Tot dusverre wisten alleen mijn beste vriendin en mijn zusje van mijn vrouwelijkheid, maar daar is nu door een ongelukkig toeval een einde aan gekomen. Eergisteren was ik de hele avond en femme, maar moest voor het slapengaan nog even sigaretten halen. Dus ik verwijderde de make-up haastig en kleedde me om, zodat ik daar nog voor sluitingstijd zou zijn. En wie kwam ik daar tegen? Mijn ex, die op vijf minuten lopen van me woont en met wie ik een vaak moeizame co ouderschap heb. Ze keek me aan en merkte direct op dat ik dus een minuscuul restje oogpotlood en wat mascara had laten zitten. Anderen was het niet opgevallen, maar haar dus wel.
De ochtend erna hadden we sowieso al afgesproken, om tot wat financiële en andere praktische afspraken te komen en ik had eigenlijk geen andere keuze dan haar te informeren. Ze reageerde er negatief op (maakte me o.m. voor "pisnicht" en "wijffie" uit), vooral ook omdat ze me tijdens onze relatie regelmatig verweet niet mannelijk genoeg te zijn en er ineens allemaal muntjes bij haar vielen. Ik heb me maar stoïcijns opgesteld. We hebben afgesproken het nog niet met onze zoon te gaan delen, maar discretie is niet haar sterkste kant. Ik ga er maar vanuit dat binnenkort heel Schiedam inclusief mijn zoon ervan weet.
Eigenlijk ben ik dus prematuur uit de kast. Ik maak me vooral zorgen om mijn zoon, dat is een vijftienjarige jongen die voluit aan het puberen is en me hard nodig heeft in mijn vaderrol. Ik ben de enige die hem grenzen stelt, die hem aan het werk zet, hem overhoort (hij doet VWO maar moet daar hard voor werken) en zegt wanneer hij moet stoppen met gamen. Ik vrees dat ik mijn gezag verlies als hij weet dat ik in transitie ben.
Maar ik weet dus niet waar ik verstandig aan doe. Is het handiger als ik probeer nog wat langer de deksel op de pan te houden, het grote risico lopend dat hij er op een andere manier achterkomt? Of kan ik dat beter voor zijn en op eigen initiatief dat gesprek met hem voeren? Zijn er hier anderen met rebelse puberzoons? Hoe voer je dat gesprek? Of zou het toch meer in zijn belang zijn als ik nog drie jaar wacht tot ik de transitie inzet? Ben ik egoïstisch als ik nu begin? Dat ik mannelijke verloofden heb vindt hij geen probleem, maar dit is natuurlijk weer een ander kopje thee.
Betrapt
-
- Berichten: 2484
- Lid geworden op: 03 nov 2012, 14:01
- Gender: Trans MtF
- Locatie: Eindhoven
Re: Betrapt
Ik zou denken hoe eerder hoe beter, voordat hij het niet van jou hoort maar via via en je iets uit hebt te leggen, wat de vertrouwensband kan schaden
Fay
Fay
-
- Berichten: 1777
- Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Zelf ben ik met 18 al in transitie gegaan en dat is een eeuwigheid terug dus vanuit de ouder situatie kan ik het je niet vertellen maar als kind had ik er al een hekel aan als ik iets van een ander moest horen!
Je zoon accepteert al het fijt dat je op mannen valt dus ik verwacht niet dat hij van je transseksualiteit een groot probleem gaat maken wanneer je dingen achter gaat houden ben je een stukje vertrouwen kwijd.
Ik zou het dus gaan vertellen voordat hij het van een ander hoort!
Je zoon accepteert al het fijt dat je op mannen valt dus ik verwacht niet dat hij van je transseksualiteit een groot probleem gaat maken wanneer je dingen achter gaat houden ben je een stukje vertrouwen kwijd.
Ik zou het dus gaan vertellen voordat hij het van een ander hoort!
-
- Berichten: 267
- Lid geworden op: 18 aug 2015, 17:49
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Ik vind dat met stip het lastigste gesprek om te voeren en heb nog geen idee hoe ik hem dat ga vertellen. Ik voedde hem heel "mannelijk" op en we deden altijd veel typische vader/zoon activiteiten met elkaar: samen kamperen, vechtsporten, Sparta wedstrijden bijwonen. Tijdens en na mijn transitie kan ik die best blijven doen, maar hij zou dat zelf negatief kunnen oppikken, zeker ook door de invloed van zijn moeder. Dat gaat nogal een cultuurshock voor hem worden. Doodeng dus en ik vind het vervelend zoiets te moeten improviseren. Maar je hebt gelijk. Ik kan het beter voor zijn als hij er toch achterkomt. Bovendien woont hij de helft van de week bij me en heb ik inmiddels zoveel vrouwenkleding, laarsjes, pumps en make-up, dat mijn kasten gaan uitpuilen. Dat gaat hij op enig moment vinden.
Ik ben zelf nog niet klaar voor dat gesprek.
Ik ben zelf nog niet klaar voor dat gesprek.
