Narcose is niet meer angstig

[Camilla]

Hoi iedereen!

Ik wil iets positief schrijven over hoe mijn droomoperaties in het afgelopen paar jaar verliepen, want straks heb ik mijn laatse operatie (SRS). Namelijk, ik wil vertellen over hoe het iedere keer beter en beter gaat met narcose, die is niet meer angstig. Ik weet dat, helaas, veel mensen zijn bang voor algemene anesthesie (narcose).

Mijn eerste narcose als een volwassene in 2019, toen ik een cosmetische ingreep in Zuid-Korea heb gehad. Ik wilde de operatie heel graag, maar enkele minuten voor de narcose zelf werd het echt spannend. Mijn hartslag, volgens de monitor, was 130-140. De anestesiologen probeerde mij te kalmeren, en ik zei zelf "Everything's gonna be alright" enekele keren om mezelf en de omgeving te kalmeren, toen ik de narcosemask boven mij zag. Dan binnen 3-5 seconden werd alles onmiddelijk rustig. 100% gerust.

De volgende narcose was in 2022, toen ik FFS in Mexico heb gehad. Mijn hartslag was ook boven 100, maar de spanning was al minder dan vroeger. Deze keer was het al makkelijker om mezelf te kalmeren, toen ik de narcosemask zag. En na 3-5 seconden werd alles heel rustig, natuurlijk. Kalmeringsmiddellen werkte onmiddelijk prima.

Dan eind 2022 had ik nog een keer narcose voor mijn stembandoperatie in België. Deze keer was het een beetje spannend, als het moment van anestesie dichter kwam. Ik vroeg artsen om toch te zeggen, wanneer ik precies ga in slaap vallen, maar mijn hartslag was al minder sterk. Na 3-5 seconden, als altijd, was het helemaal rustig en pijnloos.

Dan in 2023 had ik weer narcose tijdens mijn borstvergroting. Deze keer was het al "Just do it!" en geen zichbare stress. Narcose zelf was niet echt angstig.

Over een paar maanden, doe ik SRS in Thailand, en narcoseangst bestaat niet meer. Dat is mijn narcose nummer 5 als een volwassene. Ik ga misschien zelfs grapjes maken met een anestesioloog. Nu is algemene anesthesie is 100% normaal.

Camilla.

[Alexandra11]

Ik vond de narcose zelf niet zo eng. Ik nam een diepe ademhaling tot in de voeten, en ik was weg, en wist niks meer. Net als in slaap vallen.

Het ontwaken vind ik minder prettig! de laatste keer toen ik ontwaakte riep ik keihard: Ik heb een trip! ik ben aan het trippen!