Nieuwe chat! Zie dit topic.

Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Judiana
Berichten: 986
Lid geworden op: 26 mar 2012, 12:54
Gender: Transgender

Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Judiana »

Hoe was je Coming out?

de mijne was zeer negatief in 2009, er is afwijzend, veroordelend en lomp gereageerd...
en toen stond ik daar.... helemaal alleen te zijn en hoopvol over iets wat ik graag wilde delen...
kortom je Coming out is het moeilijkste wat er is denk ik... althans zo heb ik het ervaren
en nu?
ik leef verder volledig stealth, komt omdat ik ook nou niet op ga in de massa.... dat kun je lezen in http://www.t-nederland.nl/forum/viewtopic.php?f=17&t=64" target="_blank

als je je coming out voorbereid, doe het dan niet te snel.... maar zorg er ook voor dat het je niet in de weg gaat zitten zoals het bij mij was...
doe wat je hart je ingeeft!
Gebruikersavatar
Madeleine
Berichten: 539
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:06

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Madeleine »

Hoi hoi, lees net het topic pas goed (nu al een achterstand met topics die niet over het forum zelf gaan :P)
Maar eigenlijk vind ik het een prima onderwerp om vindbaarder te plaatsen? Dit onderwerp kan namelijk best een steun in de rug zijn voor mensen die nog zoekende zijn maar nog niet de stap durven wagen richting aanmelden.

Dus is de vraag hoe denk jij Judith over verplaatsen (je hebt hier immers al gepost) en wat is de algemene mening: kan een coming out topic zichtbaar, of is dat te persoonlijk?
Vroeger voelde ik mijzelf een "vreemde eend in de bijt", maar sinds ik het ben voel ik mijzelf heel normaal..:mrgreen:
La-Clau
Berichten: 284
Lid geworden op: 25 mar 2012, 18:47
Gender: Transgender
Locatie: Haarlemmermeer

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door La-Clau »

Ik ben het er mee eens dat dit een onderwerp is wat door iedereen, ook de niet geregistreerde leden dus, gelezen moet worden. Vergeet niet dat je als een dergelijk forum als we hier hebben ook een soort van helpdesk bent voor de velen die ergens aan het begin staan en nog niet zo zeker weten of zij zich hier of daar op een forum aan zullen melden.
Aangezien de meesten die hier schrijven de kast al enige tijd hebben verlaten zie ik dan ook geen reden om het verborgen te houden. De mensen die op het verborgen forum lezen hebben namelijk doorgaans die fase al achter de rug, en zoals ik al zei, het is goed mogelijk dat we door onze diverse verhalen andere mensen aan een idee helpen.

Claudia
If only I could find a way, I'd feel like I'm the one you believe I am
But it gets harder every day for me, to hide behind this dream you see: Someone I'll never be
Judiana
Berichten: 986
Lid geworden op: 26 mar 2012, 12:54
Gender: Transgender

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Judiana »

deze mag naar openbaar wat mij betreft :)
Anon20180501
Berichten: 5099
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:24
Gender: Vrouw

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Anon20180501 »

Bij mij is het heel snel gegaan. Binnen 2 weken dat ik het zelf wist wist mijn familie het ook. Ik moest daarna wel even mijn leven weer op poten zetten maar zodra ik dat voor elkaar had ben ik naar de winkel gegaan en heb een pruik, jurk, lingerie, schoentjes, make-up en een tasje gekocht. De eerste 3 uren in mijn nieuwe outfit heb ik alleen maar in trans zitten genieten en de volgende dag al ben ik de straat op gegaan. Mijn familie had ondertussen afgehaakt maar dat kon mij er niet toe brengen speciaal voor hen mijn mannenkloffie nog eens aan te trekken. Dat heb ik overigens nooit meer gedaan. Mijn dochter woonde bij mij en zij heeft me geleerd hoe ik me moest opmaken.
Gebruikersavatar
jacqueline
Berichten: 869
Lid geworden op: 25 mar 2012, 20:45
Gender: Trans MtF

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door jacqueline »

ik kies voor een meer behoudendere aanpak: eerst vertellen en later pas als vrouw verschijnen.Het leuke is dat ze zich eerst een voorstelling proberen te maken hoe je er dan wel niet uit gaat zien en als ze je daarna echt als vrouw zien krijg je de reactie: goh ik had niet gedacht dat jij er zo acceptabel uit zou zien als vrouw! Want ze hebben automatisch allemaal het beeld van een verklede vent in een jurk op hun netvlies met een pruik die voor geen meter staat en een heel nichterig iemand....Dat is hoe de buitenwereld tegen een trans aan kijkt.....helaas. Wij weten beter :mrgreen:
Gebruikersavatar
Hedwich
Berichten: 1164
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:29
Gender: Vrouw
Locatie: Ede Rockcity!

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Hedwich »

Dit topic heb ik verplaatst naar "Dagelijks Leven" en is dus vanaf heden publiekelijk te zien.
Gebruikersavatar
Hedwich
Berichten: 1164
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:29
Gender: Vrouw
Locatie: Ede Rockcity!

