Vertellen aan omgeving

[Barbarella]

Aafke

Ik moet het toch kwijt. Ik vind je opmerking naar Eveliene te bot voor woorden. en ik vind de manier waarop je jezelf ophemelt belachelijk.

Barbarella

[Venka]

Aafke

Ik moet het toch kwijt. Ik vind je opmerking naar Eveliene te bot voor woorden. en ik vind de manier waarop je jezelf ophemelt belachelijk.

Barbarella

Dat mag

[Venka]

Mijn outcomming was voor mezelf ook vrij onverwacht en pakte in het gezin erg positief uit, beter dan ik had durven hopen en de ondersteuning die ik van vrouw en dochters kreeg was het eerste jaar dan ook geweldig. Dat het daarna mis ging is mijn eigen schuld omdat ik begon te rommelen met hormonen en dat was een grens die ik overschreden had. Dat ik mijn vrouw kwijt ben komt door de hormonen en doordat ze een ander kreeg notabene een van mijn beste vrienden waar ze al een jaar iets mee scheen te hebben. De kinderen waarvan de 2 oudsten inmiddels zelf moeder zijn geworden die willen niet dat hun kind geconfronteerd word met een trans omdat ze dat niet goed vinden voor de ontwikkeling. Pfff volgens mij juist verkeerd maar het is hun beslissing. De jongste staat gewoon zoals altijd achter haar moeder dus ondanks dat ze 2 weken geleden een weekend bij me is geweest heeft die er voor gekozen om de band te verbreken.

Dit klinkt heel anders dan wat je eerst neer schreef.Waarom ik zo vel reageerde is omdat de topic starter zoekende is en zoekt en vraagt naar ervaringen en dan leest iemand van 18 jouw eerdere bericht wat moet zo iemand wel niet denken.Ik vind dat als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt dat je ook wel wat genuanceerde mag reageren en is de topic starter er met zon bericht niet mee geholpen.Mijn excuses als ik je gekwetst of beledigd hebt maar jouw bericht in combinatie waarom dit topic is gestart schoot mij in het verkeerde keelgat.

[Barbarella]

Oh gelukkig. ik was bang dat dat je het zou verbieden en dan zou ik toch mooi met de gebakken peren hebben gezeten.

Barbarella

[Venka]

Oh gelukkig. ik was bang dat dat je het zou verbieden en dan zou ik toch mooi met de gebakken peren hebben gezeten.

Barbarella

Ik ben niet in de positie om iemand iets te verbieden of op te leggen en ik zou dat ook geen eens willen.Je weet dat gebakken peren niet te eten is want ik namelijk een geweldige kokkin

[Eveliene]

Dit klinkt heel anders dan wat je eerst neer schreef.Waarom ik zo vel reageerde is omdat de topic starter zoekende is en zoekt en vraagt naar ervaringen en dan leest iemand van 18 jouw eerdere bericht wat moet zo iemand wel niet denken.Ik vind dat als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt dat je ook wel wat genuanceerde mag reageren en is de topic starter er met zon bericht niet mee geholpen.Mijn excuses als ik je gekwetst of beledigd hebt maar jouw bericht in combinatie waarom dit topic is gestart schoot mij in het verkeerde keelgat.

Zoals ik al in de vorige post schreef, mijn methode verdiend beslist geen schoonheidsprijs maar ik kon op de een of andere manier niet anders. Wat dat betreft ben ik een mooi voorbeeld voor mijn t-maatje die het dus heel anders aanpakt dan ik heb gedaan. Haar vrouw weet er van en tolereert het op een leuke manier en de kinderen weten het niet en krijgen het de eerste 10 jaar ook nog niet te weten. Niet uit schaamte maar omdat kinderen op het schoolplein erg hard tegen elkaar kunnen zijn. Ik heb daar ook veel respect voor, jezelf voor een jaar of 10 wegstoppen tot de kinderen in bed liggen is een hele zware opgave. Het zijn nu nog zulke leuke spontane kinderen die een onbekommerde jeugd verdienen.

Even terug naar mijn eigen (stief) kids, hun vriendjes en vriendinnetjes die over de vloer kwamen deden ook nooit raar en kwamen ook wel eens met vragen aanzetten, alleen de vriend van de jongste had er problemen mee maar die zat dan ook flink vol testosteron van het bodybuilden.

[Merel77]

Dit klinkt heel anders dan wat je eerst neer schreef.Waarom ik zo vel reageerde is omdat de topic starter zoekende is en zoekt en vraagt naar ervaringen en dan leest iemand van 18 jouw eerdere bericht wat moet zo iemand wel niet denken.Ik vind dat als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt dat je ook wel wat genuanceerde mag reageren en is de topic starter er met zon bericht niet mee geholpen.Mijn excuses als ik je gekwetst of beledigd hebt maar jouw bericht in combinatie waarom dit topic is gestart schoot mij in het verkeerde keelgat.

