Durf de stap nog niet aan

[Debbie-TV]

Ook dit is idd een angst in mijn hoofd als zovelen. Wanneer kies ik nu eens echt voor mezelf ipv angst voor andermans gedachten te hebben. Jullie berichtjes helpen mij echt. Vandaag een eerste opzet gemaakt om mijn vrouw hier over te informeren.

[Irene_de_Vreede]

Het is een moeilijk traject, maar uiteindelijk de moeite waard.

[Wim]

Hoi Debbie, lengte kan wel een ding zijn en ik dat weten met mijn 2.06.
Ik ben een paar jaar geleden transgender technisch uit de kast gekomen bij mijn familie en oh wat heb ik een bak stront over mij heen gekregen en ik dacht dat is wat hun betreft wel afgelopen maar uiteindelijk praat iedereen weer redelijk normaal tegen mij.
Het uiten van mijzelf vind ik persoonlijk het laatste jaar steeds moeilijker worden.
Dat komt ook wel met alles wat je in het nieuws ziet en dat gaat om de 1 of andere manier toch in mijn hoofd zitten.
De hele buurt waar ik woon weet dat ik anders ben dan de rest en ze hebben me allemaal wel eens in een rok of jurk gezien en tot een jaar kleed ik me best wel vrouwelijk op zijn tijd en ik hield van make-up en nagellak maar ik durf het allemaal niet zo goed meer.
Want om eerlijk te zijn zal ik ook nooit plausibel zijn ik zal nooit in de groep op gaan dat lukt mij als man al niet laat staan als vrouw.
Ik ga er vanuit dat je een vrouw en kinderen hebt waarbij je doodsbang bent om dat kwijt te raken.

Ik heb na een hoop verstoppen het uiteindelijk bij mijn vriendin opgebiecht en die ging na eerst flink door het lint te zijn gegaan het toch een soort van gaan accepteren,en ze heeft mij uiteindelijk na veel angsten en twijfels zo ver gekregen dat ik toch een keer zover gekregen om in een rok de deur te gaan dat is nu pak hem beet 7-8 jaar geleden.
Ik weet dat ik nooit geen vrouw zal zijn maar met dingen die ik draag tracht ik op mijn eigen onopvallende manier toch geaccepteerd te worden in deze wereld.

Daarom is het zo jammer dat idioten zoals die alfa mannetjes dat alles voor ons verpesten.

Enige wat ik en waarschijnlijk de rest hier op onze manier door de maatschappij geaccepteerd word.
Volgens mij doen we er niemand kwaad mee dus ik snap al deze agressie niet.

[Debbie-TV]

Je beschrijft precies mijn angsten. Het doet me ook fysiek pijn dat wie wij zijn door zoveel niet geaccepteerd wordt. Daarom mijn grote twijfel.
Ik zal niet verder in detail treden maar leuk is het leven niet.

[Marije]

Een tip die ik je nog wil meegeven is om je toch alvast in te schrijven bij een aantal genderklinieken. De wachtlijsten zijn lang.

Het is de 1e van de maand, misschien gaat PsyTrans vandaag open om 9 uur.

De wachtlijsten zijn lang.

Als het niet lukt om gelijk 100% in transitie te gaan kun je misschien toch HRT doen... wie weet voel je je dan een stuk beter.

In Amerika noemen ze dat "boy-mode". Je bent aan de oestrogeen en voor jezelf ben je vrouw... maar je gaat de confrontatie met de buitenwereld niet aan. Niet zelden gaan mensen na een tijdje ineens mevrouw zeggen...

[Dawn]

Wat je ook doet het is een moeilijke beslissing die alleen jij kan nemen. Er is geen goed of fout in wat mij betreft. Jij bepaald wanneer het jouw moment is om stappen te zetten, en hoe ver je wilt gaan. Zoals je hier kan lezen is het zeker wanneer je getrouwd/gezin hebt niet altijd even eenvoudig. Inschrijven kan sowieso geen kwaad zeker gezien de wachtlijsten.

[wolvster]

Een tip die ik je nog wil meegeven is om je toch alvast in te schrijven bij een aantal genderklinieken. De wachtlijsten zijn lang.

Het is de 1e van de maand, misschien gaat PsyTrans vandaag open om 9 uur.

De wachtlijsten zijn lang.

Als het niet lukt om gelijk 100% in transitie te gaan kun je misschien toch HRT doen... wie weet voel je je dan een stuk beter.

In Amerika noemen ze dat "boy-mode". Je bent aan de oestrogeen en voor jezelf ben je vrouw... maar je gaat de confrontatie met de buitenwereld niet aan. Niet zelden gaan mensen na een tijdje ineens mevrouw zeggen...

Wat Marije zegt sluit ik mij bij aan: zet jezelf op de wachtlijst. Je hoeft namelijk niet per direct een beslissing te nemen en het is wel heel fijn dat mocht je wel stappen willen ondernemen je niet achteraan de rij hoeft aan te sluiten tzt.
En ook als je besluit om niet in (medische) transititie te gaan is het goed om er met een professional over te praten.

Ten slotte: als je aan de beurt bent en je hebt er toch geen behoefte aan zeg je dat gewoon wanneer ze je opbellen. Dan gaan ze naar de volgende op de lijst.

[Gea]

Het advies wat Marije geeft heb ik ook gehad.
Op dat moment heb ik er niets mee gedaan.
Omdat ik in een zeer toxic omgeving zat.
Tot op een gegeven moment dat ik het niet meer trok.
En dacht toen had ik het maar eerder gedaan.
Ondanks alle gezeik en gedoe dat ik over mij heen heb gekregen.
Heb ik er 100% geen spijt van.
Vanaf het moment bij de huisarts ben ik erg veranderd.
Vrolijker meer zelfvertrouwen (al is deze nog niet hoog)
Stapje voor stapje ben ik echt ik aan het worden.
En dat voelt onwijs goed.
Als ik nog langer had gewacht was het echt ten koste van mijzelf gegaan.

Hele dikke knuffel,
Gea.

[Debbie-TV]

Wow, jullie betrokkenheid is hartverwarmend. Na al die jaren in eenzaamheid voelt dit wel als een warm bad. Ik weet dat alleen ik de juiste keuze kan en moet maken maar jullie adviezen zijn food for thought. In die paar dagen dat ik hier nu ben, zijn al zoveel stukjes op zijn plaats gevallen. De zoektocht gaat verder. Jullie begrip is voor mij extra stimulans om te zorgen dat de schone jonkvrouw kan vrijkomen uit mijn innerlijke burcht. Dank aan degene die mij deze vergelijking gaf. Fijne avond lieve vriendinnen
Debbie

[Yvonne]

Hoi Debbie, ik lees in je profiel dat je ook een intersekse conditie "in je systeem" hebt. Uit ervaring weet ik dat het heel verwarrend kan zijn om daarmee een "transitie" traject in te gaan. Bij mij kwamen er op de gekste momenten fysiekeen hormonale medische issues boven die afwijking gaven op een "regulier" traject (voor zover er een regulier traject bestaat).

Welkom!