Nieuwe chat! Zie dit topic.

Zenuwachtig worden van ouder worden

Gevoelens die je met de wereld deelt
Daan88
Berichten: 32
Lid geworden op: 16 jan 2018, 21:26
Gender: Trans FtM

Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Daan88 »

Hi allen,

Ik ben een hele poos niet op het forum geweest. Ik ben een eeuwige twijfelaar. Ik voel mij man, of iets ertussen in, maar ik vind het zo lastig om voor mijzelf te staan en er vooruit gekomen. Ik ben gewoon iemand.
Ik ben nooit echt happy en het is zo spannend om een keuze te maken van: word ik wel happy als ik man ben? Teveel nadenken doet ook geen goeds immers. Ik laat de mening van anderen zo belangrijk zijn! NIet normaal, waardoor ik mij niet zo erg mijzelf voel als ik doe wat ik zelf echt wil. En dat maakt het erg lastig.
Ik heb laatst een strakke binder gekocht. Nu zie je mijn borsten helemaal niet meer, ik was superblij! En ik ben zoooo jaloers op mannen, dat ze zo'n mooi baardje hebben.

Ik ben nu 32, voor velen nog steeds jong vermoed ik. Maar voor mij tikt de tijd. Ik denk hoe eerder ik begin hoe meer échte man ik kan zijn. Herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie ermee om? Ik wil geen overhaaste beslissingen nemen.
Gebruikersavatar
Jer158
Berichten: 2064
Lid geworden op: 29 mei 2016, 23:11
Gender: Trans FtM

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Jer158 »

Daan88 schreef: 28 okt 2020, 18:29Ik laat de mening van anderen zo belangrijk zijn! NIet normaal, waardoor ik mij niet zo erg mijzelf voel als ik doe wat ik zelf echt wil.
Hoe bedoel je dit? Als je het meest jezelf bent (je doet wat je wil), voel je je het minst jezelf?
Ik denk hoe eerder ik begin hoe meer échte man ik kan zijn.
Dat valt wel mee. Als je eenmaal door de eerste puberteit bent als afab persoon, lijkt het bizar weinig uit te maken hoe "jong" je in transitie gaat. Het geeft je mss wat meer tijd voordat je kaal wordt, maar dat is het wel.
word ik wel happy als ik man ben?
Dat is een veel te grote vraag. De vraag zou m.i. moeten zijn: gaat een transitie je happier maken dan je nu bent? En dan moet je ook rekening houden met eventuele sociale, financiele, en medische consequenties van een transitie. "Happy" is zoiets groots en ongrijpbaars. "Happier" dan je nu bent is altijd vooruitgang, ongeacht of je wel of niet het magische "happy" (wat is dat?) bereikt.
Hung her from the branches of a mango tree
moonlight89
Berichten: 359
Lid geworden op: 11 aug 2014, 11:32
Gender: Trans FtM

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door moonlight89 »

Ook ik ben begin 30 en een enorme twijfelkont en heb mij járen laten leiden door de verwachtingen en meningen van anderen.
Ongeveer een halfjaar geleden heb ik besloten dit niet meer te doen en heb ik nagedacht wat míj gelukkig maakt. Ik dacht it's now or never en een paar maanden geleden met knikkende knieën naar de huisarts gestapt voor verwijzing.

Je kunt je ook afvragen, wordt ik gelukkig als ik als vrouw door het leven ga? Zo nee, dat betekent niet gelijk dat je dan perse vanaf morgen als man door het leven moet. Wordt je gelukkig van de dingen die gelabeld worden voor man en vrouw (of geen van beide), ook prima.

Het is echt mega eng iets met je gevoelens te doen en de ellenlange wachtlijsten zorgen er sws voor dat je niets snel kunt doen. Intussen dus tijd genoeg tijd om na te denken, mocht je die stap willen zetten. En stel dat een genderspecialist, of uiteindelijk jijzelf, vertelt dat transitie niet de juiste weg is, dan is dat ook een antwoord. Weet in ieder geval dat het nooit te laat is en je dit avontuur mag aangaan zoals jij dat wil. Voel je je fantastisch in een binder? Doe je dat! Voel je je goed bij specifieke kleding en/of kapsel? Lekker doen! Dus m.a.w., laat je vooral niet beïnvloeden door anderen en geniet van de dingen die jou gelukkig maken. 😉
eew
Berichten: 227
Lid geworden op: 16 jun 2020, 11:35
Gender: Trans FtM

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door eew »

Er is volgens mij fysiek niet zo veel verschil tussen in transitie gaat met 32 of 36, dus wat dat betreft hoef je niet niet veel zorgen te maken.

Voor mij persoonlijk (ik ben 30 en heb inmiddels een 2 jaar wachtlijst en anderhalf jaar sociale transitie achter de rug) was het een langzaam proces van ontdekken dat mij steeds mannelijker uiten heel natuurlijk en goed voelde, en dat ging dan weer samen met steeds verder oplopende fysieke dysforie. Ook kwam langzaam het besef dat ik nooit volwassen zou worden, omdat het beeld dat ik in mijn hoofd had van volwassen worden dat van opgroeien als man was. Een van de dingen die mij opviel was dat het zien van onbekende mannen van mijn leeftijd steeds verwarrender werd, onderbewust lijk ik te weten dat ik zo moet zijn en nog steeds te denken dat ik zo op zal groeien als ik ooit volwassen word, alsof ik ben blijven steken als 15 jarige.