Zoals ik al in de vorige post schreef, mijn methode verdiend beslist geen schoonheidsprijs maar ik kon op de een of andere manier niet anders. Wat dat betreft ben ik een mooi voorbeeld voor mijn t-maatje die het dus heel anders aanpakt dan ik heb gedaan. Haar vrouw weet er van en tolereert het op een leuke manier en de kinderen weten het niet en krijgen het de eerste 10 jaar ook nog niet te weten. Niet uit schaamte maar omdat kinderen op het schoolplein erg hard tegen elkaar kunnen zijn. Ik heb daar ook veel respect voor, jezelf voor een jaar of 10 wegstoppen tot de kinderen in bed liggen is een hele zware opgave. Het zijn nu nog zulke leuke spontane kinderen die een onbekommerde jeugd verdienen.

Even terug naar mijn eigen (stief) kids, hun vriendjes en vriendinnetjes die over de vloer kwamen deden ook nooit raar en kwamen ook wel eens met vragen aanzetten, alleen de vriend van de jongste had er problemen mee maar die zat dan ook flink vol testosteron van het bodybuilden.

Logisch dat je wel eens denkt: had ik het maaranders aangepakt en was het dan anders gelopen? Maar ik denk dat het vrij zinloze gedachten zijn. Misschien had je het anders kunnen doen, maar als mensen niet kunnen accepteren dat je fouten maakt, dan vraag ik me af of je het uberhaupt wel goed had kunnen doen.

[Bianca]

Voor mezelf moest ik het eerst zeker weten, dus heb ik, waarschijnlijk net als jij, eerst aangemeld op dit forum.
Ben daarna naar de dokter gegaan voor een verwijsbrief, en heb een paar dagen later de intake gehad bij het VU.
Hierna heb ik het (met partner) aan mijn ouders verteld (eigenlijk heeft mijn partner het verteld omdat ik totaal dichtklapte).
Een aantal dagen hierna hield ik het niet meer, en heb ik het ook op het werk verteld, eerst in een gesprek met de directeur, toen met de rest van het team.
Er staan door omstandigheden nog wel een aantal outings op het programma, wat helaas niet eerder kan/mag...
Tot nu toe reageert iedereen vrij tot zeer positief, ook (of zeker) de mensen waarvan ik het niet van had verwacht..

...knip...
Vond het uiteindelijk aan de ene kant een opluchting dat iedereen op de hoogte was, maar omdat ik nog niet gekleed ga als vrouw vind ik het soms lastig om te pijlen hoe ze er nu over denken omdat er nooit over gesproken wordt

Ik heb hetzelfde Sylvana.
Behalve dat ik het gevoel heb iets meer mezelf te kunnen zijn op het werk, is het niet "compleet", en voelt het nog steeds niet goed.
Ik ga ook (nog) als man naar het werk, en ook hier wordt er verder in principe niet over gesproken.
Ook zie ik er niet uit, en wil ik eerst nog veel meer afvallen..

[KarenTS]

ik kwam op een gegeven moment op het punt waar ik het wel gewoon moest gaan vertellen.Ik was er anders stuk op gelopen. Ik heb het er toen op een avond in de kroeg ,waar ik met de meesten van mijn vrienden was maar gewoon uitgegooid. In de trant van '' mensen ,ik moet jullie even wat vertellen". Een paar dagen erna ,tijdens een etentje, aan mijn moeder en een broer en daarna telefonisch aan mijn vader en mijn andere broer.Daarna volgde de rest van de wereld,aangezien toen de dijk gebroken was en ik meteen openlijk in de rol van het juiste geslacht ben gaan leven.Heel snel dus opeens ,na een hele lange periode van twijfel,schaamte en onzekerheid. Maar ,ongeacht de consequenties, wat n opluchting was dat! De consequenties vielen daarna ook enorm mee,kan ik gelukkig melden.Er was uiterste verbazing,die gelukkig vrij snel plaats maakte voor vragen,positieve interesse,meeleven en ook acceptatie ( bij de een wat sneller dan bij de andere ).

[Ronny]

Heb het deze week aan mijn zus en moeder verteld. Was zenuwachtig maar had wel het gevoel dat ze positief zouden reageren. Wat ik dacht dat een eenzijdig opbiechten zou worden veranderde in een openbarig voor iedereen. Mijn zus blijkt dus altijd een jongen willen zijn maar dat is later weggegaan. Mijn moeder droomt heel vaak dat ze een man is geweest en mijn vader blijkt vroeger wel eens in vrouwenkleding rondgelopen te hebben.

Mijn hele familie blijkt opeens een twijfelgeval te zijn. Dan ga je bijna denken dat genen er ook iets mee te maken heeft. Iedereen was tot nu toe heel erg positief en het is erg fijn dat je eigen familie je steunt.