T-Nederland

Qua stem is die van mij toch al wat hoger geworden. Moet nog veel aan gewerkt worden, en als ik moe ben val ik terug. Maar is toch mooi meegenomen.

Ik ben naar de buitenwereld (nog) niet uit de kast, maar had vandaag wel een happy moment. Ik had het vandaag met iemand over schoenen.
Ik wou dus schoenen kopen maar die waren te groot en deze hadden ze wel kleiner maar dan met roze erin. Waarop ik dus tegen deze persoon zeg: ''schei uit, ik moet geen schoenen met roze hoor! " Waarop de persoon bij mij zegt: "oohw, maar je ziet tegenwoordig wel vaker mannen in roze schoenen en kleding lopen hoor!''.

En roze is zoooooo superleuk.

Jer158 schreef:Mijn stem is lekker laag vandaag. Helaas heb ik niemand om tegen te praten. Misschien maar beter ook, want hoe meer ik praat hoe hoger mijn stem wordt.

Gewoon oefenen. Ik klets hele tijden tegen mezelf. Dat helpt zeker.

Stem is weer lekker laag vandaag, 105 Hz. Waar het in november nog altijd 120-140 Hz was, zit ik nu standaard in 105-125 Hz. Best een groot verschil, ondanks dat ik het idee had toen al in de laagste regionen van mijn stem te spreken.

Eindelijk de vergoeding rondgekregen voor laser hair removal op de kaak.

Janna schreef:

Jer158 schreef:Mijn stem is lekker laag vandaag. Helaas heb ik niemand om tegen te praten. Misschien maar beter ook, want hoe meer ik praat hoe hoger mijn stem wordt.

Gewoon oefenen. Ik klets hele tijden tegen mezelf. Dat helpt zeker.

Ik tegen Koko, als ik hoog genoeg praat gaat hij vanzelf terug praten omdat hij het vreemd vind klinken vermoed ik..

Papierwerk is binnen om de naam en geslachtswijzing officieel te maken.

Mijn meissie heeft een mooi contract veroverd. Flinke klus, in Amersfoort, of all places...
Woon- werkverkeer tussen de 3,5 en 4,5 uren per dag. Zonde van de tijd. Tijd die we het liefst met elkaar doorbrengen.
Onlangs ontdekte ik het fenomeen seats2meat. Een gratis werkplek met 230V, wifi en een zeer betaalbare lunch. Geweldig! In Amersfoort zijn er zelfs drie van die locaties. Vandaag had ik een plekje bij Peer, op vier kilometer afstand van Emma's werkplek.
Na de lunch kwam ik in gesprek met een van de andere aanwezigen. Toen ze mijn visitekaartje vroeg (ik heb er tegenwoordig alleen maar één, namelijk van T-Nederland) viel er een kwartje...

Ze werkte twee tafeltjes bij me vandaan, we hadden schuin tegenover elkaar gezeten bij de lunch en ook met elkaar en anderen gesproken. Toch, toen er twee werktafeltjes bij haar vandaan een kuchje klonk had ze even gedacht "Hee, dat klinkt als een man..."
Ik was duidelijk niet 'gelezen'.

Het is geen verdienste, dat besef ik. Mijn leeftijd (bij die 47 jaar moet je honderden maanden optellen) is in dit geval geen nadeel. Naarmate mensen - zowel mannen als vrouwen - ouder worden, gaan ze in hun gelaat meer op elkaar lijken.
Zoals een groot filosoof ooit sprak: "Elluk nadeel hep zun voordeel".

Het was vandaag mijn momentje van gendereuforie.

Met vijf vrouwen zaten we aan de lunch en een man voegde zich daarbij. Een ietwat wonderlijk type, met een vrij laag niveau van beschaving. Wat er van de kaas overbleef nadat hij zich daaraan had vergrepen is dan ook in de kliko beland.
Hij bleek ook alles van vrouwen te weten, met name wat die denken, voelen en ervaren.

Waar ik nou zo enorm veel genoegen aan beleefde waren die verstolen blikken onderling. Blikken van verstandhouding. Een van mijn disgenoten weet dat ik niet als meisje geboren ben, maar voor alle vijf gold dat ik gewoon een van hen was.
Gendereuforie weer, ja. Kan heel verkwikkend werken