dat ze echt twijfelde...

Ik bedankte haar voor het compliment voor mijn (telefoon)stem en bevestigde dat het inderdaad zo was... en zei vervolgens... "als je me ziet ben je nog mee in de war..."

We gaan samen een project doen... dus wie weet.

[Mareijn]

Het heeft lang geduurd, maar ik ben bij een aantal mensen uit de kast in de zin dat ik verteld heb dat ik te maken heb met genderdysforie. Op dit moment weten mijn partner, mijn moeder, mijn schoonouders, een vriendin en een vriend het. Mijn partner heeft er wel moeite mee, maar bij alle anderen heb ik iets gevoeld wat ik nog nooit gevoeld heb. Ze begrijpen het, vinden het knap dat ik het geuit heb en snappen dat ik ben zoals ik ben. Voor het eerst in mijn leven hebben mensen tegen me gezegd dat het oké is hoe ik me echt voel. En dat voelt zo enorm goed! Dit is gendereuforie

[Saskia-Vince]

yess ben er door mag 3 mei starten bij het Radboud!

[Gea]

Gefeliciteerd Saskia-Vince fijn dat je verder kunt.