Laatst gewijzigd door 3B67-A22C op 27 aug 2015, 11:33, 1 keer totaal gewijzigd.
-
- Berichten: 1777
- Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Je gaat nog wel meer lastige ongemakkelijke situaties krijgen als je daadwerkelijk in transitie gaat dat is een heel proces waar je door moet de eerste ongemakkelijke stap is de mensen om je heen wat gaan vertellen!
-
- Berichten: 1255
- Lid geworden op: 15 jul 2012, 22:01
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Hoi Naomi
Als nog welkom en heel veel sterkte met de situatie.
Misschien bemoei ik me er teveel mee, maar als een beetje oogpotlood en wat mascara al tot een versnelde, uit de kastkoming leiden. En het daarbij niet zo lekker zit tussen jou en je ex.
Is het dan niet verstandiger om een wat anoniemere avatar te gebruiken?
Barbarella
Als nog welkom en heel veel sterkte met de situatie.
Misschien bemoei ik me er teveel mee, maar als een beetje oogpotlood en wat mascara al tot een versnelde, uit de kastkoming leiden. En het daarbij niet zo lekker zit tussen jou en je ex.
Is het dan niet verstandiger om een wat anoniemere avatar te gebruiken?
Barbarella
Na mij de zondvloed!
-
- Berichten: 267
- Lid geworden op: 18 aug 2015, 17:49
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Hoi Barbarella,
Dat is een goede en terechte vraag. Ik ben niet naïef. Voor mijn werk doe ik veel met digitale communicatie, heb een specialisme in sociale media, adviseerde ook vaak op het vlak van crisiscommunicatie en mijn standpunt is altijd dat organisaties (en personen) zo transparant mogelijk moeten zijn. Own wie je bent en wat je doet. Ik ben zelfs een voorstander van radical honesty en voel me min of meer aan mijn "stand" verplicht dat voor te leven. Daarnaast heb ik enige landelijke beruchtheid als blogger en opiniemaker onder mijn CIS naam. Zoals de vlag er nu voorstaat, word ik al geregeld bedreigd, belasterd, zelfs heimelijk op straat gefotografeerd en gediscrimineerd, maar ook dat zal me er niet van weerhouden onder eigen naam te publiceren. Inmiddels staat mr Oscar Hammerstein me (gelukkig gratis) bij om deze onverlaten vervolgd te krijgen, want als je er aangifte van doet zal de politie daar niet automatisch wat aan doen.
Voor de samenleving in het algemeen interesseert het me drie keer niks wat er van me gevonden wordt, hoewel smaad, laster, bedreiging en discriminatie me te ver gaan en ik ook geen omzetverlies wil lijden. Maar ook dat ligt eerder principieel dan dat ik daar persoonlijk nou zo'n last van zou hebben. Ik ga zelf ook nog wel eens vol op het orgel en kan behoorlijk vilein zijn. Als je online polemieken voert, moet je wat kunnen hebben. Dus in principe laat ik me gewoon zien zoals ik ben. Ook als vrouw.
Bij mijn zoon is het natuurlijk niet zo dat ik het hem niet wíl vertellen. Het is eerder zo dat ik niet goed weet wat ik hem moet vertellen en hoe ik dat zo onder woorden breng dat hij het kan accepteren, onze relatie niet in gevaar brengt. Het gaat ook een beetje om timing. Bovendien lijkt de kans me klein dat hij op een trans forum rond zou kijken (hij zit veilig op youtube, instagram en Minecraft) en kom je zelfs met een reverse image search nog niet bij mannelijke foto's van me terecht naar aanleiding van deze profielpic. Dus daar maak ik me niet zo'n zorgen over. En andere mensen die me hier zagen mogen dan eerst uitleggen hoe ze zo op dit forum terechtkwamen.
Dat is een goede en terechte vraag. Ik ben niet naïef. Voor mijn werk doe ik veel met digitale communicatie, heb een specialisme in sociale media, adviseerde ook vaak op het vlak van crisiscommunicatie en mijn standpunt is altijd dat organisaties (en personen) zo transparant mogelijk moeten zijn. Own wie je bent en wat je doet. Ik ben zelfs een voorstander van radical honesty en voel me min of meer aan mijn "stand" verplicht dat voor te leven. Daarnaast heb ik enige landelijke beruchtheid als blogger en opiniemaker onder mijn CIS naam. Zoals de vlag er nu voorstaat, word ik al geregeld bedreigd, belasterd, zelfs heimelijk op straat gefotografeerd en gediscrimineerd, maar ook dat zal me er niet van weerhouden onder eigen naam te publiceren. Inmiddels staat mr Oscar Hammerstein me (gelukkig gratis) bij om deze onverlaten vervolgd te krijgen, want als je er aangifte van doet zal de politie daar niet automatisch wat aan doen.
Voor de samenleving in het algemeen interesseert het me drie keer niks wat er van me gevonden wordt, hoewel smaad, laster, bedreiging en discriminatie me te ver gaan en ik ook geen omzetverlies wil lijden. Maar ook dat ligt eerder principieel dan dat ik daar persoonlijk nou zo'n last van zou hebben. Ik ga zelf ook nog wel eens vol op het orgel en kan behoorlijk vilein zijn. Als je online polemieken voert, moet je wat kunnen hebben. Dus in principe laat ik me gewoon zien zoals ik ben. Ook als vrouw.
