De laatste weken heb ik grote sprongen gemaakt. Met een mondmasker ben ik, behalve mijn schouders, heel passabel. Bitter weinig mensen lijken naar me te kijken als ik passeer. Ik krijg kriebels als ik naar foto's van mezelf kijk. Op en top vrouwelijk, eindelijk! Top. Maar ik wil ooit wel van dat mondmasker vanaf.
Probleem is dat ik dan bijlange niet zo passabel ben. Ik heb zo een typisch mannelijk ondergezicht (zeg je dat?

. Ik heb vandaag bv. enkele minuten in de stad zonder mondmasker gelopen, en ik merk dan dat mensen wél naar me staren. En dat stoort me. Ik wil namelijk niet aanzien worden als transgender, maar als vrouw.
Zijn er nog mensen met dat probleem? En zo ja, hoe gaan jullie daarmee om? Kan dat met make-up verborgen worden? Of via een operatie?