Je gedicht

[Venus]

Lijkt me een leuke topic, dacht ik zo. Had er onlangs eentje geschreven, en wist niet zo gauw waar te plaatsen. En was ook niet bepaald vrolijk. Heb het enigszins herschreven met iets meer optimisme:

De leven van een androgyne

Een androgyne, hoe moet je die zien?
Een vrouw of man, wat maak je er van?
Men weet het wel, "Het is dat of dat, jawel!"
Al dat gepraat, hoe ie door het leven gaat.

Wat over geaardheid? Vrouw noch man lijkt bereidt.
En dan expressie? Het is dat wat je ziet.
Maar dan sekse, kan het nog complexer?
Met identiteit? Raakt men de weg ook kwijt.

Hoe gaat ie door? Want niemand geeft gehoor.
Het doet soms pijn, roepend in een woestijn.
Wanneer houdt het op, lopend als een kip zonder kop?
Zoekende zijn blijft, dat staat buiten kijf!

Is het einde in zicht? Daar is het schemerlicht.
Komt ie nader, binnen de gevestigde kader?
Daar is vast iemand, wie dat kan zijn is irrelevant.
Niets is te dol, blijft ie toch hoopvol.

[Jennifer-Fernanda]

Als men je kent,
zal men zeggen, je bent geen 'vent'.
Al kijkt men gauw,
zegt men: je bent ook geen vrouw.
Wat ben je dan wel?
In ieder geval een trouwe metgezel.
Je hebt iets in je van zowel een vrouw als een man,
en jij geniet daarvan zoveel jij kan.
Vaak doe je dat in het zwart,
en daarom vinden sommige mensen je apart.
Misschien moeten mensen aan je wennen,
maar dan zeg jij: Leer mij maar kennen.

[Venus]

Als men je kent,
zal men zeggen, je bent geen 'vent'.
Al kijkt men gauw,
zegt men: je bent ook geen vrouw.
Wat ben je dan wel?
In ieder geval een trouwe metgezel.
Je hebt iets in je van zowel een vrouw als een man,
en jij geniet daarvan zoveel jij kan.
Vaak doe je dat in het zwart,
en daarom vinden sommige mensen je apart.
Misschien moeten mensen aan je wennen,
maar dan zeg jij: Leer mij maar kennen.

Mooi!

[Jacky]

Als men je kent,
zal men zeggen, je bent geen 'vent'.
Al kijkt men gauw,
zegt men: je bent ook geen vrouw.
Wat ben je dan wel?
In ieder geval een trouwe metgezel.
Je hebt iets in je van zowel een vrouw als een man,
en jij geniet daarvan zoveel jij kan.
Vaak doe je dat in het zwart,
en daarom vinden sommige mensen je apart.
Misschien moeten mensen aan je wennen,
maar dan zeg jij: Leer mij maar kennen.

Prachtig

[Jacky]

Lijkt me een leuke topic, dacht ik zo. Had er onlangs eentje geschreven, en wist niet zo gauw waar te plaatsen. En was ook niet bepaald vrolijk. Heb het enigszins herschreven met iets meer optimisme:

De leven van een androgyne

Een androgyne, hoe moet je die zien?
Een vrouw of man, wat maak je er van?
Men weet het wel, "Het is dat of dat, jawel!"
Al dat gepraat, hoe ie door het leven gaat.

Wat over geaardheid? Vrouw noch man lijkt bereidt.
En dan expressie? Het is dat wat je ziet.
Maar dan sekse, kan het nog complexer?
Met identiteit? Raakt men de weg ook kwijt.

Hoe gaat ie door? Want niemand geeft gehoor.
Het doet soms pijn, roepend in een woestijn.
Wanneer houdt het op, lopend als een kip zonder kop?
Zoekende zijn blijft, dat staat buiten kijf!

Is het einde in zicht? Daar is het schemerlicht.
Komt ie nader, binnen de gevestigde kader?
Daar is vast iemand, wie dat kan zijn is irrelevant.
Niets is te dol, blijft ie toch hoopvol.

Mooi beschreven "Doolhof zonder uitgang"

[Naomi0000]

Ik heb er ook ééntje gemaakt (net), maar is het ook erg als 't in het Engels is?
Ligt me beter. ^^;
Het is een sonnet

TRANSITION
Once I step out and change, what will I do?
I wander through the options in my mind;
A change of wardrobe certainly is due,
My current to forever be enshrined.

I put on my robe and wizard hat!
And speak "No matter how many might sneer,
I promise that I never will beset
upon myself that blandness they revere."

The shallow uniformity they crave
Is no crutch for me to lean upon.
I won't back down, determined I'll stay brave
From darkened dusk 'till gold and silver dawn.

I swear that I won't leave you all behind;
I only hope you, too, will be so kind.

[Venus]

Erg mooi, Naomi.

[Kilian]

heb ik laatst geschreven(is best slecht denk ik maargoed ):

alleen, tussen al die mensen
alleen, alle hulp om je heen
alleen, is het mijn schuld
alleen, ik hoef het niet
alleen, bedankt maar neen
alleen, zal ik het nooit redden
alleen, wil ik het doen
alleen, zal ik dood gaan
al deze mensen om me heen begrijpen niet het probleem
ik alleen.

[Jacky]

ik denk dat het niet alleen best goed is maar heel goed, heel erg vanuit je gevoel geschreven en mooi verwoordt.

[Kilian]

dank je jacky