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Hedwich »

Mijn coming out was dramatisch. Kort: toen ik eenmaal besefte dat ik transseksueel was, kon ik niet meer tot rust komen. Niet dat ik daarvóór zoveel rust had trouwens. Ik verscheen (als man) zo overstuur op mijn werk dat mijn collega's me naar huis hebben gestuurd. Ik ben daarop gelijk gaan shoppen naar dameskleren. Een paar maand daarvoor had ik alles wat ik daarvan had weggedaan (goede voornemens en zo). Toen heb ik mezelf als vrouw gekleed en besloot ik de deur uit te gaan. Ik was niet-passabel maar het liet me niks schelen. De dag erop (lang weekend) ben ik naar vrienden gegaan en heb mezelf en mijn nieuwe voorkomen "geshowed" aan hen. Ze accepteerden het het heel goed, maar ik had ook al eerder fratsen had gehad. Bovendien was het toen nog totaal onduidelijk dat het dit keer een blijvertje zou zijn. Die maandag ben ik nog naar mijn werk geweest als man en heb een kort gespek gehad met mijn baas. Het was spannend want ik wist niet hoe ze me aan de tand zouden voelen. Maar ik werd tot het eind van het contract (nog 1 maand) op non-actief gezet en mocht gelijk gaan. Toen ben ik naar huis gegaan en heb me weer als vrouw gekleed. Sindsdien leef ik niet anders.
Xandra
Berichten: 108
Lid geworden op: 29 mar 2012, 15:49
Gender: Vrouw

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Xandra »

Langzaam naar passabele vrouw groeien. Plan daarvoor zelf meerdere jaren. Heb geen haast meer en verkeer in gelukkige omstandigheid dat ik gehuwd ben met vrouw die het trans-zijn accepteert. Nu eerst nog zeker twee jaar alleen de oestrogeenpleisters. Wel geaccepteerd door VU. Zal volgend jaar met het groene licht aan de aan de gelaatslaserontharing overgaan. In het najaar bij Transvisie Groningen in groep gaan werken aan stem. Heb al uitgesproken vrouwelijk figuur. Dit geeft zeker met het mooie weer wel eens opmerkingen, vooral over de forse borsten en brede heupen, maar nooit agressie meegemaakt.Mieke steunt me wel vaak en kijkt iedereen die teveel naar mij kijkt doordringend recht in de ogen en pakt dan mijn hand en geeft me een kus. Zonder sterke partner weet ik niet of ik het hele traject aan zou kunnen, maar samen zijn we sterk en dapper. Ook de kinderen weten ervan maar na de aanvankelijke aarzeling reageren ze nu heel open. We drinegn het trans-zijn aan niemand op maar gaan het ook niet uit de weg. Loop gewoon in bikinislip in tuun en we gaan ook naar het nudistenstrand. Leven en laten leven is ons motto. Oh ja we hoeven niet meer te werken voor het geld en kunnen dus ons eigen leven leiden. We realiseren ons dat wij het relatief gemakkelijk hebben.
Gebruikersavatar
Willy
Berichten: 185
Lid geworden op: 29 mar 2012, 16:24
Gender: Anders
Locatie: Elburg

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Willy »

Ik hoop dat mijn belevenis voor een ander ook dat zetje kan geven.
Doordat ik het eindelijk kon vertellen, ging ik als een speer... iedereen mocht het weten, alsof ik een nieuwe auto had gekocht, en dat aan iedereen wilde vertellen... dan ga je vreselijk op je snufferd, althans zo heb ik het ervaren.

Het volgende verhaaltje heeft mij nu enorm geholpen om het te kunnen zeggen, en dat moeten ze maar eerst zien te verwerken, vragen komen dan vanzelf.
Ik leg mijn dierbaren eerst uit hoe een mens ontwikkeld in de eerste weken van hun bestaan, in moeders buik.
Dan wordt bepaald wat je wordt en hoe je wordt... en daar kunnen factoren meespelen die erfelijk zijn, eigenschappen enz.
Zo onstaat er iets, een mens.
Met alle respect voor mensen met het syndroom van down, daar vraag je niet om, zo wordt je geboren.
Zo ben ik ook geboren met mijn gevoel in mijn genen, en aan iemand met de sydroom van down, vraag je ook niet of hij/zij na het weekend normaal wil zijn.... klikt hard, maar zo is het wel.
Op vragen wat je wil zijn, en hoever je wil gaan, geef ik als antwoord, die vragen kan ik niet beantwoorden, denk maar aan dat meisje of jongetje uit de buurt die het syndroom ook heeft, kan je dan zulke vragen stellen?
Dit heeft mijn familie een andere kijk op de situatie gegeven....
Over mijn coming out? ik neem de tijd, want mijn leven was bijna gestopt... maar door mensen om je heen, en zelfs forums zoals deze, kunnen je inzien dat je blijft, en het een kans geeft.

Willy
My life just out of the closet ...