Musical als pre-alles trans man
Geplaatst: 09 nov 2021, 23:43
De situatie: ik ben een trans man (19) en pre-alles en ik ben een paar maanden geleden bij een musical groep gegaan van mijn universiteit.
Het is een super leuke groep en ik vind het acteren en zingen heel leuk om te doen.
De repetities maken me alleen gigantisch dysforisch...
Omdat ik nog niet aan de testosteron kan is mijn stem nog hoog en ben ik ingedeeld als mezzo-alto. Dit betekent dat ik apart gezet wordt tussen alleen maar meiden terwijl de rest van de jongens samen mogen zingen. (Dan heb ik het nog niet eens over de keren dat de zangcoach de groepen als "dames" en "heren" aanspreekt en mij daarin lijkt te vergeten.)
Ik ben sowieso al super oncomfortabel met hoog zingen en ik word er erg dysforisch van om het voor de groep te doen dus ik kijk er erg tegen op dit bij de opvoering te moeten. Maar helaas is mijn bereik niet laag genoeg om ergens anders ingedeeld te worden.
Zijn er meer mensen die vergelijkbare ervaringen hebben?
Ik voel me namelijk regelmatig super alleen hierin, omdat niemand echt begrijpt hoe het voelt. Toen ik het er over had met een paar goede vrienden deden ze wel hun best het te begrijpen maar ze snapten het toch niet echt en dan voel ik me zo verdomd alleen.
En heeft er iemand misschien tips voor een manier van binden die mogelijk is tijdens zingen en dansen? Ik draag nu een sport-bh omdat ik niet m'n binder kan dragen tijdens het zingen maar dit doet mij alleen maar nog rotter voelen.
Ik wilde vooral even dit eruit gooien om eerlijk te zijn. Ik ben er zo klaar mee hier alleen mee rond te lopen. En als er mensen zijn met tips is dat natuurlijk ook zeker welkom.
Ik vind musical super leuk en ik vind het rot dat dit het zo voor me verpest.
Het is een super leuke groep en ik vind het acteren en zingen heel leuk om te doen.
De repetities maken me alleen gigantisch dysforisch...
Omdat ik nog niet aan de testosteron kan is mijn stem nog hoog en ben ik ingedeeld als mezzo-alto. Dit betekent dat ik apart gezet wordt tussen alleen maar meiden terwijl de rest van de jongens samen mogen zingen. (Dan heb ik het nog niet eens over de keren dat de zangcoach de groepen als "dames" en "heren" aanspreekt en mij daarin lijkt te vergeten.)
Ik ben sowieso al super oncomfortabel met hoog zingen en ik word er erg dysforisch van om het voor de groep te doen dus ik kijk er erg tegen op dit bij de opvoering te moeten. Maar helaas is mijn bereik niet laag genoeg om ergens anders ingedeeld te worden.
Zijn er meer mensen die vergelijkbare ervaringen hebben?
Ik voel me namelijk regelmatig super alleen hierin, omdat niemand echt begrijpt hoe het voelt. Toen ik het er over had met een paar goede vrienden deden ze wel hun best het te begrijpen maar ze snapten het toch niet echt en dan voel ik me zo verdomd alleen.
En heeft er iemand misschien tips voor een manier van binden die mogelijk is tijdens zingen en dansen? Ik draag nu een sport-bh omdat ik niet m'n binder kan dragen tijdens het zingen maar dit doet mij alleen maar nog rotter voelen.
Ik wilde vooral even dit eruit gooien om eerlijk te zijn. Ik ben er zo klaar mee hier alleen mee rond te lopen. En als er mensen zijn met tips is dat natuurlijk ook zeker welkom.
Ik vind musical super leuk en ik vind het rot dat dit het zo voor me verpest.