Tess' SRS in Thailand (Dr. Chettawut)

[TessB]

Hoi Tess, Ik hoop dat alles naar wens is verlopen en dat jouw herstel voorspoedig mag gaan.

Groetjes,

Irene

PS: Ik ben blij met jouw blog hier, want in maart volg ik jouw voetstappen...
PS2: Hoe is het probleem van de gescande handtekening van Tanja nu opgelost?

Die handtekening wordt alsnog door Tanja met haar psychiater geregeld en een nieuwe brief moet per luchtpost naar Thailand. Leuk is anders, maar Tanja was ook behoorlijk geschrokken en heeft toegezegd dit zsm op te lossen.

[Arike]

De operatie is goed verlopen, maar ik ben er eerder niet aan toegekomen om wat te plaatsen.

Fijn dat de operatie goed is verlopen! Ik had ook zeker niet verwacht dat je zo kort na je operatie al weer zo'n lange post zou plaatsen. Lang niet iedereen voelt zich daar lekker genoeg voor in de eerste dagen.

Wel fijn dat je dat doet, want hoe korter erop je het schrijft, hoe meer details je je nog herinnert. En dat is heel fijn voor toekomstige Chet-gangers. Ik merkte bij het lezen hoeveel ik al weer vergeten was, toch een aantal keer een "aha" gevoel bij het lezen. Zoals die beenwarmers, nu weet ik het weer, maar het was wel heel diep weggezakt...

Veel voorspoed en beterschap. Hopelijk ook met veel steun van je familie. Wat je beschreef klonk echt heel vervelend, maar ik hoop dat iedereen nu goed op dezelfde lijn zit.

[TessB]

De operatie is goed verlopen, maar ik ben er eerder niet aan toegekomen om wat te plaatsen.

Fijn dat de operatie goed is verlopen! Ik had ook zeker niet verwacht dat je zo kort na je operatie al weer zo'n lange post zou plaatsen. Lang niet iedereen voelt zich daar lekker genoeg voor in de eerste dagen.

Wel fijn dat je dat doet, want hoe korter erop je het schrijft, hoe meer details je je nog herinnert. En dat is heel fijn voor toekomstige Chet-gangers. Ik merkte bij het lezen hoeveel ik al weer vergeten was, toch een aantal keer een "aha" gevoel bij het lezen. Zoals die beenwarmers, nu weet ik het weer, maar het was wel heel diep weggezakt...

Veel voorspoed en beterschap. Hopelijk ook met veel steun van je familie. Wat je beschreef klonk echt heel vervelend, maar ik hoop dat iedereen nu goed op dezelfde lijn zit.

Ik verbaas mij eerlijk gezegd ook over hoe helder ik ben. Ik had het zoveel slechter verwacht. Misschien scheelt het dat ik geen borstvergroting heb laten doen? Of hebben ze een andere anesthesist? Ik weet het niet. Ik slaap niet lang, maar wel veel. Ik vind het wel prima zo.

Het doel is wat mij betreft nu ook om zo gedetailleerd mogelijk weer te geven wat je meemaakt. Het is en blijft een vreemd land met een chirurg en kliniek die je niet van tevoren hebt gezien. Ik heb persoonlijk veel gehad aan een post op susans.org, waarvan ik de opzet als voorbeeld heb genomen. Alleen ontbrak er zoiets in het Nederlands. Eva en Emma gaven bij de Buiten de Binary dag aan dat er weinig posts worden geschreven over ervaringen in het buitenland. Zo zijn we ten minste weer een verhaallijn rijker.

Met mijn familie is trouwens alles goedgekomen. Het was echt even een stukje spanning waar iedereen op zijn eigen manier mee omgaat. Gisteren zijn ze voordat ze mij mochten bezoeken gaan fietsen door Bangkok. Leverde mooie plaatjes op. De hele middag hebben ze bij mij gezeten en spelletjes gespeeld. Vier bezoekers in de kamer is krap, maar niet onmogelijk . Ik gun het ze van harte dat ze leuke dingen gaan doen als ik weg ben. Daarom zijn we juist met zoveel. Vooral voor mijn partner is het een stuk dragelijker. Het laatste wat ik wil is dat zij net als ik de hele dag aan het hotel gekluisterd zitten. Nu kunnen ze afwisselend helpen met verzorging en toch wat leuke dingen doen. Ik krijg er zelf ook een beetje een vakantiegevoel door (behalve dat ik nog steeds zo wit ben als maar zijn kan).