Bij mijn zoon is het natuurlijk niet zo dat ik het hem niet wíl vertellen. Het is eerder zo dat ik niet goed weet wat ik hem moet vertellen en hoe ik dat zo onder woorden breng dat hij het kan accepteren, onze relatie niet in gevaar brengt. Het gaat ook een beetje om timing. Bovendien lijkt de kans me klein dat hij op een trans forum rond zou kijken (hij zit veilig op youtube, instagram en Minecraft) en kom je zelfs met een reverse image search nog niet bij mannelijke foto's van me terecht naar aanleiding van deze profielpic. Dus daar maak ik me niet zo'n zorgen over. En andere mensen die me hier zagen mogen dan eerst uitleggen hoe ze zo op dit forum terechtkwamen.
Laatst gewijzigd door 3B67-A22C op 27 aug 2015, 14:00, 1 keer totaal gewijzigd.
-
- Berichten: 1777
- Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Gewoon vertellen hoe jij je voelt en je zoon de gelegenheid geven om met je mee te groeien anders gaat het voor hem ineens erg snel!
-
- Berichten: 1255
- Lid geworden op: 15 jul 2012, 22:01
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Oh Okay.Naomi schreef:Hoi Barbara,
Dat is een goede en terechte vraag. Ik ben niet naïef. Voor mijn werk doe ik veel met digitale communicatie, heb een specialisme in sociale media, adviseerde ook vaak op het vlak van crisiscommunicatie en mijn standpunt is altijd dat organisaties (en personen) zo transparant mogelijk moeten zijn. Own wie je bent en wat je doet. Ik ben zelfs een voorstander van radical honesty en voel me min of meer aan mijn "stand" verplicht dat voor te leven. Daarnaast heb ik enige landelijke beruchtheid als blogger en opiniemaker onder mijn CIS naam. Zoals de vlag er nu voorstaat, word ik al geregeld bedreigd, belasterd, zelfs heimelijk op straat gefotografeerd en gediscrimineerd, maar ook dat zal me er niet van weerhouden onder eigen naam te publiceren. Inmiddels staat mr Oscar Hammerstein me (gelukkig gratis) bij om deze onverlaten vervolgd te krijgen, want als je er aangifte van doet zal de politie daar niet automatisch wat aan doen.
Voor de samenleving in het algemeen interesseert het me drie keer niks wat er van me gevonden wordt, hoewel smaad, laster, bedreiging en discriminatie me te ver gaan en ik ook geen omzetverlies wil lijden. Maar ook dat ligt eerder principieel dan dat ik daar persoonlijk nou zo'n last van zou hebben. Ik ga zelf ook nog wel eens vol op het orgel en kan behoorlijk vilein zijn. Als je online polemieken voert, moet je wat kunnen hebben. Dus in principe laat ik me gewoon zien zoals ik ben. Ook als vrouw.
Bij mijn zoon is het natuurlijk niet zo dat ik het hem niet wíl vertellen. Het is eerder zo dat ik niet goed weet wat ik hem moet vertellen en hoe ik dat zo onder woorden breng dat hij het kan accepteren, onze relatie niet in gevaar brengt. Het gaat ook een beetje om timing. Bovendien lijkt de kans me klein dat hij op een trans forum rond zou kijken (hij zit veilig op youtube, instagram en Minecraft) en kom je zelfs met een reverse image search nog niet bij mannelijke foto's van me terecht naar aanleiding van deze profielpic. Dus daar maak ik me niet zo'n zorgen over. En andere mensen die me hier zagen mogen dan eerst uitleggen hoe ze zo op dit forum terechtkwamen.
Ik hoop dat je het niet heel erg vind als ik me niet in je linkjes verdiep.
Het is trouwens Barbarella en niet Barbara en Barbarella is een nick.
Blijkbaar weet je genoeg van het internet om er je geld mee te verdienen en dat kan ik niet van mezelf zeggen.
Barbarella
Na mij de zondvloed!
-
- Berichten: 267
- Lid geworden op: 18 aug 2015, 17:49
- Gender: Vrouw
Re: Betrapt
Oh sorry @Barbarella, dat was niet expres en paste het meteen aan *schaam*. Lekker attent van me weer. Nee, ik vind het natuurlijk niet erg als je die linkjes niet aanklikt, maar ik maak best extreme dingen mee online en vond het wel handig ter illustratie, want ik overdrijf niet. Ik word vrij heftig op de korrel genomen vanwege mijn openlijk beleden seksuele oriëntatie, afkomst en controversiële opvattingen en het zal me verder nergens van weerhouden; dit kan er ook nog wel bij. Maar bij mijn zoontje ligt dat anders. Niet dat ik het hem wil onthouden, maar precies wat @Tanisha schrijft: op een manier dat ik hem de gelegenheid geef daarin mee te groeien.