contacten leggen enzo.

[Eline23]

[Jeste]

Met deze post ga ik even door op iets dat ik eerder schreef.
Het contact met andere mensen gaat best moeilijk. Zeker de laatste tijd. Ik ging wel met andere mensen om. maar ik merkte dat we steeds meer uit elkaar groeiden.
Mensen met wie ik omging ben ik uit het oog verloren, omdat zo rond hun 30e een ander leven begonnen te krijgen (relatie, kinderen krijgen) en anderen juist omdat bij hen hun leven stil leek te staan (alleen nog maar naar hetzelfde café blijven gaan, steeds maar naar dezelfde muziek blijven luisteren).

Ondertussen lukte het mij niet meer om echt iets nieuws op te bouwen voor wat betreft sociale contacten. Niet dat ik helemaal niet met anderen omga, maar dat zijn geen hechte sociale contacten.
Het was vroeger ook wel zo dat ik veel losse sociale contacten had, vooral in het nachtleven, maar daarnaast had ik toch ook nog de meer hechte sociale contacten in de buurt. Samen met iemand ging ik bijvoorbeeld regelmatig plaatjes draaien in een café bij mij in de buurt en weer met iemand anders ging ik in de zomer de natuur in om te zwemmen en in de winter troffen we elkaar vaak thuis.

De verplichte sociale contacten vind ik eigenlijk vooral moeilijk. Dan vooral in een werksituatie.
Heel lang heb ik me aangepast om toch maar zoveel mogelijk mee proberen te doen. Toen speelde ook nog mee dat ik nog probeerde om als man over te komen.
Maar ook met andere dingen heb ik steeds maar geprobeerd om me aan te passen. Dat was zwaar. Ik ben, zoals ze dat noemen, nogal een "alternatief figuur".
Op het werk vond ik vaak dat mensen zo vreselijk ontevreden konden zijn. Ze hadden een dikke auto, een groot huis met veel spullen erin, gingen op vakantie. Ze hadden heel erg veel en dat bleef ook maar groeien, maar toch waren ze nog ontevreden. Steeds maar klagen.

Met de maatschappij heb ik dus niet zo veel. Dat ervaar ik de laatste jaren (zo vanaf 2007 / 2008) helemaal sterk.
Heel veel mensen hebben het zo vreselijk "druk druk druk". Het is ontzettend belangrijk om je eigen merk "ik" constant in de schijnwerpers te zetten. Sociale media spelen daarbij een grote rol.
Die behoefte heb ik totaal niet. Anderen hebben dat ook wel, want er zijn veel mensen die dat "druk druk druk" eigenlijk helemaal niet leuk vinden, maar toch lopen velen elkaar maar achterna, door te doen alsof we hier helemaal geen problemen mee hebben. We houden elkaar dus massaal voor de gek.
Daarnaast lijkt het ook wel een verslaving om maar steeds allerlei dingen mee te maken. Er is bij velen een bijna ziekelijke drang naar zo veel mogelijk bijzondere belevenissen. Alleen al die evenementen die massa's mensen willen meebeleven. Het is eigenlijk ongelofelijk wat er op dat gebied allemaal te doen is. Eigenlijk vraag ik me wel eens af of mensen het echt leuk vinden om, terwijl ze het toch al heel erg druk hebben, ook nog eens massaal met heel veel anderen naar zo'n evenement toe te gaan. Volgens mij ga je vooral naar een evenement toe omdat dat weer iets waarmee je je mooi kan presenteren op de sociale media.

Dat is dus helemaal niks voor mij. Ik doe het liever rustig aan en daarbij neem ik de tijd voor slapen en eten. Dat is is ontzettend gezond, maar helaas ondergewaardeerd. Jammer genoeg is dat voor vele anderen niet te begrijpen.

En nu stop ik met schrijven, want het is alweer zo'n lange tekst geworden. Als ik hier eenmaal over begin, dan kan ik verschrikkelijk lang doorgaan.
De computer gaat zo uit.
Als de zon nog niet te warm is ga even een stuk wandelen. Dat is dan ook nog eens lastig voor mij, bij de omgang met anderen; Ik heb een hekel aan zon. Nou ja, als ik rustig in de tuin zit vind ik het heerlijk, maar als ik over straat loop vind ik het erg uitputtend. Zeker nu er in deze tijd van het jaar zo'n groot temperatuursverschil is tussen in de zon en in de schaduw, dus een jas en een lange broek toch wel nodig zijn.