gelukkig!, ik ben een stomme trut.

[Anon20180501]

Natuurlijk doe ik vaak iets stoms, ben ik onhandig en laat ik bijvoorbeeld iets kapot vallen, raak ik het overzicht kwijt of schort er iets aan mijn precisie. Dat is mijn hele leven zo geweest en zal altijd zo blijven. Toch is er iets veranderd sinds ik me bewust werd van mijn ware identiteit.
Schold ik mezelf voorheen verrot, werd ik kwaad op mezelf en gromde..., "stomme l*l", waarna ik in zak en as zat en lang bleef over de begane 'fout'. Nu begin ik eerst te lachen om mezelf, miauw... "stomme trut" waarna ik bijna vrolijk de aangerichte 'schade' opruim of herstel.

Ik vraag me al lange tijd af hoe deze verandering tot stand is gekomen. Natuurlijk zat ik voorheen niet lekker in mijn vel, omdat dat het verkeerde vel was zou je kunnen zeggen, en dat draagt natuurlijk bij aan mijn negatieve reacties (die ik verbaal uit) en aanhoudende negatieve gevoelens. Dat is 1 reden denk ik maar, er is nog iets vermoed ik. "stomme l*l" had volgens mij een dubbele lading. Het was een verwensing in derde persoonsvorm richting een voor mij lastig en stupide persoon in mezelf waar ik geen vrede mee had, zelfs haatte, en dat liet ik hem op deze manier merken. "stomme trut" daarentegen voelt echt als iets eigens, herkenbaar, DIE hoort bij mij, dat BEN ik, met haar heb ik vrede en ik heb haar lief! "stomme trut" heeft geen dubbele lading, ik zelf was even stom bezig. Lol.

Dit soort onbenullige dingen houden me bezig naast 'het grote werk'. Stomme trut???

[Jake]

Daar heb ik eigenlijk nooit zo over nagedacht, maar het klinkt erg logisch.

Ik scheld mezelf vrijwel nooit uit (ik ben ook zo'n aardig persoontje ), maar ik merk wel dat als anderen (broer!) dit doen dat ik trut veel erger vind dan klootzak, lul, homo of noem maar op. Het voelt alsof ik niet alleen wordt uitgescholden, maar ook nog eens voor meisje wordt uitgemaakt. Nu ik er trouwens over nadenk vinden de meeste mannen dat niet leuk, dus ik denk dat dit vrij normaal is.

[Jessy]

Hoe je je voelt als de persoon die je bent in het leven (en hoe gelukkig je daarmee bent) doet heel veel met je psyche, soms vaker onbewust dan bewust. En dat heeft ook veel invloed op hoe verdraagzaam je bent, en je uit, bij het maken van fouten of veroorzaken van ongelukjes.
Denk dat het een mooi bewijs is dat je de juiste weg bent ingeslagen

[Eva]

Als Elisabeth echt boos op me is (en dat is soms heel terecht) noemt ze me niet Eef (zoals gewoonlijk), maar heel nadrukkelijk Eva. In hoofdletters, bijna. Ze noemt me dan ook wel eens een stomme trut. Zelfs dat is vaak terecht. Gek, dat je van zo'n moment toch iets positiefs kunt ervaren.

[MarloesIsWeg]

Ik liep een paar weken geleden een blauwtje. Deed pijn, maar idd. ook was het ergens fijn, want de reden die ze gaf was dat ze hetero is. (ik vond dat wel een stomme reden evengoed) Voor het eerst afgewezen voor wat ik echt ben. Wauw, wat is het allemaal toch raar zeg !

[Irene_de_Vreede]

Ik roep meestal tuthola, waar ik vroeger eerder sukkel zou hebben gebruikt, doe dat ook hardop, maar nog niemand is het opgevallen blijkbaar.

[Barbarella]

Ben een paar maanden geleden in een winkel uitgescholden voor trut, Ben met een brede glimlach en rechte rug doorgelopen.

Werd een tijdje terug ook weer eens uitgemaakt voor klootzak. daar heb ik toen op geantwoord:,"Ik ben onder andere een klootzak, maar gelukkig ook nog vele andere dingen, het klootzak gedeelte zou in de toekomst nog welleens komen te vervallen,"

Ik vind trouwens wel dat er tegen over het mannelijke scheldwoord hufter het vrouwelijke scheldwoord huftrix moet komen, maar dat terzijde.

Levendula

[Anon20180501]

Ik ben niet altijd zo 'hard' tegen mezelf, vaker zeg ik "muts". Het mooie is dat ik het allemaal zeg zonder er bij na te denken, het floept er meteen uit. Uiteraard is er een overgangsperiode geweest dat ik achteloos de masculiene en feminiene synoniemen voor stommeling afwisselend verbaal en in gedachte citeerde. Deze periode zie ik dan ook als een onderdeel van het proces van erkenning en acceptatie van mezelf en mijn vrouw zijn. Had ik nu nog problemen gehad met dit proces denk ik niet dat ik gedachteloos mezelf een trut of muts zou noemen in alle voorkomende gevallen. Geen enkel gebied en circuit in mijn hersenen hapert of protesteert nog.

Liefs, Daniela