Hoi,
Ik denk dat ik een vrouw ben. Maar ik twijfel enorm.
Als ik ervaringen van andere op dit forum lees, zijn zij vaak vrij jong al zeker dat er iets mis is.
Ik heb dit niet op dezelfde manier.
Ik heb al sinds ik jong ben wel eens dromen dat ik een meisje was. Die voelde goed.
Naar mate ik wat ouder werd werd ik jaloers naar vrouwen om mij heen.
Alleen in tegenstelling tot veel verhalen die ik lees, haat ik mijn lichaam nu niet heel erg.
Ik denk alleen dat het leven leuker is als vrouw. Al ben ik heel bang dat dit een waanbeeld is.
Dat als ik een transitie zou doen dat het niet veel beter zou zijn.
Zijn er hier mensen met vergelijkbare ervaringen? Wat was/waren de doorslag gevende momenten dat jullie zeker werden?
Alvast bedankt voor de eventuele hulp!
Hoe weet je het zeker
-
- Berichten: 3
- Lid geworden op: 11 jan 2022, 17:21
- Gender: Trans MtF
- Voornaamwoorden: Zij/Haar
-
- Moderator
- Berichten: 3817
- Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
- Gender: Transgender
- Voornaamwoorden: Zij/haar
- Locatie: Breda
Re: Hoe weet je het zeker
Ik heb heel lang de hakken in het zand gezet, onder het motto het zal mij niet gebeuren. Wat voor mij uiteindelijk de doorslag heeft gegeven is dat ik sociale momenten in het wensgeslacht ben gaan opzoeken, daaruit bleek dat ik me daar veel beter in thuis voelde en het daarna weer teruggaan inmijn oude rol deed bijna fysiek pijn.
Irene
-
- Berichten: 1548
- Lid geworden op: 22 okt 2021, 21:10
- Gender: Vrouw
- Voornaamwoorden: Zij/Haar
- Locatie: --
Re: Hoe weet je het zeker
Ik heb ook nooit echt een hekel aan mijn lichaam gehad en/of aan mijn naam. Toevallig had ik vandaag een gesprek met de genderpsycholoog en waarschijnlijk is het door een "perfect storm" dat ik ben waar ik nu ben. Had het anders niet gebeurt? Wie weet, of nog veel later. Ben ik blij met waar ik nu ben? Ja... intens gelukkig. En ik wil nooit meer terug naar vroeger.
Ik herken me dus in jouw verhaal.
Ik herken me dus in jouw verhaal.
vrouw mama dochter zus gelukkig
-
- Beheerder
- Berichten: 6886
- Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
- Gender: Vrouw
- Voornaamwoorden: zij/haar
- Locatie: Etten-Leur
Re: Hoe weet je het zeker
Is het werkelijk zo belangrijk om die keuze te maken? Kan het zijn dat je iets (of zelfs veel) van beide geslachten hebt? Lastige vraag misschien, maar bestaat 100 procent man of 100 procent vrouw eigenlijk wel...?
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
-
- Berichten: 3
- Lid geworden op: 11 jan 2022, 17:21
- Gender: Trans MtF
- Voornaamwoorden: Zij/Haar
Re: Hoe weet je het zeker
Daar zit zeker wat in. Maar ik zou graag een keuze maken. Met name wanneer het een wereld aan eventueel geluk open maakt. Als ik zekerder was in dat leven als vrouw mij gelukkig zou maken zou ik zonder moeite een transitie in gang willen zetten. Ik ben alleen bang dat ik spijt krijg of me alles rooskleurig voorstel dan het is.
-
- Moderator
- Berichten: 3817
- Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
- Gender: Transgender
- Voornaamwoorden: Zij/haar
- Locatie: Breda
Re: Hoe weet je het zeker
Je kan beginnen met het tijdelijk uit te proberen, je kan reuze veel stappen nemen die het niet meteen definitief maken.
