partner's gevoel

[Hedwich]

Ik las eens een fictief verhaal over een vrouw wiens man travestieneigingen had. Zij had het daar best moeilijk mee, voor zichzelf en voor de sociale omgeving. De man leefde als man en ging eens in de zoveel tijd als vrouw naar "bepaalde feestjes" waar geen details over werden beschreven behalve dat er (te) veel drank was. Eigenlijk vond de vrouw haar man beter te genieten in girlmode en ze gingen stappen in den vreemde, maar ze moest er niet aan denken dat bekenden er achter zouden komen, inclusief hun dochter. Ze ondersteunde haar partner in zhaar behoeften op T-gebied, maar deed dit met grote tegenzin en overwoog een scheiding. Ze had een hekel aan de T-gerelateerde vrienden van haar partner, maar tolereerde hen in haar leven. Vanuit lezersperspectief werd gesuggereerd dat de T-partner ook vreemd ging.

Het was voor mij een omgekeerd perspectief. Dit keer werd de T als "boef" beschreven. Meestal hoor ik namelijk ijselijke verhalen over partners van T's die gemene streken uithalen, vol onbegrip zijn, rancuneus zijn. Of van partners die vol begrip zijn en accepterend.

Ik kon het verhaal goed begrijpen, maar het was ook bevreemdend.

[Judiana]

ik heb geen partner, maar mijn moeder staat heel dichtbij en ervaart Judith al dan niet op een afstand,

ik ben me bewust dat er een hele grote kloof zit tussen haar wereld en mijn wereld, maar ze is ook wel een beste bak naief,

ze kan er niet mee omgaan vind alles lelijk vind het vervelend als ik haar dingen vraag.... kortom ik moet het zelf maar uitzoeken...
ik vind dit best moeilijk, ze hoeft het niet mooi te vinden ( ik vind van haar spullen ook dingen niet mooi)
maar ze had wel wat tactischer mogen reageren.. dit is gewoon een slap in the face....

[Engel]

Mijn partner weet het sinds afgelopen december. Ze staat niet te juichen maar ze heeft wel gezegd, we hebben al zoveel overleefd dit zullen we ook wel overleven. Wel zei ze als je hier 30 jaar eerder mee was gekomen dat ze het dan nog niet zo geweten had.Dus het praten er over gaat als het maar niet te diep gaat. Bijvoorbeeld toen ik van de week zei wat zou het fijn zijn als ik volgend jaar een vuurkorf ga kopen en in de tuin mijn oude kleren verbrand, maar dat ging haar dus te snel. Ze ziet me nog niet naar mijn werk gaan op pumps, ik zei ik nu ook nog niet maar dat zal wel komen. Wel hebben we gisteren voor het eerst samen een doosje panty's gekocht, en die liggen nu gewoon in mijn eigen klerenkast( nadat ik ze al die jaren verstopt had.) Mijn jongste dochter weet het ook en reageerde heel goed eigenlijk en vroeg en veel over. Een paar dagen geleden belde ze op en zei he pa je moet even op sbs6 zetten op "achter gesloten deuren" Dat vond ik lief, en het was meteen ook weer een aanleiding om het er thuis meteen over te hebben. Mijn partner had n.l. eerst nog het idee dat ik alleen thuis me als vrouw zou gaan gedragen. Haar dus vertelt dat dat dus niet gaat voor mij is het alles of niets. Soms vind ik het best wel moeilijk, ik wil haar natuurlijk geen pijn doen. Maar het gevoel van mij is geen keuze, dat snap ze nu ook wel. Dus gaan we stapje voor stapje.....

[Arike]

Goeie stappen, Engel! Ik hoop dat je lief met jou kan blijven meegroeien!

(Een jaar nadat ik het verteld had, trok mijn ex het niet meer... hopelijk overkomt dat jullie niet)

[Engel]

Dank Arike voor je lieve reactie.

[anja]

Het zijn grote stappen ja. Ik had geen partner ook geen kinderen en ging er alleen voor. Mijn ouders willen niets meer van mij weten sinds ik van Andries Anja werd. Gelukkig heb ik nu een lieve vriend, hij is van origine jongen en weet mijn verhaal. Gelukkig ziet hij mij zoals ik ben en wil samen verder.

Engel, ik denk echt dat vooral blijven praten jullie voort helpt maar vooral niet overhaasten. Jou vrouw heeft ook tijd nodig om aan jou te wennen en de veranderingen te accepteren.

