Vraagtekens all over!!

[Raisa]

@ Raisa: bedankt voor je uitleg en enkele nieuwe termen (Genitale dysforie, Sociale dysforie en Lichamelijke dysforie)! heb ik veel aan!
Hoe oud was jij toen je uiteindelijk koos voor de geslachtsverandering?
Thanxx allemaal!

Geen punt! Het is overigens maar mijn opvatting, er zijn mensen die er anders over denken.
Als ik het me goed herinner heb ik me op mijn 25e verjaardag bij het genderteam aangemeld.

[Engel]

Hoi Valerie,
Van mij ook een hartelijk welkom op dit forum.

[Valerie]

m.b.t. genitale/ sociale + lichamelijke dysforie: Hoe is de ervaring van jullie hierin?
Heeft het merendeel inderdaad een congruentie hierin of verschilt dit ook bij jullie? X

[Valerie]

@ Raisa: en toen je je aanmeldde bij het genderteam. Was je er toen 100% zeker van? Ik heb het idee dat als ik naar het genderteam zou gaan, ze al snel zeggen: "nee joh, je bent gewoon vrouwelijker, maar dat is het "

Bedankt voor het welkom heten engel en anderen! X

[Fay]

Twijfel lijkt me heel normaal, er zijn nogal wat zaken die twijfel teweeg kunnen brengen, sociaal, uit angst kwijt te raken, angst nooit passabel te worden, angst om stappen te nemen die niet zijn terug te draaien, en ga zo maar door

Ik denk dat er velen zijn die als kind werkelijk wisten, dit zit zo fout, ik ben eigenlijk een meisje/jongen, als je daar niets mee kan op dat moment, op begrijpelijke redenen, het diep wegstopt, een leven gaat leiden in het door buitenwereld gewenste geslacht, aanpassingsgedrag, de hele santekraam, je kent het wel, dan kan die opvertuiging en conclusie als kind nog steeds aanwezig zijn, maar - ff gulden middenweg qua leeftijd - een jaar of 25 leven vlak je niet zomaar uit en draai je niet terug,de heldere overtuiging is vertroebelt door die 25 jaar levenservaring en opbouw van min of meer een persoonlijkheid je bent toch iemand geworden, ook al zit dat vol met haken en ogen

Ik geloof er dan ook wel in dat er transen zijn die heel goed als kind al wisten hoe het zat

Op volwassen leeftijd daar vorm aan moeten geven, dat is een heel ander verhaal, daarin vindt ik twijfel erg begrijpelijk en normaal, dan kan die overtuiging als kind er nog steeds inzitten, je hebt wel rekening te houden met een hele hoop extra issues die maken dat 'ervoor gaan 'erg ingewikkeld wordt en je wel 1000 keer doen nadenken

Vicky

[Valerie]

bedankt voor je eerlijke en welomschreven reactie Vicky (we zijn stadsgenoten trouwens).
ik denk dat het volledig klopt wat je beschrijft.
ik merk het zelf gewoon heel erg relationeel; ik val op heteromannen omdat ik mij in de relatie echt beschouw als 'vriendin'. de jongens waarmee ik iets had en nu ook iets heb, zijn ook geen homo. gek genoeg heb ik me zo lang zo verdwaald gevoeld in de 'gayscene', mezelf ook nooit als homo gezien.
Het dragen van meisjeskleren etc. voelt bijna altijd als verkleden omdat ik het niet gewend ben. In mijn puberteit (en nu nog soms) heb ik in mijn hoofd vaak bedacht: "Wat zou ik nu aan hebben gehad als ik een meisje was geweest?"
Alle lichaamsbeharing die ik heb scheer ik elke dag weg (al sinds mijn puberteit) - mijn vriend zal niet eens weten dat ik enkele borstharen heb
Toen ik kalend werd, heb ik direct een mega-haartransplantatie genomen omdat ik vooral moeite had met de mannelijkheid die mijn gezicht liet zien met minder haar.
Toch lijkt het me ook heel gek om geen penis meer te hebben. Gek genoeg ben ik zelf wel nooit actief met mijn penis op seksueel gebied (in de zin van: ik 'neuk' zelf nooit en mis dit ook niet). Vaker hebben vriendjes wel eens gevraagd: "mis je dan niet dat je er zo weinig mee doet?", en nee, eigenlijk mis ik het dan niet.
maar toch stoor ik me ook niet enorm aan het hebben ervan.
Maar goed; het is mij ook duidelijk dat ik natuurlijk niet 1-2-3 ontdekken zal wat het nu is of niet, maar deze kennismaking met jullie hier ervaar ik als een fijn begin alvorens ik me bijvoorbeeld tot een transgenderteam ga richten.
Thanks opnieuw.

