30 jaar geleden een poging gedaan

[Marica]

Ja, ik heb het geprobeerd, een grote knal een tuut in mijn oor, kruitdamp in mijn neus en een kogelgat in het plafond.

Dat deed ik 30 jaar geleden, ik zat er helemaal doorheen, en haalde gewoon de trekker over.

Gelukkig trilde ik zo dat ik misschoot. Gelukkig maar......
Maar over was het schijnbaar niet, want binnenvetter die ik ben,. stopte ik het diep weg, en verkocht mijn vuurwapen.
Ik gooide mijn leven totaal op het werk, en zat 3 jaar in het buitenland op het werk.

Tientallen jaren gingen voorbij, van mindere periodes tot fijne tijden zoals een leuke buuf in mijn leven. Bijna 25 jaar later schoot er iets door mijn hoofd rijdend op bergweg in een sneeuwlandschap over dood zijn, en ik brak al rijdend in huilen uit. Zo kwam ik thuis waar ik in de armen van mijn vrouw alles eruit gooide. Alle stress, alle druk, alle spanningen kwamen eruit.
Waar ik het meest mee zit dat ik die trekker toen bewust over heb gehaald, ik ben er gewoon toe in staat om zo iets te doen, en dat beangstigd mij zeer.
Ik heb ook contact gezocht bij 113 en bij Eva (dank voor je tijd ) @Eva Fijn gesprek gehad met de Noorse psych, ze schrok dat ik nooit hulp gezocht heb. Ze komt in ieder geval in actie. Ook mijn ADD komt aan bod. Erg fijn.

[Irene_de_Vreede]

Je hebt die trekker weliswaar overgehaald, maar wel misgeschoten, misschien zegt dat toch wel iets.

[Marica]

Je hebt die trekker weliswaar overgehaald, maar wel misgeschoten, misschien zegt dat toch wel iets.

Blij toe, anders zou ik de liefde van mijn leven nooit zijn tegengekomen, we vieren volgend jaar 25 jaar samen.

Maar eerst deze kerst door zien te komen, dat is al moeilijk genoeg op dit moment.

[Gea]

Gelukkig kun je nu nog zeggen "Ik ben er nog".

Hele dikke knuffel van mij Topper.

[wolvster]

Goed dat je hulp heb gezocht. Voor mij is het 10 jaar geleden en ondanks dat ik jaren therapie achter de rug heb vliegt het me nog wel eens aan. Belangrijk dat je iemand hebt om die gevoelens mee te delen.
Veel warmte en liefde (vooral van jezelf) gewenst deze kerst!

[Marica]

Morgen heb ik om 10 uur weer een gesprek met die psychologe, en dan volgt vrijdag de afspraak bij de huisarts waar zij ook bij is om de huisarts te vertellen dat het echt noodzakelijk is dat mijn mentale gemoedstoestand het nodig heeft. Hij heeft geen ervarig met mentale kwesties.

Nou zei ze dat anti depressiva niet direct werken, daar gaan een paar dagen overheen. Dat overleven we wel denk ik.

[Mevr B]

Knuff meis...

[Tanja]

Het verhaal van de "trekker" geeft mij rillingen. En dat komt omdat ik in die situatie heb gezeten toen ik nog bij de blauwe familie werkte. Sterkte en dikke knuffel

[Fay Ola di jee]

Oef, heftig, maar ook begrijpelijk, althans, kan er begrip voor opbrengen.

Het hele gedoe is ook waanzinnig, trans zijn daagt je de rest van je leven uit op een manier die je niet wil, het is heftig.

I can relate, ik heb op een haar na de auto niet nachts met 150 tegen een betonnen pilaar gezet. Nu 12 jaar geleden

Mijn redding, het was mijn auto niet, ik vond dat ik dat niet kon maken, iemands auto in de puin rijden door mijn zelfmoord, dus naar huis gereden, ook in tranen.

Niet veel later vu gebelt

Soms wordt je gered door bizarre gedachtengangen

Je beseft zo wel waar je vandaan komt, en dat je daar trots op mag zijn

Sterkte verder iig...

[Marica]

Na twee fantastische goede nachtrusten was deze derde zwaar klote. Verkeerd gelegen want mijn rug doet pijn, mijn neus vol van een verkoudheid die niet over wilt gaan en een onrustig gevoel.

Opgestaan om 06.15 uur, en ik ben geen plezierig gezelschap deze ochtend. Die zelfkennis heb ik in ieder geval. Ik reageer kort, geagiteerd en dat is niet leuk voor mijn vrouw. Vanavond eens drie pilletjes van de max drie die ik mag slikken, proberen of ik weer zo'n 11 uur durende megaslaap kan doen. Na die eerste 11 uur voelde ik me erg goed zelfs.

Ik kijk zo uit naar die twee gesprekken morgen, er is nog genoeg te doen in het verwerkingsproces.