Ik ben "Becoming a Visible Man" van Jamison Green aan het lezen, en daarin staat een passage die voor mij wel heel herkenbaar is.
In the process of my long self-investigation, it finally dawned on me that I had not been able to grow up fully because I was never going to be an adult woman. I knew that the only way I could grow up—really be an adult—was to become a man. I needed to go through a puberty to which I could relate. I needed to move beyond the restrictions that I had placed on myself—and that others had placed on me—because of the opposition between my gender identity and my physical body. I needed to balance my body and my psyche so I could leave that struggle and that lie behind and move forward in my own life.
Misschien kan je er wat mee.
Daan88
Berichten: 32
Lid geworden op: 16 jan 2018, 21:26
Gender: Trans FtM

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Daan88 »

Dankje voor de antwoorden!
Wow die tekst inderdaad!
Inderdaad Eew, dat ken ik wel het gevoel dat je blijft steken. Ik voel mij ook altijd nog kind die nooit door de pubertijd is gegaan. Een heel onaangenaam gevoel. Alsof je dat nog steeds moet beleven.
Daan88
Berichten: 32
Lid geworden op: 16 jan 2018, 21:26
Gender: Trans FtM

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Daan88 »

Jer158 schreef: 28 okt 2020, 18:42
Daan88 schreef: 28 okt 2020, 18:29Ik laat de mening van anderen zo belangrijk zijn! NIet normaal, waardoor ik mij niet zo erg mijzelf voel als ik doe wat ik zelf echt wil.
Hoe bedoel je dit? Als je het meest jezelf bent (je doet wat je wil), voel je je het minst jezelf?

Dit bedoel ik, dat ik vind het zo spannend om bepaalde dingen van mijzelf te laten zien. Dat de spanning overheerst en ik dan het heel lastig vind om het met zelfvertrouwen te voelen. Vaak ontkracht ik mij dan zelf omdat het zo spannend voelt naar anderen toe. Dus ik ben bang als ik er voor zou gaan (transitie), dat ik het zelf zo lastig vind, dat mijn familie het niet serieus neemt. Ik denk altijd, als je wilt dat anderen je erin respecteren dat je zelf er stevig in moet staan. Bij twijfel maak het anderen ook twijfelachtig en onduidelijk. Zolang ik het zo lastig vind om er voor de gaan en ervoor te staan weet ik niet of het een handige beslissing is.
Ik denk hoe eerder ik begin hoe meer échte man ik kan zijn.
Dat valt wel mee. Als je eenmaal door de eerste puberteit bent als afab persoon, lijkt het bizar weinig uit te maken hoe "jong" je in transitie gaat. Het geeft je mss wat meer tijd voordat je kaal wordt, maar dat is het wel.

Haah inderdaad. Dat scheelt weer! Gelukkig komt kaalheid niet superveel voor in mijn familie.
word ik wel happy als ik man ben?
Dat is een veel te grote vraag. De vraag zou m.i. moeten zijn: gaat een transitie je happier maken dan je nu bent? En dan moet je ook rekening houden met eventuele sociale, financiele, en medische consequenties van een transitie. "Happy" is zoiets groots en ongrijpbaars. "Happier" dan je nu bent is altijd vooruitgang, ongeacht of je wel of niet het magische "happy" (wat is dat?) bereikt.
Inderdaad. Goede vragen!
Daan88
Berichten: 32
Lid geworden op: 16 jan 2018, 21:26
Gender: Trans FtM

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Daan88 »

moonlight89 schreef: 29 okt 2020, 01:30 Ook ik ben begin 30 en een enorme twijfelkont en heb mij járen laten leiden door de verwachtingen en meningen van anderen.
Ongeveer een halfjaar geleden heb ik besloten dit niet meer te doen en heb ik nagedacht wat míj gelukkig maakt. Ik dacht it's now or never en een paar maanden geleden met knikkende knieën naar de huisarts gestapt voor verwijzing.

Fantastisch! Ik ben superblij voor je! Ik heb ook zo'n vermoeden dat je op den duur gewoon gaat voelen, nu is het genoeg!

Je kunt je ook afvragen, wordt ik gelukkig als ik als vrouw door het leven ga? Zo nee, dat betekent niet gelijk dat je dan perse vanaf morgen als man door het leven moet. Wordt je gelukkig van de dingen die gelabeld worden voor man en vrouw (of geen van beide), ook prima.

Dat is een goede! Dat klinkt super:D Door de corona ben ik even naar een andere gym geswitcht. Maar ik merk dat één van de belangrijkste dingen in de gym is voor mij dat je omringt wordt door gespierde mannen waardoor ik mij ook meer man voel!