[Minne]

Elk mens is anders, dus elk transgender mens is ook anders! Ik denk ook dat het hele 'ik heb het altijd al geweten!' gebeuren een beetje overtrokken is, misschien dat je het in retrospect altijd al geweten hebt, maar echt niet elke trans dacht vanaf z'n 5e al 'ja, ik ga de transitie in!' Verder herken ik veel in je verhaal, al ben ik FTM/androgyn, ik hoef niet zo nodig een penis, terwijl andere transmannen bijna een moord zouden doen voor een goed werkende penis. Maakt me dat minder trans, minder man? Neuh, dat maakt me mij. En het is ook een misvatting dat elke trans een diep triest levensverhaal zou hebben, sommigen-zoals jij-hebben eigenlijk een prima leven en zijn niet per se ongelukkig, maar het knaagt dat je lichaam niet helemaal strookt met je identiteit. Ook daar herken ik mezelf in, ik ben niet ongelukkig, ik doe elke dag wat ik het liefste doe en heb het best leuk! Maar toch knaagt het dat ik niet het goede lichaam heb en niet in de juiste 'rol' zit. Als ik jouw verhaal zo lees ben je echt een meisje, de dingen die je verteld en de manier waarop je verteld doen mij heel vrouwelijk aan

Je kunt je trouwens best aanmelden bij het genderteam als je nog twijfels hebt, je hebt tenslotte een hele wachttijd om de details uit te vogelen

[Paul]

Hey Valerie,
allereerst van harte welkom op het forum. Je intro is erg duidelijk. Dat je nog niet zeker bent over hoe en wat, maakt feitelijk niks uit om je alvast aan te melden bij het Vu. De wachtlijst is enorm lang, en je hebt alle tijd om alles voor jezelf uit te zoeken. Daarnaast, je kunt je altijd nog afmelden als je ergens in het proces besluit dat transitie toch niet is wat je voelde.

[Valerie]

@ Sietse: wat leuk om zo veel herkenning te lezen! Mag ik vragen vragen of je uiteindelijk wel voor een geslachtsoperatie bent gegaan? Zo niet; wat heeft je nu doen beseffen dat je hier niet voor wilde kiezen?
@ Paul: bedankt voor het welkom! Ik vind het zo'n grote stap om me daar te gaan aanmelden, maar denk wel dat ik het ga doen!
fijne avond allemaal nog!

[Minne]

Nou, ik sta voorlopig nog op de wachtlijst dus het duurt nog een heeeele tijd voor ik die beslissing moet nemen! Maar eigenlijk ben ik er wel uit, FTM's hebben 3 operaties, de borstoperatie, buikoperatie(dan gaat de binnenboel eruit)en dan dus de geslachtsoperatie. Die eerste wil ik absoluut(haal ze er maar af!), buikoperatie hoeft voor mij niet zo nodig, maar momenteel moet het om je geslacht officieel te kunnen wijzigen dus als die wet niet veranderd zal die operatie ook maar moeten. Geslachtsoperatie hoeft voor mij niet. Ik gebruik het toch niet, en wat ze momenteel kunnen maken is heel knap maar het is ook weer niet écht je van het. Er zitten ook vrij veel complicaties aan. Hoe het nu is zit me niet dwars, dus die hele penis hoeft voor mij niet zo nodig. Ik heb 'm niet nodig om me mezelf te voelen, zeg maar. Ik hoop dat het genderteam dat met me eens is, als ik aan de beurt ben xD