Vertellen aan omgeving

[Anon20180730]

Jee Ronny, das een anekdote zeg. Wat geweldig goed dat je coming out zo (h)erkend wordt. Dadelijk gaat je hele familie nog in de andere sexe leven. Dat zou wat zijn.. Veel succes verder

[diederique]

Nou Ronny, een pak van je hart. Zo zie je maar weer, zelfs de grootste drempels blijken soms best mee te vallen. Nu stap je voor stapje de rest van de wereld? Probeer wel een beetje gelijke tred te houden met wat je ook naar buiten toe kunt waar maken.

[Fay]

Heb het deze week aan mijn zus en moeder verteld. Was zenuwachtig maar had wel het gevoel dat ze positief zouden reageren. Wat ik dacht dat een eenzijdig opbiechten zou worden veranderde in een openbarig voor iedereen. Mijn zus blijkt dus altijd een jongen willen zijn maar dat is later weggegaan. Mijn moeder droomt heel vaak dat ze een man is geweest en mijn vader blijkt vroeger wel eens in vrouwenkleding rondgelopen te hebben.

Mijn hele familie blijkt opeens een twijfelgeval te zijn. Dan ga je bijna denken dat genen er ook iets mee te maken heeft. Iedereen was tot nu toe heel erg positief en het is erg fijn dat je eigen familie je steunt.

Mag ik hier even heel hartelijk om lachen:)

Dat is wel het laatste wat je had verwacht en maakt je situatie enorm laagdrempelig, there u go:)

Fay

[Emma]

[Freetouch]

Oh wat raar... en zo een leuke coming out naar je familie ...

[Emma]

Toch kan ik me er wel iets bij voorstellen. Mijn ex bijvoorbeeld is ook niet bepaald een supervrouwelijk type... ok, zelf denkt ze van wel maar da's een ander verhaal. Je zoekt zoiets blijkbaar toch op.

[Lise]

Toch kan ik me er wel iets bij voorstellen. Mijn ex bijvoorbeeld is ook niet bepaald een supervrouwelijk type... ok, zelf denkt ze van wel maar da's een ander verhaal. Je zoekt zoiets blijkbaar toch op.

Dat denk ik ook wel. Mijn vriendin is ook nogal, ahum, gender-neutraal ofzo (niet qua uiterlijk, maar qua gedrag). Ik zou het ook niet uithouden in een relatie waarbij duidelijk een man en een vrouw is met ieder de eigen taken en gedragsdingetjes enzo.

[Ykotja]

Dank voor de reactie, ik ben inmiddels begonnen met ene brief te schrijven, maar blijkt moeilijker dan ik dacht.

Ronny, dat is wat zeg.. Dat maakt de situatie inderdaad wel makkelijker (denk ik)

[Samantha]

Wow, je hebt wel geluk, ik had dat niet want mijn hele familie was tegen mij, ik werd zelfs de deur uitgetrapt op mijn 18de verjaardag.

Gelukkig geldt dit niet voor iedereen

[Maaike92]

Op dit moment weet nog niet iedereen in mijn omgeving er van (alleen familie nog niet). Maar toen ik het mijn ouders vertelde heb ik een hele lange brief geschreven. Op die manier kon ik er gewoon even rustig voor gaan zitten. Ook is het dan voor, in mijn geval mijn ouders, de gene aan wie je het verteld fijn dat ze niet gelijk hoeven te reageren. Mijn eigen ervaring met vriendinnen van me is dat je het eigenlijk wel gewoon zo kan vertellen (als je daar stevig genoeg voor in je schoenen staat). Want vriendinnen reageren over het algemeen makkelijker. Vrienden daarin tegen heb ik ervaren wat moeizamer te gaan. Zij zien niet de voordelen van "ohhh dan kunnen we lekker gaan shoppen" Maar meer van "wat zullen mensen wel niet denken als ik naast je sta in de kroeg".
Dat zijn absoluut geen rare gedachtes natuurlijk. Maar dat is wel iets om over na te denken.


Ik zelf zit nu ook met een probleem dat ik het binnekort mijn familie wil vertellen. (dit omdat ik bijna "full time" ben) Ik heb er met mijn ouders over gesproken en ons idee was om ze met een algemeen mailtje allemaal uit te nodigen bij mij thuis. Maarja dan alsnog, waar begin je. Vertel je het alleen. Of laat je het ook daadwerkelijk zien. Het is namelijk zo dat ik eigenlijk met mijn verjaardag gewoon mezelf kan zijn, aan kan doen wat ik aan wil doen. Dan is eigenlijk mijn grote vraag aan jullie:

- Kan ik gewoon het ze vertellen maar niet laten zien. En dan (ongeveer 2 weken later) op mijn verjaardag als vrouw rond lopen? Of moet daar nog een stapje tussen?

Liefs, Maaike