Eenzaamheid

[Jeste]

Mijn tip is dan ook probeer (hoe moeilijk soms ook) ergens mee bezig te blijven, studie, hobby, sport, (vrijwilligers)werk of wat anders. Probeer naar de toekomst te kijken en een plan te maken daarvoor.

Zeker vrijwilligerswerk kan volgens mij wel helpen. Die andere dingen natuurlijk ook, zoals studie, hobby of sport, maar bij vrijwilligerswerk in het bijzonder om contact met andere mensen te krijgen. Natuurlijk moet het wel iets zijn dat bij je past, dus het kan wat moeite kosten om zoiets te vinden.
Een voordeel van vrijwilligerswerk kan zijn dat er daar vaker collega's zijn die ook met wat tegenslagen te maken hebben en dat beter kunnen begrijpen. Er is sowieso vaak veel meer begrip voor mensen waar iets mee aan de hand is.

Mijn eigen ervaring daarmee is erg goed. Een tijdje had ik geen (vrijwilligers)werk gedaan. Tot verveling leidde dat in mijn geval niet, want ik weet altijd wel dingen om te doen. Toch is het wel weer erg fijn om regelmatig in een werksituatie te verkeren, met daarbij contact met andere mensen. Ontmoetingen met andere mensen vind ik erg leuk, hoewel ik op andere momenten juist graag alleen ben. Met het werk dat ik nu doe is het in de goede verhouding.

Wel kan ik in jouw (Alexandra) situatie begrijpen dat de vraag naar vrijwilligerswerk misschien wat beperkter is, dus dat het wat lastiger is om bij een passende organisatie te komen. In Nijmegen of Arnhem zal er wellicht meer zijn dan in de Betuwe of in de Achterhoek. Al kan het ook daar. Iemand die ik ken heeft in Lichtenvoorde een geheel nieuw sociaal leven opgebouwd.
Maar laat ik hier verder niets over schrijven, want anders ga ik wellicht met goedbedoelde adviezen komen war je niets aan hebt. Wat jouw interesses zijn weet ik immers niet.

[Dawn]

Echt naar dat je je zo eenzaam kan voelen en ja met onze achtergrond kan je het gevoel hebben weinig aansluiting te hebben. En contact maken met een vreemde is niet altijd makkelijk. Dat kan komen door (een combinatie van) bv angst, onzekerheid, het gevoel een geheim te hebben, hekel aan grote groepen, een stukje autisme wat kan voorkomen. Mogelijk is dit al veel eerder begonnen dan je nu beseft.

Praten met mensen die hetzelfde gevoel hebben is dan vaak makkelijker en wie dat wil mag dat zeker doen. De T-avonden zijn ook daarvoor bedoelt. Ook las ik iets over een spelletjesmiddag. Als je wel de ruimte hebt en niet het geld kan je ook vragen of bezoekers allemaal iets meenemen of je spreekt een rustige wandelstartplaats af. Mogelijk anders iets afspreken bij een buurthuis. Daarbuiten kan aansluiting ook gebeuren vanuit een hobby of interesse, vrijwilligerswerk, studie of dagje uit. Wie weet kan je daar iets mee om andere mensen te ontmoeten. Probeer of bedenk eens wat. Is zeker niet altijd makkelijk dat begrijp ik! De wereld is groot en met 18 miljoen Nederlanders is er vast wat te vinden, een oud wielergezegde luidt: de Tour wacht op niemand wat gisteren nog weer gebeurde toen de gele trui truidraagster Demi Vollering viel.
Maak er wat moois van
Knuffel

[Dawn]

Er zijn natuurlijk nog veel meer mogelijkheden zoals kerk, terras, museum, koffie/broodjeshoek in supermarkt, museum, of van het najaar een hobbie of cursus volgen in een buurthuis. Wat te denken van een taal leren van het land waar je graag een keer naar op vakantie zou willen en dan bv maandelijks daarvoor iets sparen. En dan zij er ook nog praatgroepen of bijeenkomsten bij bv transvisie, coc etc te vinden. Maak bv een topic over contact (fysiek, telefoonwinkel, Whattsapp/signalgroep voor een regio aan. En als je andere ideeën hebt voel je dan vrij om dit aan te vullen uit te voeren of over te schrijven Er is veel meer te bedenken dan dat ik hier in het kort kan opschrijven, als je wat wilt kan er veel en ja dan kan spannnd zijn, probeer eens wat wie weet valt het achteraf mee.

[Dawn]

Eigenlijk is mijn kernboodschap probeer/doe iets hoe eng of spannend ook, of het nou puur voor afleiding vermaak of de start van een nieuwe carrière kan zijn. Eerste helft jaren 90 ben ik ooit naar een TenT bijeenkomst van Humanitas (dacht ik) geweest op de Sarphatistraat in Amsterdam zonder navigatie oid om je te helpen de weg te vinden en daar kwam iemand met de tram die boos was vanwege opmerkingen van een tramconducteur omdat haar pruik scheef zou zitten. Ze deed het wel!

[Alexandra11]

Ik kan op zich goed alleen zijn, dat ben ik al sinds mijn transitie, dus sinds 2009. Maar de laatste tijd, half jaartje, is het wat moeilijker geweest voor me. Misschien is het een tijdelijk iets, dat hoop ik althans.

[Alexandra11]

In het Boeddhisme leerde ik dat eenzaamheid gewoon een emotie is, welke je kunt bekijken en zien en herkennen als een emotie, deze doorleven en er dan afstand van doen. Het is een van de vele illusies, omdat we nooit helemaal alleen zijn

[Jeste]

In het Boeddhisme leerde ik dat eenzaamheid gewoon een emotie is, welke je kunt bekijken en zien en herkennen als een emotie, deze doorleven en er dan afstand van doen. Het is een van de vele illusies, omdat we nooit helemaal alleen zijn

Dat is in ieder geval positief bekeken. Wel is het voorstelbaar dat dat doorleven moeilijk kan zijn.

[intrans]

Ook last van, nu 12 jaar al transitie in en werd erg na overleden beste vriendin (ook trans) 5+ jaar geleden. Als enige mijn vriend van 6+ jaar en ons hondje. Je zou misschien apps kunnen proberen of online groepen om in contact te kunnen komen met andere mensen? Ben van plan zelf zoiets te proberen. Groetjes.