Traject

[Ender]

Dat het onwennig voelt is heel normaal! Weet je al wanneer je gaan omschakelen naar zij/haar voornaamwoorden?

denk dat het hier om een FTM gaat Jer ^^

[Jer158]

denk dat het hier om een FTM gaat Jer ^^

O jee, je hebt helemaal gelijk. Sorry Nena, beschouw mijn opmerking maar als niet geschreven!

[Anon20190712]

Thanks lucas!
Ik hoop dat het hem meevalt .

Ondanks dat ik heel blij voor hem ben, komt alles heel snel dichterbij. Ik zie hoe gelukkig hij is en dan ben ik heel blij. Toch beangstigd het mij ergens. komt vast allemaal goed maar voelt gek.

Voor mijzelf en vooral voor mijn omgeving was de aanloop ook beangstigend, maar doordat 'groen licht' gepaard gaat met de volgende wachttijd (voor de endocrinoloog) en de hormonen niet direct groot effect hebben vervaagde die spanning even geleidelijk als de hormonen hun werk deden. Destijds vond ik dat allemaal heel lang duurde eer mensen om me heen het allemaal 'gewoon' vonden, achteraf gezien is dat razendsnel gegaan.

[Nena]

Haha jer, geen probleem , inderdaad FtM.
We gebruiken hij/hem/naam sinds januari en ik vergis me gelukkig zelden.
Zijn ouders zijn nog aan het stuntelen, maar het zij hen vergeven. We zijn vaak nog 'de meiden'. maar ze doen hun best.

Hij was trouwens zo'n 2u bezig. Inderdaad vragen over depressie, gevoelens, stemmen in je hoofd e.d. Heel algemeen maar ook specifieke vragen over je genderdysforie-gevoelens.
Iets van 7 vragenlijsten ingevuld.

13/7 weer een afspraak.
Bespreking vragenlijsten en stand van zaken.
Iemand nog dingen waar we naar moeten vragen/op moeten letten?
Hoe gaat de 'voordracht' in die 'commissie'? Of hoe het ook heet? Dat overleg zou in augustus dan plaats vinden. Krijg je daar telefonisch terugkoppeling van of moet je dan weer langskomen? Of hoe werkt dat?

Groetjes

[Nena]

@lucas, ik vind de aanloop niet zo beangstigend.
Inderdaad mede omdat er fysiek nog niet zoveel veranderd. Jongenskleding droeg hij altijd, nu is heel zijn garderobe zo (incl mannenboxers ipv vrouwenboxers e.d.) .
Enige 'grote' is de naamswijziging en de voornaamwoorden enz.
Ohja en de beharing (beenhaar laat hij staan haha) en heeft nu al meer beharing dan broer en vader.

Ik maak mij gewoon zorgen om onze relatie.
Voornamelijk het seksuele gedeelte.
Ik laat het over mij heen komen en we zien wel waar het schip strand. Toch denk ik er wel over na.
Ons seksleven is al een poosje (jaren) echt beneden vriespunt. Ik ga gewoon eerlijk zijn, niemand kent me toch hier. Ik wil heel graag, hij zegt het ook te willen maar kan het niet (niet zijn lichaam). Eerste aantal jaar was ons seksleven prima. Daarna neergaande lijn. Hij wilde er niet over praten, ik snap dat nu, maar heeft mij jarenlang vertwijfeld gelaten, dacht dat het aan mij lag (2 kinderen gebaard/lijf veranderd).
Hij hoopt dat het 'goed komt' door hormonen en veranderen lijf. En ik? Ik weet het niet zo goed.
Wat als ik niet meer wil? Wat als ik hem niet meer aantrekkelijk vind? Vraag me af of het verstandig is hiervoor hulp te zoeken, al ik mij afvraag waar en of het niet te voorbarig is en dat het wellicht allemaal 100% meevalt.

[Mr.X]

Hey Nena. Mooi om te zien dat een partner van een FtM zo betrokken een meelevend kan zijn
Wat betreft het voorleggen in het team: Dat is op zich niks bijzonders. Het genderteam heeft maandelijkse besprekingen waar iedere psych hun patient bespreekt met de rest. Vaak is de uitkomst al wel duidelijk hoor, en komt er gewoon groen licht. Wat ik tot nu toe gelezen heb over hoe vlot het traject gaat met je partner, gaat het ook goed komen met hem.
Je krijgt officieel telefonisch de uitslag, maar het VU is....niet heel erg goed in het nakomen van telefonische afspraen. Dus ik zou een dag later zelf even bellen. Dat lucht op dan. Nadat je groen licht krijgt, word je doorverwezen naar een endo voor de hormonen. Dat duurt vaak nog wel 8-10 weken.

Het is heel begrijpelijk dat je over je relatie na denkt. Er gaat ook veel veranderen. Het is duidelijk dat hij wel zin heeft in intimiteiten, maar dan niet met zijn lichaam zoals het nu is. Dat is heel herkenbaar. En dat gaat zeker beter worden naarmate zijn lichaam wordt zoals hij voelt hoe het hoort te zijn.


Wat betreft aangetrokken zijn of niet naar je partner....Ja, dat kan een probleem worden. Maar daar kun je ook niks aan veranderen. Je hebt immers geen invloed op wat je wel of niet aantrekkelijk vind. Wat dat betreft is je houding om 'te zien waar het schip strandt' wel gezond. Want je hebt geen invloed op of het gaat stranden, en waar en wanneer. Wat dat betreft zou ik proberen (I know, makkelijk zeggen) te leven in het nu, en te genieten van de goede momenten. De toekomst is later.

[Nena]

Hoi mr.X,

Bedankt voor je lieve post.
Laat mij ook weer relativeren.
Je hebt ook wel gelijk hoor, maar hoe je het ook draait het blijft allemaal afwachten

Nou we leven weer toe naar 13/7.
Ik gun m zo dat alles voorspoedig loopt!

Groetjes

[Anon20190712]

Hey Nena,
Ik begrijp heel goed dat je je zorgen maakt om je relatie en wat zo'n transitie doet mbt aantrekkingskracht en seksualiteit.
Hulp hier voor zoeken? Tja...het is niet zozeer iets waar je je op kunt voorbereiden, laat staan er iets aan doen. De veranderingen kunnen jullie seksueel gezien dichter bijelkaar brengen, maar misschien ook juist niet- en dat hoeft echt niet alleen van jouw kant te komen, het kan voor hem ook compleet anders zijn dan hij nu verwacht. Afwachten is gewoon enorm lastig...
Ik vind het in elk geval echt heel erg knap hoe je er mee omgaat!

[Nena]

Hoi!
Ik wilde even laten weten dat vandaag weer een afspraak in het vu was.
Uitslag van de testen, niks nieuws, volgende maand wordt hij besproken in het team. Dag erna belt de psych met de uitslag, 11/8 is het dan zover.

Volgens psych krijgt hij de week erna weer een brief met de afspraak bij de endo... nog iets haha als hij groen licht krijgt voor hormonen plus een afspraak voor een botscan.

Het begint nu wel heel dichtbij te komen

[Esther]

Hoi Nena,
Diepe respect hoe jij je partner ondersteund.

Vervelend dat jullie sexleven nu onder het vriespunt ligt.
Kan het misschien zo zijn dat jouw vriend geen sex durft te hebben, omdat zijn lichaam daarop zal reageren zoals dat van een vrouw en dat dat verwarrend is?
Misschien voelt dat als een soort van verraad naar zijn eigen ik? ( Lichaam en geest? )