Irene
-
- Berichten: 3064
- Lid geworden op: 31 mei 2018, 15:57
- Gender: Vrouw
- Voornaamwoorden: Hun/Henne
- Locatie: Noresund Norge
Re: Hoe weet je het zeker
Zoals Irene al zegt, kleine stapjes kunnen een groot effect geven, zoals je nagels lakken, of als dat teveel opvalt, je teennagels lakken.
Jeg er Marica, jeg er en kvinne som nå bor i Norge, med sin vakre kone Karen.
-
- Berichten: 543
- Lid geworden op: 02 nov 2021, 20:20
- Gender: Trans MtF
- Voornaamwoorden: Zij/haar
- Locatie: Zuid-Holland
Re: Hoe weet je het zeker
Ik herken ook veel in het bovenstaande, maar had geen hekel aan mijn lijf, nu nog steeds niet.Ella_Daniels schreef: ↑11 jan 2022, 18:42 Hoi,
Ik denk dat ik een vrouw ben. Maar ik twijfel enorm.
Als ik ervaringen van andere op dit forum lees, zijn zij vaak vrij jong al zeker dat er iets mis is.
Ik heb dit niet op dezelfde manier.
Ik heb al sinds ik jong ben wel eens dromen dat ik een meisje was. Die voelde goed.
Naar mate ik wat ouder werd werd ik jaloers naar vrouwen om mij heen.
Alleen in tegenstelling tot veel verhalen die ik lees, haat ik mijn lichaam nu niet heel erg.
Ik denk alleen dat het leven leuker is als vrouw. Al ben ik heel bang dat dit een waanbeeld is.
Dat als ik een transitie zou doen dat het niet veel beter zou zijn.
Zijn er hier mensen met vergelijkbare ervaringen? Wat was/waren de doorslag gevende momenten dat jullie zeker werden?
Alvast bedankt voor de eventuele hulp!
Maar in transitie zie en voel ik mij toch al vrouw(elijk) genoeg en time will tell of daar nog hormonen bijkomen een ffs of een geslachtsveranderende operatie. Voor nu zie ik al die wachttijden en aankomende gesprekken als winst voor mijzelf om tot een concretere IK te komen als de tijd daar rijp voor is.
Gr. Geke
Als trans wordt je niet iemand anders, je stopt met het zijn van iemand anders.
-
- Berichten: 26
- Lid geworden op: 15 dec 2017, 11:19
- Gender: Transgender
- Locatie: Aalst
Re: Hoe weet je het zeker
Ik zit zowat met dezelfde vragen. In tegenstelling tot andere verhalen die ik gelezen heb, heb ik niet echt een probleem met wat tussen mijn benen is. Maar ik zou het ook geen probleem vinden moest daar iets anders zijn. Het maakt op zich niet uit, ook al fantaseer ik er wel vaak over. Heel tegenstrijdig allemaal.
Ik zit de laatste tijd wel heel diep dat ik niet mag zijn wie ik ben. Leuke kleren, leuk haar, make-up, sieraden.
Moest ik een vrouw zijn, ik zou een stoere chick zijn. Nu ben ik een halve man.
Ik zit de laatste tijd wel heel diep dat ik niet mag zijn wie ik ben. Leuke kleren, leuk haar, make-up, sieraden.
Moest ik een vrouw zijn, ik zou een stoere chick zijn. Nu ben ik een halve man.
-
- Berichten: 854
- Lid geworden op: 15 feb 2021, 12:45
- Gender: Vrouw
- Voornaamwoorden: zij/haar
- Locatie: Drenthe
Re: Hoe weet je het zeker
Dat vind ik een lastige. Wie zegt dat je niet mag zijn wie je bent? En wat maakt je een halve man?
Vragen die je alleen zelf kunt beantwoorden, en misschien helpt dat je dan weer verder.
Sterkte en groetjes, Frederieke.