Naar buiten

Gevoelens die je met de wereld deelt
Gebruikersavatar
Fay
Berichten: 2484
Lid geworden op: 03 nov 2012, 14:01
Gender: Trans MtF
Locatie: Eindhoven

Re: Naar buiten

Bericht door Fay »

Ik wordt soms gezien als pot, wat ik wel snap, misschien moet ik daar iets aan veranderen, nee hoor, het is niet mijn labeltje :)

Fay
Anon20190122
Berichten: 1777
Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
Gender: Vrouw

Re: Naar buiten

Bericht door Anon20190122 »

Daar heb ik helemaal geen last van ik heb het eerste oneerbare verzoek voor dit jaar al weer gehad :roll:
Annet
Berichten: 422
Lid geworden op: 18 apr 2017, 10:04
Gender: Vrouw

Re: Naar buiten

Bericht door Annet »

Ik zelf ben al heel snel als man in rok naar buiten gegaan en dat heb ik in een maand of twee om gedraaid in totaal als vrouw, ik had schijt aan de wereld. Ik was gelukkig hoe ik in die tijd was en nog. Ik heb nooit geen opmerkingen gehad ik had het idee dat ze niet eens zagen dat ik een rok aan had in plaats van korte broek.
En nu ik vrouw ben gaat het nog beter, ik weet heus wel dat het niet makkelijk is, maar als je uit straalt wat je bent de mensen het ook zo zien als je niet zeker bent valt het op dat voelen ze. En tuurlijk vind ik sommige dingen ook nog spannend, maar ik kan niet anders meer en wil niet anders meer dit ben ik.
Gebruikersavatar
Sara
Berichten: 389
Lid geworden op: 16 okt 2014, 21:11
Gender: Non-binair
Locatie: Zevenaar

Re: Naar buiten

Bericht door Sara »

Naar buiten gaan is voor mij echt met stapjes gegaan. De eerste stapjes waren gewoon een blokje om. Om de hoek bij mij is het winkelcentrum, daar lopen altijd mensen rond, dus dat geeft enige anonimiteit. Daarna werden de uitstapjes vooral de T-avonden (zoals in Eindhoven) waardoor ik ook met andere mensen in aanraking kwam (alhoewel dus allemaal uit het 'wereldje'). Dat is langzaamaan overgegaan in op pad gaan in de 'echte' buitenwereld: winkelen, terrasje pakken, museumpje aandoen, etc.

Ik moet hier waarschijnlijk een enorme nuancering bij plaatsen: ik heb geen transitiewens, leef formeel als man, maar presenteer me geregeld als vrouw. Je zou dus kunnen zeggen dat het naar buiten gaan voor mij optioneel is. Voor mij is dat niet (meer) het geval. Het gaat mij niet om het dragen van vrouwenkleding of iets dergelijks, ik wil echt gezien worden als vrouw. Om gezien te worden, zal ik toch echt op pad moeten. Misschien is het vreemde vorm van exhibitionisme, maar ik wil mensen niet shockeren of zo, ik zoek denk ik juist de erkenning voor dit deel van mij.
Gebruikersavatar
Irene_de_Vreede
Moderator
Berichten: 3822
Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
Gender: Transgender
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Breda

Re: Naar buiten

Bericht door Irene_de_Vreede »

Naar buiten gaan is onderdeel van je sociale transitie, voor mij is dat zeker op dit moment het belangrijkste deel van mijn transitie en dat is in heel kleine stapjes gegaan.
Irene
Gebruikersavatar
TanjaUneken
Berichten: 100
Lid geworden op: 31 mar 2017, 23:21
Gender: Trans MtF
Locatie: Amersfoort

Re: Naar buiten

Bericht door TanjaUneken »

Tja, die eerste keer naar buiten. Voor mij was dat ongeveer een maand na mijn eigen coming out. Ergens begin september 2016 op een stralend mooie zomerdag. Ik had een afspraak in Utrecht (deze persoon was inmiddels op de hoogte van mijn vrouw-zijn gevoelens) en ik heb een tas met een leuke zomerjurk en bijpassende sandaaltjes meegenomen. Op het station van Utrecht Centraal ben ik naar de toiletten gegaan, daar heb ik mij omgekleed en de moed gevonden om als vrouw naar buiten te stappen. Ik was zo ongeveer de enige die in de gaten had wat er aan de hand was. Verder was iedereen om mij heen gewoon druk zijn of haar eigen weg te volgen van en naar de treinen. Eenmaal buiten op straat was het al niet anders en ik genoot van de zon en het heerlijke gevoel van de jurk om mijn blote benen. Sindsdien zoveel mogelijk als vrouw naar buiten gegaan en nu al meer dan een jaar niet anders dan dat. Het leven is verrukkelijk.
Geboren op de dag dat ik mocht zijn wie ik ben en ruim zeven en vijftig jaar daarvoor ook al eens, laat ik dat vooral niet vergeten.
Gebruikersavatar
qtr
Berichten: 31
Lid geworden op: 21 aug 2017, 17:24
Gender: Transgender
Locatie: San Francisco

Re: Naar buiten

Bericht door qtr »

Mr.X schreef: 10 feb 2018, 18:42 Ik heb het vermoeden dat het voor FtM's wat genuanceerder is dan voor MtF's. Vooral omdat 'mannen in vrouwenkleren' zo'n beetje taboe is in onze maatschappij, maar 'vrouwen in mannenkleren' wel okay is. [...] Ik denk ook dat dit de reden is dat ik echt daadwerkelijk niet meer mijn eerste keer kan herinneren. Dit komt vast omdat het zo geleidelijk is voor transmannen.
Ik zie dat eigenlijk precies zo. Maar dan de andere kant op. Ik dacht eerst ook dat dat niet zou kunnen, maar naarmate ik hoe langer hoe meer "dameskleren" aan had, kwam ik er achter dat eigenlijk niemand daar erg in had. Nou moet ik daar wel bij zeggen dat ik niet zo van de hoge hakken en de blote jurken ben; een hoop van wat ik aan heb lijkt vrij veel op mannenkleding, alleen dan wat kleurrijker en wat meer getailleerd. Maar ik geloof er niet meer in dat geleidelijkheid niet mogelijk is voor degenen onder ons die zich de vrouwelijke kant op bewegen.