[diederique]

Succes met je herstel. Hoewel de eerste dagen wat moeilijk, maar geniet er vooral ook van. Het blijft een bijzondere ervaring, opereren en herstellen in een goed voorziene kliniek binnen zo'n wezenlijk andere cultuur.

[Jennifer84]

Dank je wel voor het vertellen van jouw ervaring. Ik zit nog aan het begin van het traject bij PIG (5 gesprekken gehad en over 1,5 week de psychiater) en heb ook al veel nagedacht waar ik dan mijn geslachtsoperatie wil laten doen, in Duitsland of Thailand en dit helpt me enorm om een keuze te kunnen maken.

Ik heb wel een klein vraagje, welke verzekeringsmaatschappij heb je. Ben er wel benieuwd naar aangezien Tanja mij ook adviseerde een andere te nemen dan mijn huidige.

Heel veel succes en sterkte met je herstel van de operatie

groetjes,
Jennifer

[epvanbeveren]

Wow een behoorlijk gedetaileerd omschrijving. Gefeliciteerd met de operatie. Rustig aan doen en sterkte. Hugs

[TessB]

Derde en vierde dag post-op (28/29 oktober)
De derde dag was qua inhoud niet heel verschillend van de tweede. Beetje netflixen, eten, pillen happen en slapen. Het was ook fijn om weer even bezoek te hebben. Drie dingen waren wel anders. Ten eerste kwam een van de zusters 's ochtends de drain eruit halen die het wondvocht afvoerde. Het gaf even een ongemakkelijk gevoel, maar was zo gedaan en weer afgeplakt. Ten tweede kwam Chettawut in de middag langs om te kijken hoe het ging, het medicijnschema uit te leggen en door te nemen wat ik mee zou krijgen aan documenten (het certificaat dat je gesteriliseerd bent, wat voor sommige landen nog steeds nodig is om officieel je geslacht te wijzigen). Ook krijg je een brief dat je weer mag vliegen, waarmee je ook om een rolstoel kunt vragen op het vliegveld. Mijn moeder heeft al geregeld dat er een rolstoel klaar staat als we aankomen op Schiphol. Als het goed is kun je dat van tevoren aangeven bij de luchtvaartmaatschappij waarmee je vliegt. Ten slotte heeft de zuster uitgelegd hoe ik zelf de katheter moet legen als ik terug ben in het hotel. De laatste nacht heeft er nog een zuster bij mij op de kamer geslapen (op een matje op de grond). Waarom weet ik niet, aangezien ze dat de dag ervoor niet deed, maar ik stoorde me er niet aan.

Vandaag (29 oktober) mocht ik terug naar het hotel. Na een sponsbadje werd ik aangekleed en werd gecontroleerd of ik al mijn persoonlijke bezitting had. De zuster heeft dingen zoals het befaamde donutkussen, mijn medicijnen en overige accessoires die ik de komende dagen nodig ga hebben meegegeven (inclusief een Hello Kitty spiegel! ). Na het ontbijt mocht ik opstaan, werd ik in de auto gezet en naar het hotel gebracht. Ze brengen je zelfs in een rolstoel naar boven en leggen je in bed. Het lopen ging verassend goed, maar was wel even weird. Net als het zitten op het donutkussen in de auto. Ik heb even wat geslapen en ben een paar keer heen en weer gelopen om mijn katheter te legen. Tot nu toe weinig problemen, zolang ik maar niet te lang sta.

