Nate_0 schreef: ↑09 dec 2020, 13:16
Ik weet van @MichelleB dat die ook ooit over de kleding die ze bij de gesprekken droeg heeft gesproken. Het draadje waar dat in staat kan ik zo niet vinden, maar als het goed is bestaat het... ergens in de archieven.
Verder: ik ben FtM dus een andere situatie, maar heb de tijd genomen om inderdaad een nieuwe garderobe aan te schaffen, ik ben een binder gaan dragen, en ik ben begonnen met scheren ook al was dat verder helemaal nog niet aan de orde, gewoon omdat dat anders voelde. Op een gegeven moment ben ik uit de kast gekomen in mijn omgeving. Dat laatste was denk ik voor mij de grootste stap, en aangesproken worden met mijn gekozen naam en voornaamwoorden was al een hele verademing. Ik denk dat als ik MtF was geweest, ik ook met make up enzo bezig was gegaan.
Ik heb ook vooral in die tijd een hoop onderzoek gedaan naar operaties e.d. en was heel erg actief hier. Sinds mijn medische transitie (die samen liep met weer gaan studeren) is alles transitie-gerelateerd meer op de achtergrond komen te staan, zeker na mijn mastectomie. Als ik terug kijk op mijn proces, denk ik dat ik ook in mijn wachttijd gewoon wat minder gefocust had willen zijn op transitie, omdat dat veel stress gaf. Zorg dus ook dat het niet het enige is waar je mee bezig bent.
Daarnaast wil ik hier nog wel als kanttekening bij plaatsen dat hoe verder ik voor mezelf in de sociale transitie e.d. kwam, hoe lastiger ik het vond om misgenderd te worden. Dat had ik niet aan zien komen, maar is wel gebeurd (en werd om eerlijk te zijn ook erger na het beginnen met hormonen).
Dank je voor je uitgebreide reactie. Ik zal het draadje van
@MichelleB eens gaan zoeken, haha.
Ook FtM's mogen reageren, hoor.
Bepaalde stappen hoef ik gelukkig niet te zetten. Zo hebben veel mensen altijd geweten dat ik meer dan 20 jaar geleden al aan mijn transitie wilde beginnen. Een enkeling reageerde ondanks dat heel erg verkeerd en daar heb ik ook nooit meer iets van gehoord (opgeruimd staat netjes, ik ga mijn tijd en energie niet verspillen aan mensen die mij als 'homo' wel accepteerden maar niet als transgender). Daarnaast blijft mijn roepnaam van drie letters hetzelfde, haha. Dat scheelt al wat pijnlijke versprekingen.
Je stipt een heel interessant dingetje aan. Ik vroeg me van het weekend hardop af hoe erg ik het ga vinden als ik word misgenderd. Door verschillende fragmenten in
Hij is een zij begreep ik dat MtF's minder agressief worden, maar wel gevoeliger/emotioneler. Dat eerste is mijn geval gunstig, dat tweede niet, haha. We zullen het gaan zien.
Vanmorgen ging ik naar de Action en toen ik in de rij stond gebeurde het volgende:
Klant voor mij: "Jihfrgnubnevnrjbvv?"
Ik: "Sorry? Ik verstond je niet?"
Hij: "Weet jij toevallig waar ik frbhufnhgbvb kan halen."
Hij noemde allemaal auto gerelateerde termen.
Ik: "O, ik heb absoluut geen verstand van auto's."
Hij: "Huh?"
Ik: "Ja, ik heb geen eens een rijbewijs."
Hij: "Nahhh, ik denk: ik zie hier een stoere vent staan, die weet het vast wel."
Ik moet lachen, want ik vond het ook grappig, maar voor het eerst dacht ik: dit kan straks ook gebeuren als ik er helemaal niet meer uitzie zoals ik er nu uitzie. Ik ben nu gewoon mannelijk: kale kop, baard, fors postuur waardoor ik een lompe loop heb gekregen.
Goed advies ook om me niet teveel met mijn toekomstige transitie bezig te houden. Gelukkig begin ik binnenkort met een opleiding van een jaar, dus zal ik er sowieso minder mee bezig kunnen zijn. Wel lijkt het me verstandig om een soort dagboek bij te houden.
Zeker als je vader z'n aanwezigheid je zo erg heeft gehinderd in het verleden. Voor mij kwam het omslagpunt na een ongeluk, waardoor ik idd ook het roer heb omgegooid, dus transitie en een andere opleiding ook, en ik heb er echt geen moment spijt van gehad. Ik hoop iig dat jij zo ook je plekje vindt.