... de weg kwijt...

[diederique]

Ik ben steeds vaker de weg kwijt; niet figuurlijk, maar vooral letterlijk.

Ooit in mijn manlijke jaren kon ik zelfs 's nachts de weg nog vinden; zette me in een vreemde stad en ik vond moeiteloos waar ik was en heen moest, Noord, Oost, Zuid, West zelfs zonder zon of sterren geen enkel geheim.

Nu als 24/7 vrouw ben ik een stuntel geworden. Loop gerust verkeerd, wissel de windstreken om, kan alleen nog maar de weg in de stad vinden als ik de kaart als een soort wiggelroede in de richting van de weg voor me houd.

Gelukkig heeft lief C met haar jaren lange ervaring als bio-vrouw minder last van; ooit was dit anders om.
Dankzij haar oriëntatiegevoel komen we nog eens ergens; alleen maar in rondjes dwalen is ook zo iets.
Herkenbaar?

[Eva]

Zou het (mede)veroorzaakt kunnen zijn door het gebruik van navigatie-apparatuur? Ik vraag me wel eens af hoe ik dat vroeger deed en of het me nu nog zou lukken. Het is ook een gewoontegebaar dat ding aan te zetten, al is het maar om de files te ontwijken...

[Anon20210626]

mijn 'postduif 'werkt nog steeds vrij goed hoor. De tom tom is erg makkelijk maar vooral 'op het eind'. Binnensteden veranderen nog al eens , plotselinge afsluitingen, busbane en dat soort ellende
maar gewoon de weg weten lukt nogsteeds wel aardig.
Ik was ook vrij laat met aanschaffen, dat wel

[Anon20180501]

Hai Diederique,

Rekenen ben ik helemaal verleerd. Vroeger was dat bijna een hobby van mij, ik kon zelfs breuken tot 4 cijfers onder de streep uit mijn hoofd uitrekenen tot een oneindig aantal cijfers achter de komma. Het kan me niet meer boeien ook en dat ligt inderdaad misschien aan het toegeven aan mijn vrouwelijke gevoelens en dat heeft op haar beurt dus misschien weer bijgedragen aan het verliezen van mijn rekenknobbel.
Verder moet je me niet meer lastig vallen met klusjes in huis, om een spijker in de muur te krijgen moet ik iemand lief aankijken. Biljarten heb ik dan nog wel zin in en kan ik ook nog steeds, net als fanatiek tekeer gaan op mijn 2 sporttoestellen. (zegt niets over mijn prestaties )

Richtingsgevoel heb ik niet meer sinds ik altijd met een taxi reis, dan weet ik soms niet eens meer waar we precies zijn.

Liefs Daniéla

[Freetouch]

Heeft niets met vrouw zijn te maken....
Mijn vrouw kun je waar ter wereld zetten en ze komt thuis, zonder kaart, zonder tom-tom of wat dan ook...

Heeft wellicht een naam... (altzheimer of zo iets.. )

Nee ik rij ook altijd rondjes, weet nooit waar ik ben.. dus heb tom tom...

[FAtham]

Grappig, ik ben juist beter geworden in de weg vinden. Nu was mijn inwendige kompas altijd al goed maar ik was een ramp in kleine zijstraten e.d. vinden, daar ben ik nu eng goed in geworden. Toeval?

[diederique]

FAtham, zou hier niet het verschil tussen ontwikkelende Ftm en MtF zitten. Twee modellen met een verschillend kompas. Ik gebruik in ieder geval mijn tomtom gretig sinds een stratenboek op je knieën tijdens het rijden niet meer mag.

[Emma]

Ik merk ook wel verschil hoor, blijkbaar is er zo'n last van mijn schouders gevallen dat het allemaal niet meer hoeft... Met HRT kan het niet te maken hebben, zo ver ben ik nog lang niet.
Ik schiet tegenwoordig vol bij de film, mijn rijstijl is eveneens om te janken en zo zijn er nog wel een paar stereotype dingen te bedenken waar ik mezelf af en toe op betrap. Doe ik het bewust? Welnee. Maar vreemd is het wel.

[Joyce]

Als ik dit zo lees dan zal het richtingsgevoel dus recht evenredig moeten zijn met de hoeveelheid testosteron.

nu begrijp ik ook dan ook de uitdrukking "hij loopt zijn p... achterna " vandaan komt

[Freetouch]

en is zijn koosnaampje tom com....