ouders en namen ...

[Sabrina]

[Hebben je ouders zelf geen brilliante ingeving dan, als zij zo dwars liggen. Vraag ze dat anders eens.

Daar dacht ik ook aan en dan kan jij altijd nog zeggen dat je dat je dat niet mooi vind of vind passen.

[Janna]

Het is lastig. Advies vragen is een risico omdat ze dan vaak toch wel verwachten dat je er in mee gaat. Zo'n reactie als 'vraag het dan niet!'.

Voor mezelf heb ik ooit eens een naam gekozen, toen ik 16, 17 was. Die heb ik gehouden. Blijkbaar hoorde die bij mij vond ik toen. Geen idee meer waarom. De naam die mijn ouders voor me hadden als ik een meisje zou zijn geweest kan en wil ik niet gebruiken. Het is namelijk de naam van mijn vrouw. Dat zou erg verwarrend worden.

[Anon20210626]

gewoon 1 letter toegevoegd , de meisjesnaam die mijn ouders hadden , nee doe maar niet ...... ik vind dit goed zo.

Daarbij , vroeger als ik mijn naam opgaf schreef men deze automatisch al op deze manier.......
toen corrigeerde ik dat , tegenwoordig laat ik het zo.

[Anon20180730]

Eigenlijk is het wel erg aardig om rekening te houden met je ouders als je een naam kiest, maar waarom zou je?

Want eigenlijk is het heel erg vreemd dat je de naam die je gegeven is door je ouders houd. Voor je geboorte is er weinig tot niets bekend over wie of wat je zult worden.

Barbarella

Ik was en ben best heel conformistisch. Wel wat rebels, maar met mensen die het goed met me voor hebben (zoals mijn ouders dus), heb ik een groot zwak.
Respecteer hun keuzes, tot op zekere hoogte. Mijn gekozen naam valt daaronder. Tenzij het natuurlijk echt een debiele naam is.. waarvoor ik me echt schaam.

Ben steeds minder conformistisch met de maatschappij.. met dat laatste bedoel ik 'abstracte machtspolitiek en mensen die alleen maar aan zichzelf denken'

[Holden]

Ik probeerde ook rekening te houden met mijn ouders maar toen ik mijn moeder vroeg of zij wat namen wist (en of ze een jongensnaam hadden gekozen voordat ik geboren werdt) kwam er niets uit. Ik had een hele lijst met namen gemaakt met m'n vriendin en een deel daarvan een weekje of zo uitgeprobeerd om te kijken of het paste. Ik wist wel meteen wat mijn tweede naam zou zijn (Holden dus) maar het duurde wel enkele maanden voordat ik wist wat mijn voornaam zou worden. Uit eindelijk is het wel een naam geworden met dezelfde beginletter als mijn vorige naam. Toch wat handiger met papieren en handtekening .

[Anon20210626]

ik heb het ze nooit kunnen vertellen trouwens, en dat had ik heel graag gedaan ..............

[Veronica]

Dus als ik dit zo lees houdt de meerderheid rekening met hun oude naam, met hun ouders of vragen zij hun ouders om voorbeelden of ideeën.

Dan was ik dus vrij bitchy, zelfs zonder pardon mijn naam gekozen.

[Martijn]

Ik ben zo'n iemand die halverwege zijn naam heeft veranderd. De reden was dat ik met mijn eerste naam teveel rekening hield met wat mijn familie of ouders er van vonden. Het was gewoon niet ik. Het was gewoon een naam. Nu heb ik een naam waar ik me goed bij voel en die zoektocht duurt bij de een nou langer dan bij een ander. En mijn ouders waren even kwaad, maar zijn er nu aan gewend en ook vrienden doen hun best. Ik heb wel een naam gekozen die past bij de naam van mijn zus, maar voor de rest moet ik die naam dragen en mij er goed bij voelen en mij ermee voorstellen.

[Dragonanthem]

ja ik heb het zo gedaan ik heb de naam die me ouders goed vonden een beetje naar mijn keuze gemaakt.. en bij deze voel ik me echt goed mij (zo noemde ik mezelf toen ik klein was ook als ik nieuwe vriedjes ging maken ) davy ik vind dit passen en ik ga dit nu een beetje vol houden en dan weet ik haast zkr dat dit het is

[Jeste]

- Ik wilde een naam die gebruikelijk was in het jaar waarin ik was geboren

Dat vind ik een heel goed punt. Echt over nagedacht.
Daar had ik nou helemaal niet aan gedacht, want mijn naam kwam in de 2e helft van de 20e eeuw bijna niet meer voor. Dan is het ook nog geen Hollandse naam, terwijl mijn familie wel uit het westen van Nederland komt. Mijn naam bleek Vlaams te zijn.

Wel had ik een stukje van mijn oude naam in mijn huidige naam terug te laten komen. Dat vond ik fijn voor m'n ouders. Vooral m'n moeder was daar blij mee. M'n vader maakte het niet zo veel uit. Die liet het meer een beetje langs zich heen gaan.

Net was ik nog even gaan zoeken op internet, op mijn naam. Toen zag ik opeens dat mijn naam ook in Friesland voorkomt.... als jongensnaam