Somatische flashbacks operatie FFS

[Alexandra11]

In 2017 heb ik een FFS procedure ondergaan, wat goed verlopen is.

In 2020 kreeg ik echter een somatische flashback naar mijn operatie, dit gebeurde toen ik 's nachts wakker werd; alwaar ik de operatie nogmaals doorliep, helaas deze keer zonder anesthesie: een somatische flashback dus. Ik heb de pijn gevoelt van die operatie, mijn gehele gezicht deed pijn en ik voelde de instrumenten van de operatie. (Wat min of meer bewijs is dat alles het onderbewuste ingaat, ook met anesthesie).

Dit leverde PTSD op, en de angst om het nogmaals te moeten doorgaan is erg groot, een weerzinwekkende ervaring waar ik niet graag aan terugdenk.

Wie herkent dit, en wie heeft ooit een somatische flashback gehad van een operatie?

[Frederieke]

Hoi Alexandra,

Dat klinkt echt verschrikkelijk! Ik heb het zelf niet maar weet dat het voorkomt. En dan juist die operatie herbeleven, oef. Is het één keer gebeurd of al vaker?

Groetjes en sterkte, Frederieke.

[Alexandra11]

Hoi Alexandra,

Dat klinkt echt verschrikkelijk! Ik heb het zelf niet maar weet dat het voorkomt. En dan juist die operatie herbeleven, oef. Is het één keer gebeurd of al vaker?

Groetjes en sterkte, Frederieke.

Hi Frederieke,

Het is gelukkig maar 1x gebeurt... en ik hoop dat het daar bij blijft. Het leverde wel PTSD op, want ik heb min of meer de gehele operatie dan meegemaakt. Gelukkig kon ik eruit ontsnappen door even door de kamer rond te lopen en mezelf af te leiden.

[Camilla]

Dat klinkt zeer. Gelukkig was het de enige keer.

Ik had al FFS, stemoperatie en borstvergroting. Gelukkig had ik geen somatische flashback, desondanks het feit dat ik vóór FFS videos gekeken, hoe dezelfde operaties verliepen (operaties van andere patïenten). Dat gaf mij geen flashbacks, ik wilde gewoon details beter weten.

Over alle operaties ben ik zeer positief en deze herst krijg ik ook SRS. In mijn geval, heb ik PTSS door mensen, die enkele maanden vóór begin van operaties probeerde mij te stoppen en te dwingen om langer te wachten. Ik wilde natuurlijk niet erg lang wachten met Genderteam, want wachtijden voor intakes en aanvullende wachtijden voor operaties zijn helemaal onacceptabel. Toch probeerde veel verschrikkelijke mensen mij te dwingen om niks zelf te doen. Soms zeiden transfobische mensen direct: "Ik steun dat niet. Mensen als jou moeten zo lang mogelijk wachten, want transgenders hebben bijna altijd spijt over transitie." Als ik dat herriner, schrik ik me kapot en heb ik emotionele PTSS reacties.

Natuurlijk, deed ik alles mezelf dankzij mijn werk, en in de hersft is alles afgemaakt, maar de herrineringen over transfoben, die mij probeerde te stoppen of ten minste te vertragen, zijn wél pijnlijk.

[Alexandra11]

Dat klinkt zeer. Gelukkig was het de enige keer.

Ik had al FFS, stemoperatie en borstvergroting. Gelukkig had ik geen somatische flashback, desondanks het feit dat ik vóór FFS videos gekeken, hoe dezelfde operaties verliepen (operaties van andere patïenten). Dat gaf mij geen flashbacks, ik wilde gewoon details beter weten.

Over alle operaties ben ik zeer positief en deze herst krijg ik ook SRS. In mijn geval, heb ik PTSS door mensen, die enkele maanden vóór begin van operaties probeerde mij te stoppen en te dwingen om langer te wachten. Ik wilde natuurlijk niet erg lang wachten met Genderteam, want wachtijden voor intakes en aanvullende wachtijden voor operaties zijn helemaal onacceptabel. Toch probeerde veel verschrikkelijke mensen mij te dwingen om niks zelf te doen. Soms zeiden transfobische mensen direct: "Ik steun dat niet. Mensen als jou moeten zo lang mogelijk wachten, want transgenders hebben bijna altijd spijt over transitie." Als ik dat herriner, schrik ik me kapot en heb ik emotionele PTSS reacties.

Natuurlijk, deed ik alles mezelf dankzij mijn werk, en in de hersft is alles afgemaakt, maar de herrineringen over transfoben, die mij probeerde te stoppen of ten minste te vertragen, zijn wél pijnlijk.

Misschien is dat wel inderaad een onderbelicht iets, PTSS door anderen. Ik herken er wel iets in, soms word ik ook nerveuzer van anderen als ze weer het stigma bevestigen. Na een tijdje heb ik er geen zin meer in om over te praten.