Voorbeeld van wat toch echt een damestrui heette te zijn in de winkel:
Afbeelding
(Ik woon in San Francisco. Sommige dingen gaan hier anders.)
Gebruikersavatar
janine2363
Berichten: 1036
Lid geworden op: 30 jul 2016, 18:21
Gender: Vrouw
Locatie: Tilburg

Re: Naar buiten

Bericht door janine2363 »

qtr schreef: 08 mar 2018, 14:23 Maar ik geloof er niet meer in dat geleidelijkheid niet mogelijk is voor degenen onder ons die zich de vrouwelijke kant op bewegen.
Ik denk dat het in de eerste plaats een kwestie is van zelfvertrouwen. Een balans tussen de angst van "Aaarggh ik wordt aangstaard" vs. "Mhhhhh, ik heb ruimte voor mijn expressie"

Natuurlijk kan dat geleidelijk, tenzij je gelooft dat je er moet uitzien als een geboren cis-vrouw en onherkenbaar in de massa op kan gaan alsof het nooit anders geweest is. Tsja, zowel het halen van dat ideaal beeld als de wens van anonimiteit. .... forget it. Wees jezelf, durf jezelf te zijn. En ja, mensen zullen je zien als anders, en ja, daar zitten wat nadelen aan, maar wat is het alternatief ? Niet leven ?
Gebruikersavatar
Marica
Berichten: 3069
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: Hun/Henne
Locatie: Noresund Norge

Re: Naar buiten

Bericht door Marica »

janine2363 schreef: 08 mar 2018, 14:33
qtr schreef: 08 mar 2018, 14:23 Maar ik geloof er niet meer in dat geleidelijkheid niet mogelijk is voor degenen onder ons die zich de vrouwelijke kant op bewegen.
Ik denk dat het in de eerste plaats een kwestie is van zelfvertrouwen. Een balans tussen de angst van "Aaarggh ik wordt aangstaard" vs. "Mhhhhh, ik heb ruimte voor mijn expressie"

Natuurlijk kan dat geleidelijk, tenzij je gelooft dat je er moet uitzien als een geboren cis-vrouw en onherkenbaar in de massa op kan gaan alsof het nooit anders geweest is. Tsja, zowel het halen van dat ideaal beeld als de wens van anonimiteit. .... forget it. Wees jezelf, durf jezelf te zijn. En ja, mensen zullen je zien als anders, en ja, daar zitten wat nadelen aan, maar wat is het alternatief ? Niet leven ?
Lieve Janine, hulde.
Ik lijk helemaal niet op een vrouw door mijn postuur. (bouwvakker skelet) maar mijn gezicht is vrij zacht zonder scherpe kaaklijn of andere hoeken. Daardoor gaat het meestal goed omdat ze denken dat ik een sportvrouw ben geweest of zo. Brede schouders, dan is ze zwemmer. Make up en kleding doen de rest. En attitude girls , attitude, That makes the world go round. In nederlands, Leef je eigen leven, je bent het waard.
Jeg er Marica, jeg er en kvinne som nå bor i Norge, med sin vakre kone Karen. :hbeat:
Anon20230219
Berichten: 2557
Lid geworden op: 16 sep 2016, 20:40
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar

Re: Naar buiten

Bericht door Anon20230219 »

Afgezien van mijn behaarde vierkanten koppie heb ik qua bouw wel mazzel.
Ben niet groot en tenger dus toen ik vrouwen jeans ging dragen viel het eigenlijk niemand op in 2003.
Omdat ik dat heerlijk vond zitten en mooi staan altijd blijven kopen, ondanks dat ik toen de transitie stop zette.

In 2016 na mijn aanmelding bij het VU begon ik steeds meer vrouwelijk te kleden en eigenlijk ontdekt dat het een enkeling opvalt.
De eerste keren vond ik het vreselijk spannend maar daarna was dat gewoon weg.
Steeds meer vrouwelijke sieraden erbij..en toen er eenmaal oorbellen in kwamen kreeg ik wat meer vreemde blikken.
Vanmiddag kreeg ik de vraag wanneer ik in een rok zou gaan verschijnen waarop mijn antwoord simpel was....voorlopig niet.
Zolang ik lichamelijk niet verander ga ik mij niet hullen in een rok of jurk.
Ik weet sowieso niet of ik wel een rokken vrouw ben ondanks dat ik het heerlijk vindt zitten.
Maar ik vind een jurk bij mij nu staan alsof je een strijkplank een jurk aantrekt.
Het is voor mij nog steeds de belangrijkste en moeilijkste fase want velen zien toch een man in vrouwen kleding al wordt dat met mijn steeds langer wordende haar wel wat minder..
Vanmiddag kreeg ik de bevestiging dat het van de achterkant als een dame uit ziet aangezien ik ook zo werd aangesproken.
Voelde goed..