Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Anon20180501
Berichten: 5099
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:24
Gender: Vrouw

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Anon20180501 »

@ Jacqueline

Het is ook niet aan te raden je familie er keihard mee te confronteren als ze het nog niet weten. Dat moet je idd rustig opbouwen. Dat heb ik ook gedaan hoor. Ik had het ze al 2 jaar daarvoor verteld maar moest eerst mijn leven op poten zetten voordat ik met de RLE op eigen initiatief kon beginnen. (een heel verhaal dat ik wellicht nog wel een keer zal vertellen) Dus toen ik 2 jaar later mijn familie vertelde, die met z'n allen bij mijn moeder waren, dat ik er aan kwam, uitgedost als vrouw, waren ze allemaal vertrokken. Behalve mijn moeder en een jonger broertje. Ik heb ze ook nooit meer gezien.
jacqueline
Berichten: 869
Lid geworden op: 25 mar 2012, 20:45
Gender: Trans MtF

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door jacqueline »

mijn familie en vrienden weten het al allemaal. Alleen mijn collega's op het werk nog niet. Dat doe ik pas als ik officieel het groene licht heb......Reacties waren vrijwel allemaal positief, behalve van mijn moeder maar dat had ik al ingecalculeerd
marlies
Gast

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door marlies »

Ik heb 't mijn moeder al wandelende door de stad verteld (neutraal terrein, maar niemand die meeluistert zoals in een restaurant). Ik heb 't toen met veel twijfel gepresenteerd (ik denk dat ik misschien.. etc), deels omdat ik die nog wel had maar ook omdat ik niet echt durfde om te zeggen waar 't op stond. Ze nam 't wel goed, maar was achteraf wel van slag en wil liever niet dat ik overhaast iets definiefs doe...

Ik heb wat vrienden verteld in een cafe onder het genot van 'n biertje. Die begrepen het niet echt, maar waren wel accepterend.

Een vreindin van me had ik 't via internet verteld. Voor mij toch wel de meest comfortabele methode....
La-Clau
Berichten: 284
Lid geworden op: 25 mar 2012, 18:47
Gender: Transgender
Locatie: Haarlemmermeer

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door La-Clau »

Ik heb duidelijk gekozen voor de directe benadering. Face to face. En ik ben nog op een rare plaats begonnen ook, namelijk mijn werk. Ik fungeerde daar gewoon als jongetje, maar kreeg vooral bijval dat ze "altijd wel dachten dat er iets met mij was". De serieuze belangstellenden heb ik toen foto's laten zien. Inmiddels weet iedereen het, alleen binnen familie heb ik nog wat gevalletjes "ik wil het niet weten". Met andere woorden, die praten er even gauw overheen, en benadrukken vooral wat ik toch echt volgens hen ben. Ik laat het maar even zo, want ik ben niet bereid mijn familie op te geven omdat dat nu eenmaal zo zou horen "als je voor je zelf kiest". Voor jezelf kiezen is voor mij niet alleen de keuze meisje/jongetje, daar spelen heel veel meer dingen in mee. Inderdaad, het beperkt me, af en toe, in mijn uitingen, maar ik leef nog steeds met de hoop dat ze het ooit zullen begrijpen of accepteren. Vreemde is dat ik in de rest van mijn vrienden/kennissen en zelfs vage kennissenkring alleen maar neutrale en positieve reacties heb ontvangen.

Claudia
If only I could find a way, I'd feel like I'm the one you believe I am
But it gets harder every day for me, to hide behind this dream you see: Someone I'll never be
Hedwich
Berichten: 1164
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:29
Gender: Vrouw
Locatie: Ede Rockcity!

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Hedwich »

Ik heb het mijn ouders per email verteld. Eigenlijk omdat ik het anders (op een directere manier) te eng vond. Hoewel ik van te voren wist dat het goed zou gaan komen. En dat is ook zo gebeurd: ik werd gelijk door mijn moeder gebeld en ze vroeg of ik snel eens langs wou komen - hoe dan ook.
hX2eDVx3
Berichten: 345
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:34
Gender: Man

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door hX2eDVx3 »

Ik heb het mijn moeder en haar man verteld de dag nadat ik naar de genderdag in Groningen was geweest. Meteen dat foldertje in haar handen geduwd en gezegd van.. hier was ik, en uitgelegd waarom. Ze reageerde gelukkig heel positief, die dag zijn we nog samen met de stoomtrein geweest (het was prachtig weer) en we hebben er goed over kunnen praten.