Het is echt mega eng iets met je gevoelens te doen en de ellenlange wachtlijsten zorgen er sws voor dat je niets snel kunt doen. Intussen dus tijd genoeg tijd om na te denken, mocht je die stap willen zetten. En stel dat een genderspecialist, of uiteindelijk jijzelf, vertelt dat transitie niet de juiste weg is, dan is dat ook een antwoord. Weet in ieder geval dat het nooit te laat is en je dit avontuur mag aangaan zoals jij dat wil. Voel je je fantastisch in een binder? Doe je dat! Voel je je goed bij specifieke kleding en/of kapsel? Lekker doen! Dus m.a.w., laat je vooral niet beïnvloeden door anderen en geniet van de dingen die jou gelukkig maken. 😉


Ja inderdaad he! Ja goed om te weten. Het is soms lastig, maar ik voel mij er al veel krachtiger in. Vorig jaar toen ik met mijn moeder en tante een paar dagen weg was, en ik ging zwemmen met mijn binder. Zei mijn tante: jeetje doe dat rare ding toch eens uit. Ik denk dat ik het nu rustig zou uitleggen. Maar dat soort ervaringen zijn natuurlijk niet leuk, terwijl ik wel heb uitgelegd dat ik man wilde zijn :D :D

Bedankt voor de toffe tips!
Serena
Berichten: 36
Lid geworden op: 19 aug 2020, 23:04
Gender: Vrouw

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Serena »

Ik heb altijd dat gevoel van die tikkende klok gehad, jagend is die! 23 en ik voelde me al te oud om in transitie te gaan. En ik had nog zoveel twijfel. Constant was ik aan het rekenen hoeveel jaar ik nog had om jong en aantrekkelijk te zijn, terwijl mijn gloriedagen eigenlijk al achter mij lagen. En hoeveel jaar ik überhaupt nog heb, 80 als ik reëel ben, 100 als ik geluk heb.
Ik ben geobsedeerd door The Picture of Dorian Gray van Oscar Wilde en een aantal quotes hebben zich echt vastgebeten in mijn hoofd.

Dit zorgt dan weer voor een hoop woede richting mijzelf. Over hoeveel tijd ik verloren heb, over hoe stom het is geweest dat ik niet gewoon eerder de knoop door heb gehakt. Boos over dat er derde van mijn leven verspilt en mij ontnomen is.
En boos op hoe anders mijn leven had kunnen zijn als ik gewoon als cisvrouw geboren was. Boos op wat ik mijn tienerjaren gemist heb, niet leren make-uppen met vriendinnen, niet uitgaan, niet langzaam leren om vrouw te worden.
Daan88
Berichten: 32
Lid geworden op: 16 jan 2018, 21:26
Gender: Trans FtM

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Daan88 »

Serena schreef: 31 okt 2020, 00:08 Ik heb altijd dat gevoel van die tikkende klok gehad, jagend is die! 23 en ik voelde me al te oud om in transitie te gaan. En ik had nog zoveel twijfel. Constant was ik aan het rekenen hoeveel jaar ik nog had om jong en aantrekkelijk te zijn, terwijl mijn gloriedagen eigenlijk al achter mij lagen. En hoeveel jaar ik überhaupt nog heb, 80 als ik reëel ben, 100 als ik geluk heb.
Ik ben geobsedeerd door The Picture of Dorian Gray van Oscar Wilde en een aantal quotes hebben zich echt vastgebeten in mijn hoofd.

Dit zorgt dan weer voor een hoop woede richting mijzelf. Over hoeveel tijd ik verloren heb, over hoe stom het is geweest dat ik niet gewoon eerder de knoop door heb gehakt. Boos over dat er derde van mijn leven verspilt en mij ontnomen is.
En boos op hoe anders mijn leven had kunnen zijn als ik gewoon als cisvrouw geboren was. Boos op wat ik mijn tienerjaren gemist heb, niet leren make-uppen met vriendinnen, niet uitgaan, niet langzaam leren om vrouw te worden.
Ja dat kan ik mijn voorstellen. Ik ben ook altijd ontzettend boos, maar weet nooit echt de oorzaak. Zit gewoon veel woede in. Ik word met name heel jaloers op mannen, zelfs mijn broertje. Bij iedere verandering kan ik heel jaloers worden nu hij ongeveer 23 is en langzamerhand meer baard krijgt etc.
Ik denk wel dat het leven is zoals het is. Iedere keuze is goed en moet zo zijn. Anders was het wel anders geweest. Maar lastig inderdaad.
Gebruikersavatar
Marica
Berichten: 2917
Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Woubrugge

Re: Zenuwachtig worden van ouder worden

Bericht door Marica »

Spijt hebben over die verloren tijd. Beter kijk je naar de tijd die nog voor je ligt. Ik ben 57, en ben zo blij als een klein kind dat ik 2 jaar geleden de moed had om als mijzelf naar buiten te treden. Al zal ik nooit het uiterlijk van een 20 jarige hebben, probeer ik toch het beste er van te maken. Misgenderen op straat gebeurt niet meer, al maakte ik mij daar helemaal niet druk om. Dan kijken ze maar, het hinderde gewoon niet.
ImageJeg er Marica, jeg er en Lastebilsjåfør og Norge gal :)