Het medicatieschema is goed te doen. Viermaal daags antibioticum (1 uur voor het eten) en driemaal daags na het eten anti-zwelmiddel en pijnstillers (tramadol/paracetamol, indien nodig). Ik slik de pijnstillers voor de zekerheid, maar vooralsnog is het goed te doen. Gelukkig hadden we al was gebonden soep en cakejes ingeslagen voor de lunch. Het eten is nu 'full liquid/soft', wat niet echt vastomlijnd is. Daarom doe ik hetzelfde als in de kliniek: soep, sap en cake. 'Pancake' staat ook de lijst en ik hoop dat mijn familie die ergens in de tegenovergelegen mall kan vinden. Kan er prima mee door als avondeten. Als de vulling er over een paar dagen uit gaat mag - en ga - ik weer alles eten . Een tip als je alleen gaat: sla van tevoren eten en drinken zoals appelsap, gebonden soep, cake of wat je dan ook lekker vind in. Er zit een 7/11 naast The Vertical Suite, maar de iets verderop gelegen Tesco heeft veel meer. Leg ook alles klaar binnen handbereik. Dat maakt het alleen maar makkelijker bij terugkomst. Je kunt prima lopen, maar alles wat niet nodig is kun je beter vermijden.

Het is gek om te bedenken dat er pas een week voorbij is. Vorige week zondag kwamen we net iets later dan ik dit bericht plaats aan in het hotel. Iemand zei op een ander forum dat ze de Swiff het ergste vond en het van daaruit alleen maar beter werd. Zo ervaar ik het ook wel een beetje. De grootste horde is nu achter de rug. Op de planning staan in ieder geval de volgende datums:
- 1 november --> packing eruit en daarna start dilateren
- 7 november --> katheter eruit
- 11 november --> laatste consult bij Chettawut
- 16 november --> terug naar NL

I'll keep you posted!

[TessB]

Dank je wel voor het vertellen van jouw ervaring. Ik zit nog aan het begin van het traject bij PIG (5 gesprekken gehad en over 1,5 week de psychiater) en heb ook al veel nagedacht waar ik dan mijn geslachtsoperatie wil laten doen, in Duitsland of Thailand en dit helpt me enorm om een keuze te kunnen maken.

Ik heb wel een klein vraagje, welke verzekeringsmaatschappij heb je. Ben er wel benieuwd naar aangezien Tanja mij ook adviseerde een andere te nemen dan mijn huidige.

Heel veel succes en sterkte met je herstel van de operatie

groetjes,
Jennifer

Hoi Jennifer,

Ik zit bij Interpolis (Achmea) met maximaal aanvullende verzekering via Rabobank. Ze zijn niet altijd de makkelijkste, maar ook niet de meest onredelijke maatschappij. Het koste mij wel twee maanden en wat bezwaren om dit vergoed te krijgen. Ik krijg nu alles vergoed vanwege iets in mijn aanvullende verzekering, maar er is mij al verteld dat dit alleen voor dit jaar geldt. Anders zou ik 75% vergoed krijgen (wat alsnog zo goed als alle kosten dekt). Ik heb destijds 336,000 THB voor de SRS betaald en het bedrag wat ik destijds kreeg toegezegd zou (bijna) alle kosten dekken. Persoonlijk zou ik met een maatschappij van Achmea gaan als ik de keuze kreeg. FYI, alle buitenlandaanvragen bij alle Achmea-maatschappijen lopen centraal. Of je nu bij Zilveren Kruis of Interpolis zit maakt dus niet zoveel uit. Ik vind het lastig om wat dit betreft iets over andere verzekeringen te zeggen, aangezien ik daar geen ervaring mee heb.

[stella]

Goed om te horen dat alles zo goed is gegaan en veel succes met het verdere herstel!

De laatste nacht heeft er nog een zuster bij mij op de kamer geslapen (op een matje op de grond). Waarom weet ik niet, aangezien ze dat de dag ervoor niet deed, maar ik stoorde me er niet aan.

De meeste Thaise mensen kunnen letterlijk overal (op) slapen, voor een deel van de Thai is een matje op de grond ook wat ze gewend zijn.

[diederique]

Overweeg ook om voor het vliegveld in Bangkok een rolstoel te regelen. Ook daar moet je een flink stuk lopen en, eerlijk gezegd, het is ook wel lekker om al die wachters bij het inchecken eens een keer achter je te laten via de priority plane.