Bij mijn vader en zijn vrouw ging het iets minder goed. Dat was het weekend vlak voor ik naar de VU ging voor de intake, en het was Sinterklaasfeest bij mijn familie. Volgens mijn zusje was ik onuitstaanbaar, en zo voelde ik me ook. De dag na het sinterklaasfeest ben ik in huilen uitgebarsten tijdens het ontbijt en heb ik alles verteld. Volgens mij snappen ze het nog steeds niet zo goed.

Mijn zusje was heel positief. Op een bepaald moment heb ik het haar verteld toen ze bij mijn moeder langs kwam, helemaal speciaal jongenskleren aangedaan enzo :S. De volgende week zijn we gaan shoppen :)
Anon20180501
Berichten: 5099
Lid geworden op: 25 mar 2012, 13:24
Gender: Vrouw

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Anon20180501 »

Even iets toelichten over mijn take it or leave it houding. Ik had voordat ik het de eerste keer mijn familie vertelde al 12 jaar geen contact met ze. Ik ben altijd al een buitenbeentje geweest. Ik was al vanaf mijn 16e bijna nooit thuis. Mijn familie, 2 broer en 4 zussen, aanhang en een roedel kleinkinderen waarvan sommige ook al kinderen hebben zijn altijd al een soort vreemden voor mij geweest. Sommige achterkleinkinderen ken ik niet eens.

Ik had niet anders verwacht dan dat ze me niet meer wilde kennen als ze dit over mij zouden horen. De eerste keer dat ik het doorgaf gingen ze er niet op in maar er werd wel over mij gezegd dat ik wel een homo zou zijn. De 2e keer dat ik het vertelde zijn ze me gaan ontwijken. Ik was er echt niet verbaasd over.

Ik heb wel nog altijd een beetje gehoopt dat het allemaal wel goed zou komen tussen mij en de familie maar die hoop heb ik na een paar jaar opgegeven.
Paza
Berichten: 4
Lid geworden op: 30 mar 2012, 19:36

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Paza »

Graag zou ik willen reageren op deze topic..


Mijn coming out was een hele lastige zware keuze die ik moest maken.
Voorheen wist ik niet dat je een ftm of mtf kon zijn. Sinds een documentaire op tv ben ik aan onderzoeken op internet en ben ik heel veel dingen tegen gekomen.
Dit was voor mij een oplossing uit deze .... waar ik in leef. Sinds klein weet ik al dat ik niet op mannen val en met de tijd mee werd het steeds duidelijker. Ook zie ik er niet uit als een female zijnde maar goed, Op school werd ik er al veel mee gepest maar heb nooit toegegeven op werk ook maar nooit toegegeven tot ik youtube filmpjes zag van ftm mensen die mij echt de kracht hebben gegeven om het te vertellen aan mijn family, ondanks dit een super moeilijke opgave was voor mij om dit te vertellen omdat ze ook gelovig zijn. Eigenlijk leef ik mijn hele leven al als male maar durfde het niet te zeggen. Afgelopen week heb ik het mijn family verteld en het was een behoorlijke schok voor ze, ook mijn beste vriendin heb ik het verteld en ook verteld dat ik ftm ben en dit wil gaan doen.
Nu moet ik per september ook naar school dus ik hoop dat ze ook wat voor me kunnen betekenen met bepaalde dingen. Ik denk dat ik het belangrijkste nu gehad heb alleen weet nog niet hoe ik het moet doen met gewoon het dagelijkse sociale leven...

heeft iemand tips misschien?


gr
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Eva »

Uitstekend dat dit draadje publiek is gemaakt. Anderzijds moet ik hen die zich afvragen hoe ze die kast gaan verlaten toch een beetje teleurstellen. Er is namelijk geen recept. Wat voor de een werkt loopt voor de ander uit op narigheid. Het aantal factoren dat een rol speelt bij je beslissing of, wanneer en hoe uit de kast te komen is oneindig. Neem dus geen voorbeeld waarvan je denkt/hoopt dat het in jouw geval zal werken. Wel kan het je gedachten op een bepaald spoor brengen of juist daarvan af. Uiteindelijk ben alleen jij het die bepaalt of, wanneer en hoe. Je gevoel speelt daarin een doorslaggevende rol, maar een gevoel van angst en onzekerheid zul je misschien toch terzijde moeten schuiven.

