MOET IK MIJN GEVOEL ACHTER NA GAAN.

[marloes.25]

Hoe kom ik er achter wat ik ben.

Ben nu een jonge man (van 25) maar voel mij al een aantal jaren heel erg een meisje voor mijn gevoel,
heb het vroeger ook al gehad maar op een gegeven moment toch gedacht dat ik een man hoor te zijn om dat ik er nu eenmaal zo uit zie en geboren ben.

Moet er wel bij zeggen dat ik al heel wat jaren een verslaving heb ( vind het niet echt makkelijk om voor uit te komen) een seks verslaving wil er (veder niet op in gaan), ben er nu ook voor in behandeling zin's dien ik in behandeling ben word het gevoel al stekendere om een vrouw te willen zijn.

Maar kan niet goed plaatsen wat ik er mee moet?

(sorry voor mij taal en schrijf fouten).

Liefs Marloes xx

[jacqueline]

Ik zou dit zeker melden bij je behandelaar....het zou zo maar kunnen dat deze verslaving verband houd met genderdysforie......je weet maar nooit.....

[Jessy]

Jacqueline heeft gelijk. Ze zeggen vaak dat er uit stress veel kwalen en problemen kunnen voortkomen. Genderdysforie is iets dat mogelijk al een heel leven meespeelt en eveneens psychisch aan je vreet, terwijl je het onder druk van de maatschappij, of schaamte, of iets anders, tracht te onderdrukken.
Erover spreken met behandelaar, huisarts, en/of een psycholoog lijkt me een belangrijke stap.

[Emma]

Van de frustratie omdat je met je GD geen raad weet (of omdat je niet beseft dat je 'gewoon' GD hebt) ga je gekke dingen doen. BTDT. Garantie dat je er zo maar van af komt is er niet maar wat Jessy zegt, praat er over met de psycholoog en kijk waar je uit komt...

[Anon20180730]

mocht je een verslaving hebben.. GD is mogelijk vast een of dé oorzaak

[leonie]

ik ben het ook volkomen eens met jessy , dat je het niet zo maar mag laten , maar moet praten met een psycholoog of psychiator

veel geluk
leonie

[marloes.25]

Zal het gaan doen er met mijn behandelaar overpraten.

dank je wel voor de reacties kan er wat mee.

[Sabrina40]

Jacqueline heeft gelijk. Ze zeggen vaak dat er uit stress veel kwalen en problemen kunnen voortkomen. Genderdysforie is iets dat mogelijk al een heel leven meespeelt en eveneens psychisch aan je vreet, terwijl je het onder druk van de maatschappij, of schaamte, of iets anders, tracht te onderdrukken.
Erover spreken met behandelaar, huisarts, en/of een psycholoog lijkt me een belangrijke stap.

Helaas is de eerstelijns gezondheidszorg in Nederland nog helemaal niet adequaat ingericht om hulp te bieden aan mensen, die net ervaren dat er iets mis zit tussen hun gendergevoel en hun lichamelijke geslachtskenmerken. Daardoor verwijzen huisartsen en GGZ afdelingen wegens gebrek aan expertise dikwijls nog pijlsnel door naar de grote kenniscentra voor genderdysforie centra in Amsterdam of Groningen of alleen voor jongeren Leiden. Maar dat soort kenniscentra bemoeien zich eigenlijk heel primair alleen maar met de daarbij mogelijk noodzakelijke medische behandelingen, zoals HRT en SRS en de daarvoor benodigde diagnosen. En dat is voor velen in dit stadium niet alleen fysiek qua afstand, maar ook gevoelsmatig een hele grote stap.
Mijn suggestie is om eerst eens contact te zoeken met Transvisie POST of Transvisie ZORG.

[Daphne]

Zeker en vast er met iemand over praten die hier wat over weet. De kans is er wel dat deze twee zaken aan elkaar vast hangen. Weet ook dat je niet volledig zelf hieruit moet komen, het is zeker al moeilijk genoeg om met die vragen te zitten laat staan alleen op te lossen.

Praten helpt zeker, best met een ervaren persoon maar hier kan het ook al iets betekenen.