Sinds december ben ik gestart met het officiële diagnosetraject. Alle vragenlijsten zijn ondertussen ingevuld en alle testjes gemaakt. Ook de bespreking ervan is grotendeels afgerond. Tijd om verder te kijken. Mijn therapeut gaan binnenkort met zwangerschapsverlof, dus eventuele nieuwe stappen worden pas na de zomer gezet. Dat vind ik niet erg, want dan heb ik de tijd om rust te krijgen op het thuisfront en om wat voorbereidende stappen te nemen.
Nu was eerst gezegd dat het diagnosetraject zou eindigen met een gesprek met een psychiater en dat daarna toestemming gegeven zou worden voor de start het hormonen. Of beter gezegd, een verwijzing naar een endocrinoloog. Bij het laatste gesprek werd echter aangegeven dat dat toch niet de juiste procedure was. Ik zou eerst een aantal maanden als vrouw moeten leven voordat er gestart zou kunnen worden met HRT. Dat zou volgens de internationale norm zijn. Ik heb het opgezocht maar kan het niet terugvinden. Op de site van de VU staat wel hun procedure, dat iemand drie maandan na (en dus neit voor) de start van de hrt volledig om moet zijn.
De reden van de procedure bij de PIG is dat iemand eerst in de praktijk moet ervaren hoe het is om in het gewenste geslacht te leven voordat er met iets drastisch als hormonen gestart kan worden. Dat snap ik ergens ook wel, alleen voelt het voor mij net verkeerd om. Het liefst zou ik de procedure van de VU volgen zodat ik helemaal om ga, zodat ik al meteen kan profiteren van de (hopelijk) effecten van de hormonen. Daarvoor wil ik uiteraard wel regelmatig 'oefenen' door regelmatig en ook publiekelijk me als vrouw te presenteren. Misschien dat dat ook wel meetelt.
Hoe is dat bij jullie gegaan?