Van een post-op hoorde ik ooit een nuttig advies (denk ik). Met name gericht op je nauwste relatiekring. Je ouders bijvoorbeeld, of je partner. Op het moment dat je je partner aanspreekt met een tekst als "Ik moet je wat vertellen", heeft die partner al een denkbeeldige draai om de oren gehad. 'Wat is er in godsnaam aan de hand? Komt er een einde aan onze relatie?' of andere schrikreacties. Je staat (of zit) plotseling tegenover elkaar, terwijl je het feitelijk naast elkaar tot een goed einde moet brengen. Zoals wel eens vaker gezegd wordt: als je in transitie gaat, gaat iedereen om je heen ook in transitie, in meerdere of mindere mate.
Als je voor dat moment staat zou je kunnen denken aan een andere benadering. Bijvoorbeeld: "Ik zit eerlijk gezegd met een probleem en ik hoop dat je me kunt en wilt helpen". Dan zit die partner, vader of moeder ineens naast je, in plaats van tegenover je.
Ik hoop dat ik het begrijpelijk heb geformuleerd.

Mijn coming out? Oh. Die plaats ik hier ook nog wel eens. Niet zo heel boeiend ;)
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Anne
Berichten: 66
Lid geworden op: 29 mar 2012, 00:18

Re: Hoe was je Coming out of hoe wil je het aanpakken?

Bericht door Anne »

Ik heb het eerst een een stel vrienden verteld. Ik wou het eigenlijk alleen haar vertellen maar zij had hem (haar vriend) meegesleurd en ik had daar eigenlijk geen problemen mee. Ik wou het eerst zij/hun vertellen omdat ik het vermoeden had dat zij er wel ok mee zouden zijn, mar aan de andere kant zou het geen ramp zijn als zij afwijzend zouden zijn. Niet leuk in dat geval, maar niet onoverkoombaar. Gelukkig reageerden ze allebei positief en hadden nog een aantal tips waar ik zelf niet aan gedacht had.

De volgende dag/dagen was het de beurt aan familie. Ik ging eerst naar mijn moeder en heb het haar verteld. Dat was niet echt een succes. Ze was niet zozeer afwijzend, maar kon het gewoon niet bevatten. Later kwam mijn broer die ik had uitgenodigd. Hij wist niet goed hoe hij er mee moest om gaan, maar was ook niet vervelend. Toen later die dag ben ik naar mijn zus gegaan omdat ik mijn moeder niet meer kon uitstaan. Mijn zus en haar man waren gelukkig heel ondersteunend, en daar dank ik ze nog steeds voor. Een dag later heb ik mijn andere zus verteld, maar ik was toen daarna ook zo moe dat ik geen pap meer kon zeggen. Toen heb ik ook geleerd dat ik coming-outs echt moest spreiden.

Dat heb ik ook gedaan. Ik heb het diverse vrienden verteld, elk ieder op hun beurt. Uiteindelijk heb ik het mijn vader verteld, en toen was voor mij het moment 'Ok, nu mag iedereen het weten'. Niet dat ik het over de daken wilde schreeuwen, maar dat iedereen waar ik het persoonlijk wilde vertellen het verteld had, en als roddels zich zouden verspreiden zou ik het niet erg vinden.

Mijn moeder heeft er nog steeds problemen mee, maar ik denk en hoop dat dat gaat verbeteren. Op mijn werk heb ik het later verteld, maar dat ging wonderbaarlijk goed. Ik leef nu eigenlijk al ongeveer vier maanden als vrouw full time (afhankelijk hoe je het bekijkt). Ik heb ook een heleboel geluk dat ik mijn uiterlijk mee heb dat ik dat zonder hormonen kan doen. Ik wil nog steeds wel hormonen, want uiterlijk is niet alles, en ik ben ook bezig om die via een endocrinoloog te krijgen (al gaat dat nog even duren).

Zo ja, coming out was zeker niet makkelijk. Ik heb alle moed en wilskracht ervoor moeten verzamelen. En hoewel er nog steeds punten/personen zijn waar ik hoop dat het verbetert, is het voor het algemeen toch heel goed afgelopen en sta ik al veel verder in het proces dan dat ik een half jaar geleden heb durven dromen.
Plaats reactie