Ervaring van het VUmc

[Red]

Ik doe mijn medische transitie bij het VUmc en heb het psychologische traject al gedaan. Ik dacht dat het misschien handig was om de datums enzo hier neer te zetten zodat anderen ook weten hoe lang zo'n traject nou duurt.

Ik heb me ingeschreven bij het VU in februari 2019 en 15 maart 2021 had ik mijn "intake" dat was 15 minuten met een lijst of ik allergieën had of dronk of drugs deed enz. Daarna werd ik op een tweede wachtlijst geplaatst waarvan de tijd onbekend was. De volgende afspraak was pas op 24 september dat was met de vaste psycholoog. Zij was super chill en aardig en wist waar ze over praatte. 26 oktober moest ik drie uur lang meerdere vragenlijsten invullen met een eenmalige andere psycholoog. En 3 dagen daarna weer een gesprek met de vaste psycholoog. Daarna op 25 november, 7 januari, 9 februari met diezelfde psycholoog. Toen was er in het begin van maart een multidisciplinair overleg en toen werd ik goedgekeurd voor testosteron. Op 7 maart had ik 3 afspraken op 1 dag met de arts-assistent (lengte, gewicht en een BIA meting). Daarna met de endocrinoloog en op het laatst met de verpleegkundige (papieren voor het wijzigen geslacht aanvragen). In deze afspraken gaven ze informatie die ik moest weten. Diezelfde dag heb ik nog bloed af laten nemen bij het VU en ik kon direct daarna mijn hormonen ophalen bij de apotheek in het ziekenhuis. In april heb ik nog een afspraak staan met de psycholoog en nog iemand anders maar ik ben vergeten wie lol. Voor de mastectomie moet er nog een multidisciplinair gesprek plaatsvinden. Daarna zullen ze mij doorverwijzen naar de Gender Clinic.

Tussen hormonen en operatie moet je normaal 6 maanden wachten bij het VUmc, maar ik hoefde dit niet. Ik weet niet of anderen ook deze uitzondering hebben gekregen. De reden erachter was dat ik steeds zat te hameren op het feit dat het me te lang duurde en ik had gezegd dat ik geen hormonen als eerst hoefde want ik bestelde toch al illegaal testogel. Ook had ik van mijn huisarts al een maand androgel gekregen, maar het VU had hem teruggefloten.. Wat wel bijzonder was want het VUmc/psycholoog zei dat ik het aan hem moest vragen of dat mocht. Maar toen de huisarts er mee instemde toen heeft een endocrinoloog van het VUmc het dus sterk afgeraden. En mijn huisarts wilde natuurlijk geen ruzie met het VUmc, wat ik ook wel weer snap.

Conclusie: Het traject duurt veels te lang. Het traject is nog steeds niet persoonsgericht. En oh ja als je niet over een onderwerp wilt praten dan moet je dat gewoon zeggen. Je hoeft niet over je genitaliën en masturbatie habits te praten als je dat niet wilt. Ik vind het toch belangrijk om dat even gezegd te hebben, want ze vragen er wel naar. Ook word er gevraagd naar je seksuele orientatie, ik kan niet helemaal de link leggen met waarom zij dat moeten weten maar ja..

De mensen die er werken zijn wel super aardig en ik heb geen enkel probleem met hun gehad, ze deden gewoon netjes hun werk. Maar het is het niet waard om jaren op aardige mensen te wachten lol

[Lise]

Ik heb me ingeschreven bij het VU in februari 2019...

Conclusie: Het traject duurt veels te lang.

En dan moet je ook eens nagaan dat je nog best veel geluk hebt gehad. Als je je ook maar enkele maanden later had aangemeld had je nu nog niet eens je intake gehad. Niet lang na jou is de VU feitelijk gestopt met intakes voor volwassenen.

[Marica]

Conclusie: Het traject duurt veels te lang. Het traject is nog steeds niet persoonsgericht. En oh ja als je niet over een onderwerp wilt praten dan moet je dat gewoon zeggen. Je hoeft niet over je genitaliën en masturbatie habits te praten als je dat niet wilt. Ik vind het toch belangrijk om dat even gezegd te hebben, want ze vragen er wel naar. Ook word er gevraagd naar je seksuele orientatie, ik kan niet helemaal de link leggen met waarom zij dat moeten weten maar ja..

De mensen die er werken zijn wel super aardig en ik heb geen enkel probleem met hun gehad, ze deden gewoon netjes hun werk. Maar het is het niet waard om jaren op aardige mensen te wachten lol

Toen ik bij mijn HA kwam (feb 2018) wist zij ook alleen maar om mij naar het VU te verwijzen. ( 1 jaar wachtlijst toendertijd) na wat speurwerk kwam ik bij Stepwork terecht wat 3 maanden wachtlijst had. Die keus was snel gemaakt. Mijn vaste psycholoog was een lieve man die meteen verklaarde homo te zijn. We hebben veel gepraat, alleen niet over mij, niet over hem, maar over de misstanden in de genderzorg.

Ik beschouw hem als een vriend, en heb nog regelmatig prive contact. Dus ja, er werken ook aardige mensen bij andere instellingen.

Trouwens, het VU belde mij op om te vragen wanneer het mij schikte om de intake te komen doen, terwijl ik toen al ruim een jaar aan de hormomen zat.

Maar toch, 5 juli krijg ik mijn SRS en BVG bij Dr Kanhai. Als ik eerlijk ben en zelfs de intake bij Kanhai meetel, dan kan ik het hele traject niet hoger dan een 5 geven. Teveel regeltjes, teveel vertragingen, het gevoel dat je niet serieus genomen wordt. Elke keer valse verwachtingen, het waren zware jaren voor mij, met nu een lichtje aan het eind van die tunnel.

Toch heeft mijn coming out gezorgt voor een veel evenwichtiger persoon die eindelijk verlost is van depressieve periodes.

[Eva]

... Mijn vaste psycholoog was een lieve man die meteen verklaarde homo te zijn. We hebben veel gepraat, alleen niet over mij, niet over hem, maar over de misstanden in de genderzorg. ...

Treffend