[Engel]

Hoi Anja, fijn dat je nu een goede vriend heb die je ziet zoals je bent.
Inderdaad gaat het stapje voor stapje en ik moet zeker uitkijken dat ik niet te snel ga. Sinds 2 weken loop in avonds als vrouw rond in het weekend zelfs de hele dag als ik niet naar buiten moet. Het is gewoon verbazingwekkend hoe snel dat gewoon gaat worden. Na een week wilde ik al naar AH met mijn laarsjes aan onder een broek maar dat zag ze nog niet zitten. Zoals je zegt vooral niet overhaasten, maar dat is wel heel moeilijk. Ben er blij met hoe mijn vrouw reageert tot nu toe en trouwens ook mijn jongste dochter. Praten dat zit wel goed want dat doen we bijna elke dag, heb het er soms bewust niet over om haar niet te veel over mijn GD te belasten. Gelukkig kan ik elke 2 weken naar mijn psychiater en kan er met haar ook goed over praten ze zegt ook gun je omgeving de tijd om er aan te wennen. Moet alleen niet te ver naar voren kijken want dan wordt ik overweldigd door allerlei wisselende gevoelens: onzeker/twijfel/bang/somber/huilen
Engel

[Venka]

Hoi Engel,

Er zijn veel mensen die in een snel trein gaan zitten en met een rot vaart door hun transitie heen gaan,ik heb bewust gekozen voor een stop trein.Ik heb graag dat de mensen om wie ik geef met mij mee kunnen en ook met mij mee willen.Zodra je eenmaal verder in je transitie zit zal je merken dat die stop trein waar je eerst in zat langzaam veranderd in een sneltrein en ook je naasten willen op een gegeven moment dat je sneller gaat omdat iemand in transitie die leeft in half half situatie dat dat niet gaat.

Sorry voor de androgyne mensen onder ons,maar de meesten kennen enkel man en vrouw en het is dan ook de kunst om te leven in je gewenste geslacht en niet er tussen in gaat leven,ook je partner(mocht zij mee groeien) zal op een gegeven moment tot deze conclusie komen.

[Engel]

Hoi Aafke,
Dank voor je reactie ik ga ook niet in een sneltrein zitten maar soms heb/krijg ik dat gevoel. Maak me wel zorgen want gisteren zei ze dat ze als grens stelde dat ze niet met mij over straat gaat. Weet niet of ze over een jaar zo ver mee gegroeid is dat ze het dan wel wil. Maar ja ik moet niet te ver vooruit kijken....
groetjes Engel

[Venka]

Hoi Aafke,
Dank voor je reactie ik ga ook niet in een sneltrein zitten maar soms heb/krijg ik dat gevoel. Maak me wel zorgen want gisteren zei ze dat ze als grens stelde dat ze niet met mij over straat gaat. Weet niet of ze over een jaar zo ver mee gegroeid is dat ze het dan wel wil. Maar ja ik moet niet te ver vooruit kijken....
groetjes Engel

Ik ken jouw partner niet maar bij mij was die opmerking het begin van het eind dus ik hoop voor jouw dat jou partner verder kijkt dan het heden.Nu als vrouw zal je er best nog mannelijk er uit zien maar partners moeten kijken als de transitie voorbij is hoe jij er dan uit ziet.

Hoe stom het ook klinkt,jouw partner is wel met een man getrouwd en dat is voor jouw partner een enorme opgave om jouw in eens als vrouw te zien en te beleven.Het vergt niet alleen veel van jouw incassering vermogen maar voor jouw partner wellicht tig keer meer.Jouw partner word niet zo maar in eens een lesbische vrouw(tenzij zij ervaring heeft met de vrouwen liefde) en het beeld van de buitenwereld is vaak funest voor de liefde tussen 2 mensen.En in alle eerlijkheid,de meeste vrouwen hebben gewoon een echte man nodig en verlangen ook naar een echte man(en dan bedoel ik niet alleen in het dagelijkse leven maar ook tussen de lakens)

Onderschat de impact niet voor een partner als hij/zij in eens krijgt te horen dat zijn/haar partner in eens van geslacht wil veranderen.Ik heb zelf de impact ook onderschat terwijl mijn ex wel ervaring had met de vrouwen liefde en er ook naar verlangde maar de buitenwereld (maatschappelijke reactie,s) en haar moeder was de druppel.

Ik heb als tip gekregen van mijn psycholoog dat ik niet enkel in haar schoenen moest staan maar ook door haar bril moest kijken want jouw partner gaat nu door een hele moeilijke tijd en liefde overwint niet alles tenzij jij een engeltje van een partner hebt en dat liefde het geslacht overwint.